اسینتوباکترها باکتری های غیرتخمیری، هوازی وگرم منفی با ویرولانس بسیار پایین وخصوصیات فرصت طلب اند. این باکتری ها به صورت گسترده در محیط های بیمارستانی دیده می شوند و در طی دهه گذشته از مهم ترین عوامل عفونت های بیمارستانی بوده اند. علت ایجاد عفونت دربیمارستان ها بخصوص در بخشهای مهم مثل icu ایجاد مقاومت گسترده نسبت به آنتی بیوتیک ها و عوامل ضد میکروبی است. هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع انواع گونه های اسینتوباکتر جدا شده از بیماران و تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی این باکتریها به آنتی بیوتیک های مورد استفاده می باشد. به علاوه شیوع اینتگرون ها درنمونه های جدا شده و ارتباط آن با مقاومت آنتی بیوتیکی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. در طی یک دوره یک ساله 88 نمونه اسینتوباکتر از نمونه های مختلف کلینیکی بیماران مبتلا به عفونت در بیمارستان نمازی شیراز جدا گردید و با روش متداول باکتریولوژیک (microgen tm gna-id )api تعیین هویت گردید. سپس الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی به 12 آنتی بیوتیک شامل : شامل سیپروفلوکساسین، کلیستین، سفتازیدیم، آمپی سیلین/ سولباکتام، ایمی پنم، سفپیم، مروپنم، جنتا میسین، نورفلوکساسین، آمیکاسین ، توبرامایسین و سفوپرازون/ سولباکتام به روش e-test تعیین گردید. در مرحله بعد شیوع کلاس های مختلف اینتگرون در نمونه های جدا شده از بیماران مشخص شد و ارتباط آماری وجود اینتگرون و مقاومت آنتی بیوتیکی توسط روش chi–squane و fisher exact test مورد بررسی قرار گرفت. در پایان مقاومت متقاطع اسینتوباکترها محاسبه گردید. //شیوع عفونت بین بیماران مرد70 % و در بیماران زن 30 % بود. نمونه های جدا شده از بیماران عبارت بودند از: خون (35/6%)، زخم (17/2% )، خلط (17/2%)، ادرار (15 %) و غیره (11/5 %). بیشترین شیوع باکتری از نمونه های جدا شده مربوط به a. baumannii بود. بررسی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی نشان داد که موثرترین /آنتی بیوتیک در in vitro کلیستین و کم اثرترین آنها سفتازیدیم است. آنتی بیوتیک های کلیستین، ایمی پنم و مروپنم سه آنتی بیوتیکی بودند که در درمان تجربی قابل /استفاده می باشند. بیشترین شیوع اینتگرون مربوط به اینتگرون کلاس i بود با 47/7 % ، اینتگرون کلاس ii شیوع 3/4% داشت و 2/3 % نمونه ها هر دو کلاس i وii اینتگرون را حمل می کردند. اینتگرون کلاس iii در نمونه ها مشاهده نگردید. در46/6% از نمونه ها اینتگرون تشخیص داده نشد. بین وجود اینتگرون و مقاومت به آنتی بیوتیک های سفتازیدیم، سفپیم، جنتامایسین، نورفلوکساسین، آمیکاسین و سیپروفلوکساسین ارتباط معنی دار مشاهده شد.

