در این کار مدل هایی از میکروراکتور به صورت عددی با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. از آرایش هایی با سطح مقطع دایره ای و مستطیلی با کانال های استوانه ای استفاده شده است. در این مطالعه تاثیر پارامترهای مختلف روی تبدیل متانول و بازدهی هیدروژن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مدل سازی بیانگر این است که پارامترهای فاصله دو کانال (l) و فاصله کانال از دیواره (w) و جنس بخش جامد روی بازدهی سیستم موثر هستند. که با افزایش فاصله دو کانال دما در سیستم بالا می رود، و باعث بالا رفتن تبدیل متانول در سیستم می شود. افزایش فاصله کانال تا دیواره باعث افزایش دما در سیستم و در نتیجه افزایش تبدیل متانول می شود. تأثیر ضخامت دیواره جداکننده نیز در این مطالعه بررسی شد که نشان دهنده این است که با انتخاب یک دیواره جداکننده ضخیم به درصد تبدیل بالاتری از متانول و بازدهی بالاتری از هیدروژن می رسیم. مشاهده شد، که با تغییر جنس جامد از کوارتز به آلومینیم درصد تبدیل متانول به اندازه 10% بالاتر رفت که باعث بالاتر رفتن بازدهی هیدروژن می شود. در این مطالعه در آرایش مستطیلی، بازدهی هیدروژن به بیش از 56% رسید. و در آرایش دایره ای به بیش از 62% رسید. مقایسه ای بین آرایش دایره ای و آرایش مرسوم موازی برای مجموعه میکرو کانال ها با سطح مقطع دایره ای انجام شد و مشاهده شد که بازدهی هیدروژن در شرایط عملیاتی یکسان در هر دو آرایش یکسان است، اگرچه آرایش دایره ای حجم کمتری را اشغال می کند و ساخت آن نیز راحت تر است.