هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تأثیر کانون توجه درونی و بیرونی بر تعادل ایستای کودکان دارای اختلال طیف اتیسم بود. بدین منظور23 کودک دارای اختلال طیف اتیسم به صورت در دسترس انتخاب گردید.تکلیف شامل حفظ تعادل برروی حفظ تعادل برروی دستگاه تعادل سنج در چهار حالت ایستادن معمولی، ایستادن با دستورالعمل کانون توجه درونی، بیرونی (نزدیک)، بیرونی (دور) بود. از آزمودنی های گروه توجه بیرونی خواسته شد توجه خود را به یک مارکر که در فاصله ی 26 سانتی متری در جلو پاها قرار داشت متمرکز کنند و برای توجه بیرونی نزدیک توجه خودرا به نشانه های نزدیک پاها معطوف کنند. همچنین برای کانونی کردن توجه درونی، از کودکان خواسته شد که توجه خود را بر زانوی خود متمرکز کنند. برای سنجش تعادل آزمودنی ها از دستگاه تعادل سنج استفاده شد. سه شاخص کنترل قامت کلی، میانی جانبی و قدامی خلفی برای تمامی آزمودنی ها ثبت شد. ،