اسپور بسیاری از کپک ها قادر به کلونیزه شدن و تندش بر روی سطح خارجی اپیدرم میوه سیب می باشند. تراکم بالای اسپور و قطعات ریسه نقش مهمی در فساد این میوه دارد. این میکروارگانیسم ها تا حدود 70% از بیماری های پس از برداشت سیب (post harvest disease) را سبب می شوند. به همین دلیل، در این بررسی، کلونیزاسیون سطح سیب توسط کپک ها در میوه های جمع آوری شده از محل های عرضه در شهر تهران (تره بار) و باغ مقایسه شده است. نتایج چهار مرحله نمونه برداری نشان داد که جمعیت کپک ها در سطح سیب در طول چند ماه نگهداری در انبار حدود 19-5 برابر افزایش می یابد. میوه های جمع آوری شده از تره بار بالاترین درصد ضایعات را به خود اختصاص می دهد. کپک های ریسه ای جدا شده متعلق به جنس هایspp. mucor،spp. rhizopus، spp. aspergillus، penicillum spp.، spp. alternaria، spp. trichothecium، stemphylium spp.، trichoderma spp.، cladosporium spp. بودند. در بین کپک های ریسه ای جدا شده، جنس پنی سیلیوم شایع ترین جنس روی سطح میوه های سیب گردآوری شده از محل های فروش در میادین تره بار می باشد. تراکم جنس پنی سیلیوم در سیب های جمع آوری شده از باغ فقط در حدود 8% از جمعیت قارچ های اپی فیت بوده است در حالی که بعد از چند ماه انبارداری و عرضه در میدان تره بار به میزان 83-65%?افزایش می یابد. کپک غالب سیب های باغ متعلق به جنس کلادوسپوریوم بود. 40% کل جمعیت قارچی به این جنس تعلق داشتند. انواع قارچ ها و باکتری هایی که به عنوان میکروفلور در سطح میوه و سبزی ها تلقی می شوند قادر به تولید انواع آنزیم های هیدرولیتیک هستند. به ویژه گونه های مختلف قارچ ها با داشتن سیستم آنزیمی متنوع نقش آغازی در فرآیند نرم شدن و فساد میوه ها ایفا می کنند. ترکیب اصلی تیغه میانی و دیواره اولیه در سلول های گیاهی، ترکیبات پکتیک می باشد. آنزیم های پکتینولیتیک نقش مهمی در ابتدای مراحل آلودگی در میکروارگانیسم های بیماریزای گیاهی ایفا می کنند. پلی گالاکتوروناز ترکیب اصلی کمپلکس آنزیم های پکتینولیتیک است. با دو روشruthenium red و cup-plate نشان داده شد که اکثر ایزوله ها دارای آنزیم پکتین استراز بودند و از بین 103 قارچ جدا شده تنها 3 قارچ متعلق به جنس های .penicillium sp، aspergillus sp.و cladosporium sp. دارای آنزیم پکتیناز بودند. قارچ cladosporium sp. بیشترین میزان آنزیم پلی گالاکتوروناز را تولید می کرد.

در مطالعه حاضر برای اولین بار نقش آلوم و نالوکسان در القاء پاسخ های ایمنی همورال و سلولار همراه با آنتی ژن های پروتئینی سم زدایی شده s. typhimurium جهت پیشگیری از عفونت های s.typhimurium مورد بررسی قرار گرفت. کلنی های s. typhimurium با استفاده از بافر l و لیزوزیم و به دنبال آن آنریم های rnase وdnase لیز شد. محتوی پروتئینی نمونه با روش براد فورد اندازه گیری شد. لیپوپلی ساکارید با روش کروماتوگرافی تعویض یونی حذف شد و با روش اولترافیلتر تغلیظ و استریل شد. مقدار لیپوپلی ساکارید باقی مانده با روش lal تعیین شد. نمونه حاصل به تنهایی و یا همراه با آلوم، نالوکسان و یا هر دو به موش های balb/c نر منقسم در 5 گروه در روزهای صفر و هفت تزریق شد. در روز 21 موش ها با دوز تحت کشنده (3-10) s. typhimurium زنده آلوده شدند و 48 ساعت بعد کبد و طحال موش ها هموژنیزه و کشت داده شد. از آزمون تحلیل واریانس و مقایسه چندگانه tukey جهت بررسی های آماری گروه ها استفاده شد. موش های ایمن شده در روز 21 با رقت های 107× 5 ، 107 ،106× 5 ،106، 105× 5 ،105 از باکتری s. typhimurium زنده به مبارزه طلبیده شدند و مقادیرld50 برای هر گروه محاسبه شد. محتوای پروتئینی در نمونه نهایی µg/ml200 شد. مقدار لیپوپلی ساکارید باقی مانده eu/ml 11/29 بود. میانگین تعداد کلنی در کشت کبد و طحال گروه آلوم – نالوکسان – واکسن در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود (p=0001 ). نتیجه آزمون ld50 موش های تحت آزمایش درمقایسه با گروه کنترل افزایش قابل ملاحظه ای داشت. نتایج نشان می دهدکه لیزات حاصل از سلول های s. typhimurium همراه با مخلوط آلوم-نالوکسان محافظت قابل توجهی در برابر عفونت s. typhimurium اعطاء می کند.

