نفایس المآثر یا تذکره میرعلاءالدوله از تذکره های عصری، نوشته میرعلاءالدّوله حسنی سیفی قزوینی (متوّفی بعد از 998) متخلّص به کامی از مولفان و نویسندگان عهد صفوی و دربار جلال الدین اکبرشاه در هند است. این تذکره در نوع خود از تذکره های جامع و مفصّلی است که نویسنده در سال 973 هـ پس از سفر به هند به جمع آوری شرح حال شاعران فارسی گوی معاصر خود که در هند بوده یا به هند رفته بودند، پرداخته و به شمار اندکی از شاعران دیگر نیز اشاره کرده است و با این کار مشروح ترین تذکره ی عصر خود را ترتیب داده است. این اثر به علت محدود و ناقص بودن نسخه ها و حجم زیاد و پرداختن به شعرای ناآشنا مانند اغلب تذکره های هندی به صورت خطّی باقی مانده است. این پایان نامه در وهله ی اوّل خواسته است، متنی منقّح از نفایس المآثر فراهم کند ، سپس با مراجعه به منابع تاریخی و جغرافیایی و ادبی به تصحیح و تکمیل مطالب آن پرداخته شده است. پایان نامه شامل مقدمه ای در معرّفی اثر و مولّف آن است و سپس تلاش زیادی شده است با همه محدویت ها، متن نسبتاً منقحی از نفایس المآثر در اختیار مخاطبان قرار گیرد. بعد از آن در یادداشت ها، شرح حال گروهی از شاعران که اغلب گمنام بوده اند و در مشاغل دیگر فعالیت داشته اند یا صاحب منصبان آن دوره بوده اند، تکمیل و فهرست های معمول آثار بدان اضافه شده است