امروزه میکروسپوروم کانیس مهمترین عامل کچلی در بسیاری از شهرهای دنیاست . مخزن اصلی این قارچ گربه و سگ می باشند که از این دو گربه ها اهمیت بیشتری دارند. گربه های آلوده معمولا" بدون آنکه ضایعات قابل رویت و واضحی داشته باشند، حامل میکروسپوروم کانیس هستند و باعث انتشار کنیدیهای قارچ در محیط شده، بیماری را به انسان و حیوانات منتقل می کنند. نسبت آلودگی گربه ها با میکروسپوروم کانیس در مطالعات مختلف ازصفر تا صد درصد گزارش شده است . از آنجا که مطالعهء مستندی در زمینهء تعیین نسبت آلودگی گربه های ولگرد با میکروسپوروم کانیس در کشور ما انجام نگرفته بود، برآن شدیم تا گربه های ولگرد شهر اصفهان را از این نظر بررسی نمائیم . بدین منظور با توجه به اطلاعات آماری، شهر به پنج منطقهء تقریبا" مساوی تقسیم گردید و از هر منطقه بیست گربه ولگردجمع آوری شد. نمونه گیری از پوست و موی یکصد گربه مورد مطالعه به روش برس زدن انجام شد و در صورت مشاهده ضایعهء مشکوک به درماتوفیتوز در پوست ، مو، و پنجهء حیوان، نمونه ای جداگانه از ضایعه فراهم می شد. پس از انجام آزمایشات لازم بر روی نمونه ها،مشخص گردید که 23 درصد از گربه ها بدون آنکه دارای ضایعهء کلینیکی واضح و مشخصی باشند، آلوده به میکروسپوروم کانیس هستند. در این بررسی اختلاف معنی داری از نظر سن، جنس ، وزن، طول مو و منطقهء زندگی بین گربه های آلوده و غیرآلوده ملاحظه نگردید.میکروسپوروم کانیس های جداشده دراین بررسی، براساس ویژگی های ماکروسکپی و میکروسکپی به دو گروه تیپیک (2ˆ65 درصد) و غیرتیپیک 8ˆ34 درصد) تقسیم شدند. هیچگونه رابطه ای بین آلودگی با سوش تیپیک یا غیرتیپیک و سن، جنس و منطقهء زندگی گربه های آلوده ملاحظه نشد. قارچ پاتوژن دیگر میکروسپوروم ژیپسئوم بود که تنها در یک مورد جدا شد. گربهء آلوده به این عامل با میکروسپوروم کانیس نیز آلوده بود. قارچهای ساپروفیت جداشده از گربه های ولگرد مورد مطالعه به ترتیب وفور عبارت بودند از : پنی سیلیوم، آسپرژیلوس ،آلترناریا، موکور، کلادوسپوریوم، اسکوپولاریوپسیس ، مخمرها، رایزوپوس ، پسیلومایسس ، ژئوتریکوم، سفالوتریکوم و رینوکلادیلا .