نام پژوهشگر: عباس لطفی
عباس لطفی عنایت اله تفضلی
به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی توت فرنگی رقم کردستان و روابط ژنتیکی و اختلاط ژنتیکی احتمالی آن با سایر ارقام تجاری 36 نمونه گیاهی شامل: 20 نمونه از این رقم از مزارع مختلف استان کردستان با 11 رقم روسی و 5 رقم تجاری معروف دنیا با 10 نشانگر ریزماهواره آنالیز گردید. استخراج dna با استفاده از کیت استخراج dna صورت گرفت. واکنش زنجیره ای پلیمراز با استفاده از روش تاچ داون و برای الکتروفورز قطعات dna از ژل پلی اکریل آمید واسرشت استفاده شد. در این تحیق در هر جایگاه ریزماهواره بین 8-4 آلل (میانگین 5/5 آلل در هر ریزماهواره) مشاهده گردید. محتوای چندشکلی اطلاعات نشانگرها نیز بین 859/0- 588/0 متغیر بود، که بیانگر مناسب بودن نشانگرهای استفاده شده می باشد. با استفاده از تجزیه و تحلیل خوشه ای، ارقام در هشت گروه (یک گروه شامل نمونه های رقم کردستان، یک گروه ارقام روسی، یک گروه دو رقم ’سینژا‘ و ’هالیدی‘ و دیگر ارقام تجاری هرکدام در یک گروه) قرار گرفتند. همچنین شباهت کامل نمونه های 12و 19 به ترتیب با رقم های سلوا و پاروس در تجزیه و تحلیل خوشه ای نشان دهنده اختلاط فیزیکی رقم کردستان با این ارقام در مزارع است. جدا شدن نمونه شماره 20 از گروه رقم کردستان نشان دهنده وقوع جهش در این رقم می باشد. نزدیکی نمونه های کردستان با ارقام روسی بیانگر این است که توت فرنگی رقم کردستان احتمالا یک رقم روسی بوده و از طریق این کشور وارد ایران شده است. تجزیه و تحلیل مختصات اصلی نیز نتایج تجزیه و تحلیل خوشه ای را تایید می کند.
عباس لطفی حسین کاظمی
تحقیق حاضر با توجه به اهمیت فاکتور رشد پلاکتی در روند التیام و اهمیت مصرف کورتیکواستروئیدها در درمان بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های پوستی و تاخیر التیام هنگام استفاده از کورتیکواستروئیدها، جهت بررسی تاثیر پلاسمای غنی از پلاکت در روند التیام پوست در حیوانات طبیعی و حیوانات تحت درمان با کورتیکواستروئیدها انجام گرفت. در این مطالعه از تعداد ده قلاده سگ نر بالغ نژاد مخلوط با میانگین وزنی (4±31) کیلوگرم و سن 4-2سال استفاده شد. در روز شروع مطالعه پس از شماره گذاری سگ ها، حیوانات به دو گروه پنج تایی تقسیم شدند. هشت روز قبل از ایجاد زخم ها به یک گروه از آن ها برای کاهش سیستم ایمنی، دگزامتازون با دوز 0/5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت عضلانی تزریق شد، و به صورت یک روز در میان تا 8 روز بعد از ایجاد زخم ها نیز ادامه پیدا کرد (مجموعا 8 تزریق). در گروه دیگر نیز در روزهای ذکر شده به جای دگزامتازون سرم فیزیولوژی استریل تزریق شد. تحت بیهوشی عمومی شش عدد زخم تمام ضخامت به اندازه ی 20×20 میلی متر در ناحیه ی پشت حیوان ایجاد شد. در هر دو گروه زخم های طرف راست به عنوان گروه درمان انتخاب شدند که به وسیله ی ژل پلاسمای غنی از پلاکت درمان شدند و بر روی زخم های طرف چپ ستون مهره ها فقط متیل سلولز قرار داده شد (گروه کنترل). بیست و چهار ساعت پس از ایجاد زخم ها درمان شروع شد و به صورت یک روز در میان تا سه بار ادامه پیدا کرد. در روزهای صفر، 3، 5، 7، 10، 13، 17، 20 و 24 از تمامی زخم ها بعد از تراشیدن موهای حاشیه ی آن ها عکس های دیجیتالی تهیه شد. نتایج مطالعات نشان داد که هیچ اختلاف معنی داری بین دو گروه درمان و کنترل از نظر درصد تشکیل بافت اپی تلیال، درصد انقباض زخم و درصد التیام دیده نشد (p>0/5). یافته های این مطالعه نشان می دهد که درمان زخم های تمام ضخامت با اندازه ی کوچک در ناحیه ی پشتی سگ ها با پلاسمای غنی از پلاکت در سه نوبت باعث بهبود در تسریع روند التیام نمی شود. همچنین پلاسمای غنی از پلاکت نمی تواند التیام زخم را در سگ های تحت درمان با دگزامتازون حداقل تا روز 16 بعد از آخرین تزریق به طور معنی داری بهبود بخشد. این مطالعه نشان می دهد که ممکن است این روش بیشتر با فراهم کردن منبع مهمی از مدیاتورها و میانجی ها برای مدیریت و بهبود زخم های مزمنی که قسمت وسیعی از بافت از بین رفته باشد مفید و موثر باشد.
مجید مطهری عباس لطفی
آرتریت روماتوئید بیماری مزمن التهابی شدیدی است که نمی توان آنرا سریع درمان نمود و نتیجه آن از بین رفتن مفصل، ناتوانی و حتی مرگ می باشد. لذا تشخیص سریع، درمان صحیح و کامل بیماری خیلی مهم می باشد. معمولا از چند تست آزمایشگاهی از قبیل :esr,crp,rf جهت تشخیص و ارزیابی بیماری آرتریت روماتوئید استفاده می شود. ولی این تستها در تشخیص بیماری، همیشه کارآمد نیستند.کمپلکس iga-alpha1at توسط اتصال دی سولفیدی بین یک گروه فعال تیول از اسید آمینه cys بر روی زنجیره سنگین iga و یک cys از alpha1at درموقعیت 232 تشکیل می شود. براساس چند تحقیق ، مشخص شده است که در بیماری آرتریت روماتوئید میزان این کمپلکس افزایش می یابد و سطح این کمپلکس دربیمارانی که توسط داروهای ضدروماتوئیدی درمان می شوند، کاهش می یابد، لذا می توان از آن به عنوان یک عامل تشخیصی بیماری آرتریت روماتوئید استفاده نمود.همچنین استفاده از تست الایزا که یک تست حساس و سریع می باشد برای تعیین سطح این کمپلکس در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید به عنوان شاخص مراحل پیشرفت بیماری پیشنهاد می شود.