این مطالعه به منظور شناسایی باکتری های پاتوژن موجود بر سطح سوند و بررسی توانایی آن ها در تشکیل بیوفیلم انجام گرفت. در این بررسی 50 نمونه سوند ادراری از بیماران مختلف بستری در بخش icu بیمارستان بررسی گردید. باکتری های جدا شده با استفاده از تست های بیوشیمیایی شناسایی و توانایی تشکیل بیوفیلم آن ها در حضور و عدم حضور بیوسایدهای بیسموت اتان دی تیول (bisedt) و بیسموت پروپان دی تیول (bispdt) و اسانس آویشن شیرازی با روش پلیت میکروتیتر اصلاح شده سنجش شد. در این مطالعه درصدهای متفاوتی از باکتری های مختلف بدست آمد که شامل 44/19%escherichia spp ، 96/12% acinetobacter spp، 48/6%pseudomonas spp، 62/4% klebsiella spp، 85/1% enterobacter spp، 44/19% enterococcus spp و 18/10% staphylococcus sppبود. بررسی ها نشان داد که حدود 84% باکتری های جداسازی شده قادر به تشکیل بیوفیلم هستند و قوی ترین بیوفیلم ها متعلق به گونه های spp acinetobacter و pseudomona spp بود. همچنین نتایج نشان داد که bisedt و bispdt و اسانس آویشن شیرازی اثرات مهارکنندگی قابل ملاحظه ای بر تشکیل بیوفیلم توسط این باکتری ها داشتند.

با توجه به اهمیت به کارگیری الگوی دارویی مناسب در بیماری های عفونی، تحقیقاتی در جهت ابداع روش های سریع تعیین رژیم آنتی بیوتیکی صورت گرفته است. هدف از مطالعه حاضر طراحی محیط های کلریمتریک جهت کوتاه شدن زمان تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی، کاهش هزینه های ناشی از مصرف داروهای غیر ضروری و همچنین کاهش عوارض جانبی ناشی از مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها می باشد. طراحی این محیط ها بر اساس رشد سریع میکروارگانیسم ها و ایجاد تغییرات رنگی در حضور معرف مناسب می باشد. در خانواده enterobacteriaceae92.39% همخوانی کلی ( total agreement) مشاهده شد. همخوانی کلی در خانواده باکتری های غیر تخمیری ( non-fermentative bacteria) 90.46% ?می باشد ، ناهمخوانی عمده(major discrepancies) در این خانواده 3.28%?و درخانواده enterobacteriaceaeبرابر با 3.52% می باشد. با در نظر گرفتن اهمیت تعیین الگوی صحیح حساسیت آنتی بیوتیکی در همان روزی که عامل بیماری زا جداسازی می شود، می توان به کارگیری این محیط ها را به عنوان راهی برای بهبود روند تجویز دارو معرفی کرد.

