چکیده: فقر از مهمترین معضلات بشری است که از جایگاه ویژه ای در بین سایر مسائل اجتماعی برخوردار است، از سوی دیگر فساد و انحرافات اخلاقی نیز به عنوان یکی از مشکلات اصلی جامعه، کیان زندگی اجتماعی و خانوادگی افراد را تهدید می کند. نظر به اینکه در بروز انحرافات اخلاقی عوامل مختلفی از جمله، فقر دخیل هستند این پژوهش به نوبه خود تلاشی است در این راستا که رابطه فقر و انحرافات اخلاقی را صرفاً از دیدگاه قرآن و روایات بررسی کند. فقر که به معنای شکاف و فاصله ای است که در چیزها پدید می آید، از دیدگاه اسلام پدیده ی مطلوب و خوشایندی نبوده و دارای خاستگاههای فردی و اجتماعی مختلفی نظیر: تنبلی، خیانت، ربا، احتکار و.....است که از لحاظ اقتصادی وابستگی و عقب ماندگی ،از لحاظ روانی انزوا و پریشانی و از لحاظ فرهنگی ضعف بنیه علمی را به دنبال دارد. انحرافات اخلاقی نیز که مانع از رسیدن به کمال لایق و واقعی انسان می باشد و انسان را از درک معارف الهی و نسیم های روح بخش قدسی، محروم می‏نماید؛ و معیار آن از دیدگاه اسلام خروج از مرز اعتدال و میانه روی و جدا شدن از اصول اخلاقی می باشد. عوامل فردی و درونی چون هوی و هوس، وراثت و جهل و از بیرون و اجتماع نیز عواملی چون محیط آلوده، دوست، فقر و..... آن را تحت الشعاع قرار می دهند. تأثیر فقر، به گونه‏ای است که مانع رشد و تعالی انسان می‏شود و در بروز انحرافات اخلاقی نقش عمیقی دارد، به عبارتی فقر، بستر مناسب گذر از معیارهای اخلاقی را برای افراد، مهیّاتر می کند. با وجود فقر انسان با انحرافات اخلاقی ارتباط نزدیکی برقرار ساخته و به سادگی دروغ، فحشا، کینه و........را در خود تقویت می کند. که این امر مورد تأیید آیات و روایات اسلامی قرار گرفته است. راه نجات از فقر انفاق، کار و تلاش و ....... و در پیشگیری و درمان انحرافات اخلاقی، تقویت اندیشه دینی، تقوا، تربیت صحیح و ... نقش اساسی دارد. کلید واژه ها: ، فقر، انحرافات، اخلاق