قابلیت هضم یکی از جنبه های مهم ارزیابی مواد غذایی در گونه های مختلف ماهی است. ضرایب قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، پروتئین خام و انرژی جیره های مورد آزمایش با نسبت 70 درصد جیره پایه به 30 درصد ماده غذایی مورد آزمایش (آرد جو، آرد ذرت و آرد ماهی) در ماهی قزل آلای رنگین کمان oncorhynchus mykiss در قالب یک طرح کاملاً تصادفی در 4 تیمار (جیره پایه، جیره های محتوی آرد جو، آرد ذرت و آرد ماهی) و 6 تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. تعداد 500 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان انتخاب و در 24 تانک پلاستیکی (هر تانک محتوی 12 قطعه ماهی) جای گرفتند و پس از یک هفته سازگاری به مدت 3 هفته با جیره های غذایی مورد آزمایش تغذیه شدند. مدفوع ماهی با سیفون کردن از مخزن (سیستم تانک) و کالبد گشایی ماهی جمع آوری شد و از دو نشانگر اکسید کروم و خاکستر نامحلول در اسید استفاده شد. نتایج نشان دادند که تفاوت معنی داری بین ضرایب قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، پروتئین و انرژی جیره های غذایی جمع آوری شده با روش تانک و کالبد گشایی وجود دارد به طوری که ضریب قابلیت هضم ظاهری عناصر مغذی در روش تانک بیشتر از روش دوم بود (05/0p<) همچنین ضرایب قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، پروتئین و انرژی جیره غذایی بین دو نشانگر، اکسید کروم بیشتر از خاکستر نامحلول در اسید بود (05/0p>).