پلاریتون نوعی جفت شدگی بین امواج الکترومغناطیسی (فوتون ها) و برانگیختگی های بنیادی نظیر فونون ها ، پلاسمون ها و مگنون ها است . پلاریتون شامل دو مد سطحی و حجمی است که می تواند توسط نیمه رساناها ، فلزات ، فرومغناطیس ها ، آنتی فرومغناطیس ها و... برانگیخته شود . جفت شدگی سبب افزایش شدت میدان الکترومغناطیسی می شود که در نانوتکنولوژی بسیار مفید است نظیر آنچه در حسگرهای زیستی و موجبر ها دیده می شود . در این پروژه رفتار مگنتیک پلاریتون سطحی در فرومغناطیس ها در فصل مشترک تخت بررسی می شود. مگنتیک پلاریتون های سطحی نوعاً ضعیف و فرکانس تشدیدشان در ناحیه ی میکروموج است بنابراین کمتر مورد بررسی قرار گرفته اند . در حال کلی محیط های منظم مغناطیسی از سه نوع مد اصلی پشتیبانی می کنند : امواج اسپینی ، مدهای مگنتوستاتیکی و مگنتیک پلاریتون ها . در مگنتیک پلاریتون ها ، بردار موج در محدوده ی امواج الکترومغناطیسی است ، در جایی که شکل کامل معادلات ماکسول با تصحیحات تأخیری باید لحاظ شود. در این پروژه معادله ی کلی پاشندگی مد مگنتیک پلاریتون سطحی توسط معادلات ماکسول معرفی می شود و سپس نتایج تجربی و عددی درک مگنتیک پلاریتون های سطحی توسط مواد فرومغناطیس ارائه می گردد .