pseudomonas aeruginosa باکتری بیماری زای فرصت طلبی است که عامل عفونت های متنوعی در بیماران با سیستم ایمنی تضعیف شده است. تواناییp.aeruginosa در ایجاد عفونت های مزمن مرتبط با بیوسنتز آلژینات است که پلیمری پلی ساکاریدی متشکل از واحد های ?-d-mannuronic acid با پیوند های 1به 4 می باشد که با واحد های ?-l-guluronic acid در آن پراکنده شده است. آلژینات می تواند انتشار آنتی بیوتیک های مشخصی را به سلول محدود کند و همچنین می تواند مکانیسم های دفاعی ضد میکروبی مهم میزبان را مهار کند که این علت اصلی مقاومت آنتی بیوتیکی p.aeruginosa است. آلژینات لیاز پیوند های گلیکوزیدی میان واحدهای اورونیت را با مکانیسم حذف بتا می شکند و قند غیر اشباع تولید می کند بنابراین آلژینات لیاز آنزیم تخریب کننده آلژینات است. آنزیم آلژینات لیاز در مسیر بیوسنتز آلژینات نقش دارد و با کاهش طول آلژینات و ایجاد پرایمر در تولید آلژینات توسط آنزیم های دیگر عمل می کند. در این تحقیق هدف تخلیص نسبی آنزیم آلژینات لیاز از باکتری p.aeruginosa سویه 214 بود که به دلیل توانایی تولید مقادیر بالایی از آلژینات و تشکیل کلونی های موکوئیدی مورد استفاده قرار گرفت و کاندیدای خوبی برای تهیه آنزیم آلژینات لیاز بود. برای بررسی ترشحی بودن آنزیم آلژینات لیاز از محیط کشت حداقل با منبع کربن آلژینات و کدورت سنجی استفاده شد که جواب منفی بود سپس برای مشخص کردن پری پلاسمیک بودن جایگاه آنزیم از روش شوک دمایی استفاده گردید که منجر به استخراج آنزیم شد. سه روش برای تعیین فعالیت آنزیم آلژینات لیاز استفاده شد. دو روش کمی شامل سنجش جذب در پرتو های فرابنفش با طول موج 232 نانومتر و روش سنجش تیوباربیتوریک اسید در طول موج 548 نانومتر می باشد. در روش کیفی سیستم پلی آکربل آمید ژل الکتروفورز غیر دناتوره کننده استفاده شد که در نهایت روش تیوباربیتوریک اسید به دلیل حساسیت بالا انتخاب شد. آنزیم آلژینات لیاز در غلظت027/0 میلی گرم بر میلی لیتر از سدیم آلژینات فعالیت خوبی را از خود نشان داد و فعالیت بهینه طی 20 دقیقه در دمای 37 درجه سانتیگراد تعیین گردید و نهایتا برای خالص سازی نسبی این آنزیم از روش ترسیب آمونیوم سولفات و ستون کروماتوگرافی تعویض یونی deae-sepharose cl-6b استفاده شد.

