جهان امروز بیش از هر زمان دیگری، محتاج انرژی های طبیعی تجدید ناپذیر است، بر این مبنا کشورهای بهره مند از منابع سوخت طبیعی در ساختار دنیای آینده از جایگاه ویژه ای بر خوردار خواهند بود و نقش تعیین کننده ای در کنش های جهان ایفا خواهند کرد. در این راستا خلیج فارس به عنوان محور معادلات ژئوپولیتیک و ژئواستراتژیک در ساختار اقتصادی جهان و اصلی ترین منبع عظیم انرژی، به ویژه نفت و گاز مورد توجه است. در این زمینه منابع مشترک نفتی و گازی کشورهای حوزه خلیج فارس از اصلی ترین مورادی است که منافع کشورهای این حوزه و در راس آن جمهوری اسلامی ایران را به عنوان قدرت برتر خلیج فارس تحت تاثیر قرار می دهد. در این پژوهش ضمن بررسی تعامل ایران با کشورهای حاشیه خلیج فارس در زمینه منابع مشترک نفتی و گازی این مساله مورد تاکید قرار گرفته است که حوزه های نفتی و گازی مشترک می تواند با ایجاد جو تفاهم و جلب اعتماد متقابل و تداوم همکاریهای اقتصای و فنی بستر مشارکت کشورهای منطقه در راستای صیانت و بهره برداری هر چه بهتر از میادین را مهیا نموده و روند ایجاد همگرایی و کاهش اختلافات سیاسی و برقراری ثبات و امنیت را بین کشورهای حوزه خلیج فارس فراهم کرده و تامین کننده منافع همگان باشد.

زمینه: شرکت پخش فرآورده های نفتی منطقه بوشهر جایگاه بسیار استراتژیکی در شهرهای داخلی استان بوشهر و نیز شهرهای همجوار دارد و سوخت مصرفی بسیاری از شهروندان، کارخانجات و نیروگاه ها را تامین می کند. عدم مدیریت صحیح سیستم موجودی در شرکت های فوق نه تنها تبعات اقتصادی بلکه دارای ابعاد سیاسی و اجتماعی گسترده ای نیز می باشد. عدم تامین به موقع سوخت مورد نیاز نیروگاه ها و کارخانجات منجر به بروز بحران غیر قابل چشم پوشی به خصوص در شهرهای صنعتی خواهد شد. به همین منظور بکارگیری سیستم های موجودی چند سطحی می تواند راه حل بسیار ایده آلی برای جلوگیری از بروز مشکلات تامین و توزیع فرآورده های نفتی باشد. هدف: کمینه سازی مجموع هزینه های کنترل موجودی شامل هزینه نگهداری و ثبت و سفارش، و کمینه سازی زمان تاخیر سفارش از هر نوع فرآورده. روش‏شناسی: این پژوهش در دسته پژوهش های کمی جای دارد و از نوع کاربردی است. بدین منظور برای حل مدل های این پژوهش و تحلیل نتایج از مدل سازی رباضی استفاده می گردد و نهایتاً مطالعه موردی نیز، برای مدل ارایه شده ، در نظر گرفته شده است. یافته ‏ها: نتایج عددی در مدل ریاضی برای انبار مرکزی و سه انبار محلی به تفکیک 4 نوع فرآورده نفتی مورد محاسبه قرار گرفته و مقادیر بهینه محاسبه شده اند. نتیجه‏گیری: مدل توسعه داده شده در این پژوهش، علاوه بر تعیین مقادیر بهینه سفارش اقتصادی و نقطه سفارش در انبارهای محلی، باعث صرفه جویی در هزینه های نگهداری و ثبت و سفارش و بطور کلی مجموع هزینه های کنترل موجودی شده است. محاسبات انجام شده به خوبی این نتایج را تایید می کند

چکیده ندارد.