در حال حاضر فرماندهان عملیات با استفاده از نقشه های توپوگرافی، جعبه های شنی، عکسهای هوایی و اعزام گشتی های شناسایی و بهره گیری از ستاد تخصصی نسبت به تعیین محل استقرار لشگرهای نمونه جهت اجرای عملیات نظامی اقدام می نمایند. در روشهای رایج به علت محدودیت تهیه عکسهای هوایی در زمان صلح و در شرایط بحرانی جنگی و همچنین خطرات ناشی از اعزام گشتی های شناسایی و قابل اعتماد نبودن جعبه های شنی بمنظور بررسی صحنه نبرد، تعیین محل استقرار لشگرهای نمونه با خطاهای زیادی صورت می پذیرد، زیرا متکی به اطلاعات فردی و براساس محاسبات ذهنی است که همواره خالی از خطا و اشتباه نیست . به منظور رفع نواقض موجود و افزایش ضریب اطمینان تصمیمات اتخاذ شده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور در مکان گزینی لشگرهای نمونه جهت اجرای عملیات نظامی شامل آفندی یا پدافندی می توان استفاده نمود. در پژوهش حاضر منطقه زاویه واقع در شمال شهرستان ساوه (از طول شرقی 50 درجه و 15 دقیقه تا 50 درجه و 45 دقیقه و عرض شمالی 35 درجه تا 35 درجه و 30 دقیقه) بعنوان منطقه مورد مطالعه در نظر گرفته شده است و با توجه به داده های محیطی (شیب و ارتفاع، جهت شیب ، خاک ، لیتولوژی، هیدرولوژی، شرایط اقلیمی، پوشش گیاهی و سکونتگاه) از نقطه نظر اجرای عملیات آفندی و لشگرهای نمونه (پیاده زرهی، پیاده مکانیزه و هوابرد) مورد بررسی قرار گرفته است . در جهت شناسایی واحدهای همگن نظامی که دارای اختصاصات یکسانی هستند با استفاده از نرم افزار caris و قابلیت های متعدد یک سیستم اطلاعات جغرافیایی بهره گرفته شده و استراتژی عملیاتی مناسب هر واحد ارائه گردیده است . نتایج حاصل نشان می دهد که تعیین محل استقرار لشگرهای نمونه در یک عملیات نظامی با دقت بیشتری امکان پذیر بوده و با ساخت مدل رقومی زمین (dtm) در منطقه مورد مطالعه، نقضیه های موجود در روش سنتی که از جعبه شنی فقط برای تجسم منطقه نبرد استفاده می شود از طریق انجام محاسبات دقیق شامل بررسی نقاط کور و فاقد دید برای نیروهای خودی و میزان در دید بودن نیروهای خودی برای نیروهای دشمن بر طرف می شود. نتایج این تحقیق نشان می دهد مکانیابی ها با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی با سرعت و دقت زیادی صورت گرفته و مطالعات زمینی صحت این نتایج را تایید می کند.