باکتری pseudomonas aeruginosa، یک باکتری گرم منفی، هوازی و میله ای شکل متعلق به خانواده pseudomonadaceae می باشد.. این باکتری به دلیل توانایی بالا در تولید پوشش موکوئیدی حاوی اگزوپلی ساکاریدی به نام آلژینات، عامل اصلی مزمن شدن عفونت مجاری تنفسی و در نتیجه مرگ و میر در بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک به شمار می آید. یکی از آنزیم های مهم در تولید و تجزیه آلژینات، آلژینات لیاز (algl) نامیده می شود. در این پژوهش هدف، استخراج و تخلیص نسبی آنزیم algl ، تعیین برخی ویژگی های آن و همچنین بررسی اثر آن روی آلژینات جدا شده ازp. aeruginosa 8821m می باشد. در این پژوهش آنزیم algl، از باکتری p. aeruginosa جدا شده از خلط بیمار تنفسی استفاده شد. این آنزیم در فضای پری پلاسمیک باکتری وجود دارد و با روش شوک حرارتی استخراج گردید. میزان فعالیت آنزیم به وسیله روش تیوباربیتوریک اسید (tba) سنجیده شد. اثر زمان های مختلف در معرض گذاری سوبسترا و آنزیم، غلظت سوبسترا، ph و دما بر فعالیت آنزیم بررسی گردید. همچنین پایداری گرمایی (فعالیت باقیمانده) آنزیم در دماهای 37 تا 80 درجه سانتی گراد بررسیشد. نتایج نشان داد که این آنزیم در غلظت 4/0 میلی گرم بر میلی لیتر سوبسترا، در زمان 20 دقیقه در معرض گذاری با سوبسترا، در دمای 37 درجه سانتی گرادو ph 5/8 بیشترین فعالیت را دارد. همچنین آنزیم در دمای 37 درجه سانتی گراد بیشترین پایداری دمایی را نشان داد. به دلیل مقاومت گرمایی بالای آنزیم algl در دمای 80 درجه سانتیگراد، آنزیم در ساعت های مختلفی در دمای 80 درجه سانتیگراد گرماگذاری شد و بعد از 4 ساعت هنوز 33/31% فعالیت داشت. این آنزیم علاوه بر تاثیر بر آلژینات جلبکی بر آلژینات باکتریایی موثر است که بسیار مهم می باشد. برای تخلیص آنزیم alglاز روش رسوبگذاری با نمک آمونیوم سولفات و کروماتوگرافی ستونی تعویض یونی deaesepharose cl-6b استفاده شد و سپس آنزیم روی ژل الکتروفورز حاوی sds برده شد. در روش رسوبگذاری با نمک آمونیوم سولفات آنزیم در غلظت 50% از نمک آمونیوم سولفات رسوب کرد. آنزیم به ستون متصل شد و در غلظت 1/0 مولار از نمک nacl از ستون جدا گردید. وزن مولکولی آنزیم حدود 60 کیلو دالتون تخمین زده شد. آنزیم algl بررسی شده به دلیل مقاومت گرمایی بالا و تاثیرگذاری روی آلژینات های استیله باکتریایی بسیار مهم می باشد و می تواند در تخریب بیوفیلم های ایجاد شده به وسیله سویه های موکوئیدی pseudomonas به کار رود.

بازداری از تشکیل بیوفیلم در مقایسه با حذف بیوفیلم به غلظت های دارویی پایین تری نیاز داشت و همچنین امکان افزایش مقاومت به آنتی بیوتیک ها را کاهش می دهند. استفاده از ترکیبات دارویی با طیف وسیع تر مانند نانو ذرات نقره در ترکیب با مواد ضد میکروبی مناسب می تواند باعث کاهش تشکیل بیوفیلم و حذف بیوفیلم های بالغ، کاهش دوز موثر دارو ها، افزایش کارآیی درمان و جلوگیری از تشکیل سویه های مقاوم شود.

pseudomonas aeruginosa پاتوژنی فرصت طلب و عامل عفونت های بیمارستانی است. بیماریزایی این باکتری به طور گسترده ای با توانایی ارگانیسم در ترشح آنزیم های متعدد سمی و تجزیه کننده به محیط ارتباط دارد.آنزیم های لیپاز و پروتئاز در بین این آنزیم ها، به علت شکستن دفاع های میزبان و سدهای فیزیکی غیراختصاصی در بیماریزایی باکتری شرکت دارند. پروتئازها به عنوان آنزیم های خارج سلولی p. aeruginosa مواد غذایی ضروری برای رشد باکتری را فراهم می کنند. لیپاز p. aeruginosa فاکتور ویرولانس مهمی است که به همراه سایر آنزیم های باکتری تاثیرات مخربی دارد. در این مطالعه اثر ساپونین استخراج شده از توبرهای cyclamen coum، ریشه یpanax ginseng، اندام هوایی dianthus orientalis و دانه های glycine max روی فعالیت لیپازی و فعالیت پروتئازی کل، سویه های p. aeruginosa بررسی شد.گیاهان با خیساندن در اتانل 70%، امواج فراصوت و بخش سازی با n-بوتانل عصاره گیری شدند. فاز n-بوتانلی عصاره ها برای سنجش استفاده شد. عصاره ها تاثیر بیشتری بر فعالیت لیپازی در مقایسه با فعالیت پروتئازی داشتند.نتایج ما نشان داد که عصاره ی p.ginseng بیشترین تاثیر را در کاهش فعالیت لیپازی و پروتئازی سویه ها دارد. فعالیت لیپازی سویه های p.aeruginosa pao1 و48 p. aeruginosa تحت تاثیر رقت های زیر حد کشنده ی عصاره ی p.ginseng به ترتیب77/82 % و 98/75% کاهش یافت. فعالیت پروتئازی کل سویه های pao1، 48، b6 ، b320 p. aeruginosa تحت تاثیر رقت های زیر حد کشنده ی p.ginseng به ترتیب 29/14% ، 72/9%، 17/13% و 88/4% کاهش یافت.

