امواج حجمی مشاهد شده در زلزله های بزرگ معمولاً بسیار پیچیده هستند. حتی اگر اثرات ساختار مانند انعکاس و یا انکسار از ناهمگنی ها، به حساب آورده شود، باز پیچیدگی فراتر خواهد رفت. این پیچیدگی ها به پیچیدگی های چشمه ی زلزله نسبت داده می شود. پیچیدگی های چشمه زلزله معمولاً توسط شوک های چندگانه مدل سازی می شوند، به گونه ای که فرایندهای چشمه براساس چند رخداد کوچکتر که در زمان و مکان های متفاوت رخ می دهد توضیح داده می شود. یکی از روش هایی که بر مبنای این اصول بنا نهاده شده است روش kikuchi and kanamori (1991) است. بر طبق این روش امواج حجمی دور لرزه ای سه زلزله ی بزرگ سال های 82 و 89 کرمان را به منظور تعیین مکانیزم و الگوی گسیختگی آن ها وارون سازی کردیم و تا با کمک آن امکان ارتباط میان این سه زلزله را بررسی کرده باشیم. در وارون سازی، مکانیزم های زیر رخدادها از داده های لرزه نگاشت ها تعیین می شوند و به آن ها اجازه داده می شود که در جریان وارون سازی تغییر کنند. براین اساس برای زلزله ی 5 دی82 بم ، مکانیزم نهایی امتداد لغزی (ریک،شیب،امتداد) (178،73،178) با بزرگی و ممان لرزه ای تعیین شده است. همچنین برای زلزله ی 29 آذر 89 ریگان که دیگر زلزله ی مورد بررسی ما بود، مکانیزم نهایی (5-،83، 126) و بزرگی و ممان لرزه ای برآورد شده است. علاوه بر این برای زلزله ی 7 بهمن 89 ریگان نیز بزرگی و ممان لرزه ای و مکانیزم نهایی (4-،76،314) تخمین زده شد. لازم به ذکر است که برای هر سه زلزله، زمان خیز، سرعت گسیختگی، ابعاد asperity بیشنه لغزش و تابع آهنگ ممان لرزه ای نیز تعیین گردید.