این پژوهش بر برنامه¬ی آموزشی انیمیشن سطح هنرستان و نقش آن در تربیت نیروی مورد نیاز تولید تمرکز دارد. در این راستا محتوای درسی، چگونگی اجرا، کارآیی و آتیه¬ی تربیت¬شدگان مورد بررسی قرار می¬گیرد. انیمیشن درسال¬های اخیر به عنوان یک فعالیت مولد در کشور ما مورد توجه قرار گرفته است. آموزش این رشته در یک دوره سه ساله در فنی و حرفه¬ای، در مقطع کارشناسی در دانشکده صدا و سیما، و در مقطع کارشناسی ارشد در گرایش¬های رشته¬ی انیمیشن ارائه می¬شود. تربیت نیروی کار فنی یا میانه از وظایف هنرستان¬های فنی و حرفه¬ای است. اما آموزش در این مقطع به دلیل مشکلات اجرایی و محتوایی پاسخگوی تقاضای نیروی کارآمد مورد نیاز نسیت. هدف از این پژوهش یافتن راه حلی برای ارتباط آموزش و بازارکار در این رشته است. در ابتدا، پژوهش با توجه به زمینه¬ی بوجود آمدن این نوع آموزش¬ در دنیا و ایران، اهداف و ضرورت آن را بیان می کند، همچنین تغییر و تحولات آن را مورد بررسی قرار می¬دهد. سپس بر رویکردها و تشریح برنامه¬ی آموزش فعلی در سطح یاد شده به بحث می پردازد. اجرای این برنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار می¬گیرد و پس از دسته بندی یافته¬ها، نتیجه گیری و راهکارهای اصلاحی ارائه می شود. در مرحله¬ی تجزیه و تحلیل مشکلات شناسایی شده مورد بررسی قرار می گیرد تا کمبود¬ها و اشکالات اجرایی و محتوایی آموزش این دوره بیان شود. موارد این بررسی شامل محتوای دروس، ساعات آموزشی، روش¬¬های آموزش، مشاهدات، مصاحبه حضوری و تجربه های میدانی هستند که بر اساس آنها نتایج و راهکارهای پیشنهادی ارائه می شوند. راهکارهای پیشنهاد شده در این پژوهش برای آموزش کارآمد به تناسب محتوای درسی با دوره، تصحیح روش-های آموزشی و تربیت هنرآموز در آموزش و پرورش اشاره می¬کند. هم چنین برای ارتباط فعال بین هنرجویان و استودیوهای تولیدراهکارهایی پیشنهاد می شود.