در سال های اخیر لزوم استفاده از روشی سریع و موثر برای حذف آلودگی های میکروبی باعث شد تا تلاشهای زیادی برای یافتن روشهایی نو در این زمینه صورت گیرد. این پایان نامه گزارش ساخت زیست حسگری برای تشخیص و جداسازی باکتری e.coli k-12 به کمک نانوذرات مغناطیسی است. برای این کار از قند مانوز به عنوان حسگر بیولوژیکی e.coli k-12استفاده شد. نخست نانوذرات مغناطیسی سنتز شدند و سپس توسط قند مانوز عامل دار گردیدند. برای تعیین ویژگی¬های فیزیکی این نانو ذرات عامل دار شده از تکنیکهای fesem و ftir استفاده شد. این نانو حسگر بسیار زیست سازگار است و با توجه به ساختار غنی و متنوع کربوهیدرات ها برای انتقال اطلاعات بیولوژیکی بسیار مناسب می باشد. با استفاده از این نانو حسگر مقادیر کم باکتری e.coli k-12 را با استفاده از میدان مغناطیسی از محیط مورد نظرجدا کرده و به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی fesemو طیف سنجی ftir و همچنین میکروسکوپ نوری این جداسازی نشان داده شد. سپس به منظور انجام این جداسازی در شرایط استریل و انجام آزمایش با مقادیر کم از نمونه موردنظر، میکروکانال سیالی با استفاده از لیتوگرافی نوری، لیتوگرافی نرم و اعمال پلاسما جهت جداسازی باکترهای مغناطیسی شده ساخته شد.سپس باکتریهایی که توسط نانوزیست حسگر ما شناسایی و مغناطیسی شدند درون این میکروکانال سیالی به کمک میدان مغناطیسی جداسازی شدند. برتری این روش جداسازی، حساسیت بالا و سرعت تشخیص آن نسبت به روش های رایج می باشد.با این روش ما توانستیم باکتری را باغلظتهای 〖1.5×10〗^6 cfu⁄ml و 〖1.5×10〗^4 cfu⁄ml و 〖1.5×10〗^3 cfu⁄ml تشخیص و جداکنیم که بدین ترتیب توانستیم دقت تشخیص و جداسازی را به اندازه یک مرتبه ارتقا دهیم.

