این اثر، ترجمه کتاب «الزاهر فی معانی کلمات الناس»‏، تالیف ابوبکر بن انباری از ادیبان سده چهارم و اوئل سده پنجم هجری است. مبحث اصلی کتاب را تبیین معانی واژگان مورد استفاده در دعاها و ذکرها و درودها روزانه مردم تشکیل می دهد که به فراخور به مباحث صرفی و نحوی و فقهی و حدیثی و تفسیری و تاریخی نیز در آن پرداخته شده است. در این اثر پس از ترجمه و تحلیل متن، که مقصود اصلی از تحقیق است، سعی شده است تا بسامد معنایی که مولف از واژه ای به دست می دهد، در ادب پارسی و ترجمه های موجود قرآنی، ردیابی و تعیین گردد. و نیز در این رساله، اشعار موجود در متن اصلی إعراب گذاری شده و در صورت عدم ذکر نام شاعر، پس از تحقیق، نام شاعر درج گردیده و در صورت اشاره در کتب ادب و تاریخ، علّت سرایش بیت نیز وارد شده است.

چکیده ندارد.

اگر ابن عربی به پدر عرفان اسلامی مشهور است، ابن تیمیه نیز به نقد و مجادله بی امان با وی و صوفیان خانقاهی و طریقتی معروف است. حیات علمی و اجتماعی و سیاسی او سرشار از تقابل ها و تضادها در برابر مخالفان است . وی در ابراز عقاید خود که بعضی از آنها بسیار جسورانه بوده ، از هیچ کس باکی نداشته است . ابن تیمیه برای مبارزه با تصوف متفلسف ـ به تعبیر وی ـ و صوفیان طریقتی بارها به مناظره و دادگاه و زندان رفته است. او از صوفیه نخستین، یا همان صوفیه اهل حدیث، به اجلال یاد می کند اما ابن عربی و پیروان او را بخاطر نظریه وحدت وجود تکفیر می نماید. در نظر وی، نظریه وحدت وجود همان حلول و اتحاد است، اعتقادی به ولایت عرفانی و ختم ولایت ندارد. فنا و کرامات برخی از صوفیان را از احوال شیطانی می داند و رد می کند.