خطاهای تغییر شکل شعاعی و جابجایی محوری سیم پیچ ترانسفورماتورهای قدرت، از جمله مهمترین خطاهای داخلی هستند که باعث خروج ناخواسته و کاهش عمر ترانسفورماتورها می گردند. بنابراین تشخیص نوع، محل بروز و شدت اینگونه خطاها در مراحل اولیه بروز آن، بسیار اهمیت دارد. روش مقایسه تابع تبدیل اندازه گیری شده ترانسفورماتور با تابع تبدیل مرجع مربوط به شرایط سالم بعنوان موثرترین روش تشخیص بروز عیب مکانیکی سیم پیچ شناخته شده است. با این وجود، روش مذکور نوع و محل عیب را مشخص نمی سازد. همچنین، دارای دقت کافی در تشخیص شدت عیب نیست. جهت رفع عیوب این روش، مطالعه بر روی مدلسازی انواع عیوب بر روی دو نمونه ترانس انجام گرفت. اعتبار مدل های مورد استفاده، در تحقیقات قبلی بوسیله انجام اندازه گیری های عملی تأیید شده اند. نتایج نشان دادند که الگوی جابجایی فرکانسهای تشدید مربوط به منحنی تابع تبدیل، می تواند منجر به شناسایی نوع و محل عیب گردد. همچنین شاخص جدیدی جهت تشخیص دقیق تر شدت عیب معرفی گردید. از طرفی از روش موثر برازش برداری (vf) بعنوان ابزاری جهت تخمین دقیق و پایدار تابع تبدیل در غالب یک تابع کسری استفاده گردید. تغییر پارامترهای تابع تبدیل تخمین زده شده نسبت به شرایط سالم ترانسفورماتور، می تواند بعنوان روش دیگر شناسایی عیب مورد استفاده قرار گیرد. در اینحالت با توجه به نمایش اندازه و فاز قطبهای تابع تبدیل توسط دیاگرام نایکوییست، امکان تشخیص نوع و محل عیب فراهم می گردد. همچنین در روش پیشنهادی امکان حذف نویز و کاهش خطاهای ناشی از اندازه گیری وجوددارد. بعلاوه، شاخص جدیدی که متناسب با جابجایی قطبهای تابع تبدیل است، جهت تشخیص شدت عیب معرفی شده است. درنهایت، الگوریتم های جدیدی جهت شناسایی نوع، محل و شدت عیب مکانیکی سیم پیچ پیشنهاد گردیده است. همچنین با توجه به نتایج شبیه سازی های انجام شده دسته بندی بر روی ولتاژهای گذرای شبکه از نظر قابلیت تشخیص نوع و محل عیب انجام گرفته است.