سئوال اساسی این است که چرا آموزش و پرورش علیرغم در اختیار داشتن نیروهای کیفی لایق، ذیصلاح، متخصص و متعهد و علاقمند نتوانسته است بنحو مطلوب از شایستگیها و استعداد ها و نبوغ و توانائیهای کاری و روانی این افراد در جهت حل معضلات آموزشی کشور استفاده نموده و اهداف آموزشی و پرورش را بنحو شایسته تحقق بخشد؟ در این راستا مسئله افت تحصیلی در سطوح مختلف آموزشی کشور اعم از دانشگاهها و آموزش و پرورش در حقیقت زنگ خطری است که اگر چنانچه ریشه یابی و درمانگری نشود درصد افت تحصیلی بالاتر رفته و میزان سرمایه های مادی و انسانی بهدر رفته، افزایش یافته که غیرقابل جبران خواهد بود. نظربه اینکه اهداف عالیه آموزش و پرورش و آیین نامه ها و بخشنامه های آموزشی می بایستی توسط مدیران مدارس به مرحله اجرا درآید، از اینرو ضرورت دارد که به نحوه انتصاب مدیران مراکز آموزشی جهت احراز پستهای مدیریتی توجه جدی و کافی مبذول شود. در واقع نقش محوری مدیریتی در ترتبیت نسلهای سالم، متخصص و کارآمد جامعه اقتضا می کند که مدیران و برنامه ریزان نظام آموزش و پرورش به سیستم انتصاب و عملکرد مدیران آموزشی و پی آمدهای آن توجه و دقت نظر خاصی داشته باشند.

چکیده ندارد.