pseudomonas aeruginosa یک باکتری گرم منفی، هوازی، میله ای شکل است که دارای دو فنوتیپ موکوئیدی و غیر موکوئیدی است. سویه های موکوئیدی پلیمر آلژینات تولید می کنند که عامل اصلی مزمن شدن عفونت های حاصل از p.aeruginosa می باشد که با تشکیل بیوفیلم، مقاومت بالایی در برابر آنتی بیوتیک ها از خود نشان می دهند. آنزیم آلژینات لیاز توانایی تولید و تجزیه ی آلژینات را دارا می باشد بنابراین تجزیه ی زیستی بیوفیلم های p.aeruginosa موکوئیدی با استفاده از آلژینات لیاز مورد توجه محققان می باشد. آلژینات لیاز می تواند با کاهش چسبندگی موجب کنده شدن بیوفیلم از سطوح شده و فاگوسیتوز باکتری را توسط سلول های ایمنی بدن افزایش داده و اثر آنتی بیوتیک های ضد سودوموناس را تشدید کند. در این پژوهش هدف استخراج و بررسی برخی ویژگی های آنزیم آلژینات لیاز p.aeruginosa بیمارستانی و تخلیص آن و بررسی اثر آن بر بیوفیلم p.aeruginosa می باشد. در این پژوهش آلژینات لیاز دو سویه ی 48 p.aeruginosa (که از خلط بیمار تنفسی جدا شد) و pao1 p.aeruginosa با روش شوک حرارتی استخراج شد و پایداری گرمایی آن ها، تاثیرگذاری بر بلوک های آلژینات و اثر سدیم کلرید بر فعالیت آن ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که این آنزیم ها مقاومت گرمایی بالایی در دمای 80 درجه سانتیگراد دارند، به طوری که بعد از 4 ساعت هم مقداری از فعالیت خود را حفظ می کنند. هر دوی این آنزیم ها بر هر دو بلوک m و g از آلژینات تاثیر دارند و آنزیم های هر دو سویه در حضور کلرید سدیم با غلظت بالا، بالاترین فعالیت را از خود نشان می دهد. در ادامه پژوهش، تخلیص آنزیم با دو روش کروماتوگرافی ستونی تعویض یونی deae–sepharose cl-6b و ستون کروماتوگرافی تمایلی epoxy activated sepharose 6-b انجام شد. نتیجه آن روی ژل پلی آکریل آمید 12% حاوی sds مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت و پروتئینی با وزن مولکولی در حدود 60 کیلودالتون مشاهده شد. هم چنین اثر آنزیم روی بیوفیلم pao1 p.aeruginosa و 48 p.aeruginosa به روش پلیت میکروتیتر و میکروسکوپ الکترونی نگاره بررسی شد. نتایج نشان داد که آنزیم سویه 48 روی بیوفیلم خود و بیوفیلم سویه pao1 اثر تخریبی داشت. در نهایت ویژگی سوبسترایی آنزیم در سطح dna با روش pcr مورد بررسی قرار گرفت و ناحیه حفاظت شده برای polym لیازها در سویه 48 تایید شد.

pseudomonas aeruginosa به عنوان یک بیماری زا فرصت طلب، عامل 15-10درصد عفونت های بیمارستانی است که یک نگرانی عمده در بیمارستان های سطح جهان محسوب می شود. گسترش مقاومت به عوامل ضدمیکروبی در بیوفیلم p.aeruginosa ، نقش مهمی در عفونت های دستگاه ادراری و تنفسی دارد. در میان مواد ضدمیکروبی، نانومواد به دلیل عدم ایجاد مقاومت گزینه های مناسبی هستند. در پژوهش حاضر بعد از جداسازی 60 جدایه بالینی p. aeruginosa ، تولید بیوفیلم در آن ها بررسی و حساسیت آن ها به مواد ضدمیکروبی از جمله آنتی بیوتیک ها و نانوذرات نقره و اکسید آهن سنجیده شد.

چکیده pseudomonas مکانیسم اصلی مقاومت iv و ii تغییر در آنزیم هدف دارویعنی توپوایزومراز سلول باکتری نقش حیاتی دارند. این dna به فلوروکوئینولون ها، است که در تکثیر aeruginosa این آنزیم ها یعنی a تغییرات از طریق جهش در ناحیه تعیین کننده مقاومت 1 در ژن کدکننده زیرواحد رخ می دهد. parc و gyra ژن های در پژوهش حاضر، 73 جدایه از بیماران دارای عفونت زخم های سوختگی و 2 جدایه از نمونه های خون، ادرار و خلط بیماران بستری در بیمارستان قلب انتخاب و میزان حساسیت آنها به 0بررسی شد. mic و میکرودیلوشن براث برای تعیین kirby-bauer سیپروفلوکساسین با دو روش سپس جدایه های مقاوم جهت تشخیص جهش های دخیل در ایجاد مقاومت به آنتی بیوتیک مورد ارزیابی قرار گرفتند. توسط واکنش های زنجیره ای پلیمراز 0 تکثیر و سپس تعیین توالی parc و gyra ژن های qrdr شدند. در 2 % جدایه های مقاوم gyra جهش تبدیل اسید آمینه ترئونین به ایزولوسین در موقعیت کدون 37 33/5 % جدایه ها جهش تبدیل ، parc مشاهده شد در ژن ، mic?8?g/ml به سیپروفلوکساسین با 10 % جهش تبدیل سرین به تریپتوفان / سرین در موقعیت 33 . و 35 % جهش تبدیل سرین به لوسین و 5 val103val , ala118ala, در کدون 33 داشتند. هم چنین جهش های خاموش مختلفی نیز مانند مشاهده شد. parc در ala115ala و gyra در ala136ala, his132his parc و در thr 83 ile جهش ؛ gyra داده های این پروژه نشان می دهد که رایج ترین جهش در به parc است. در این مطالعه هیچ جهشی در ser 87 leu بویژه ، ser 87 leu/trp ؛ جهش تنهایی مشاهده نشد. در واقع جهش همزمان دو ژن، می تواند عامل اصلی مقاومت در سطح بالا به فلوروکوئینولون در بیماران مبتلا به زخم های سوختگی و عفونت های ادراری شود. نیز داشتند، که این parc داشتند، جهش در gyra که جهش در p. aeruginosa همه جدایه های می تواند نقش مهمی در افزایش سطح مقاومت ایفا کند. quinolone resistance-determining region(qrdr) 1 polymerase chain reaction(pcr) 0

چکیده ندارد.

آلژینات تولید شده توسط سویه های موکوئیدی pseudomonas aeruginosa ، از عوامل مهم ایجاد عفونت های مزمن ریوی در بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک ، می باشد. آلژینات پلی ساکارید خارج سلولی و متشکل از واحدهای d- مانورونیک اسید و l-گلورونیک اسید است. پاسخ ایمنی محافظت کننده نقش مهمی در کنترل این عفونت ها دارد . از طرفی مطالعات قبلی نشان داده که عصاره سیر وفراکشن ایمونومدولاتورجدا شده از آن ، قادر به تحریک پاسخ های ایمنی در مدل موشی می باشد. آلژینات از سویه بالینی214 p.aeruginosa تخلیص شد . آلژینات خالص شده از p.aeruginosa حاوی µg/ml 9 /30 یورونیک اسید ، از µg/ml 25/1پروتئین ، µg/ml 3/0 dna وµg/ml 08/0 lps بود. تعداد40 موش ماده balb/c 6 تا 8 هفته تحت تزریق با آلژینات ، مخلوط آلژینات – r10 و آلژینات ـ عصاره سیر در روزهای 0و7و14 قرار گرفتند . سوپرناتانت کشت سلول طحال جمع آوری و میزان سایتوکاین های il-4 و ifn? به روش enzyme- linked immunosorbent assay (elisa ) سنجش شد . بر طبق نتایج به دست آمده از آنالیز آماری t-test با ضریب اطمینان 95% ، میزانifn? بین گروه کنترل و گروه ایمن شده با فرکشن ایمونومدولاتور سیر (r10 ) ـ آلژینات (02/0 >p ) وبین گروه کنترل وگروه عصاره سیر ـ آلژینات (02/0 >p ) کاهش معنی داری و میزان il-4بین گروه های مزبور افزایش معنی داری را نشان داد.