یافتن روشی مناسب برای تخمین سریع و قابل اعتماد میزان پرتو دریافتی اهمیت فراوانی در درمان افراد تابش دیده دارد. در ساعات اولیه پس از تابش گیری، صدمه اصلی ایجاد شده در بافت های زایا پدیده آپاپتوز سلولی می باشد و تعیین کمی میزان آپاپتوز ایجاد شده می تواند در ارزیابی و تخمین غیر تهاجمی میزان پرتو جذب شده به بافت کمک کننده باشد. آنکسین 5 متصل شده به نانو ذرات پارامغناطیسی آهن (spio-anx) یک پروب بیولوژیک برای شناسایی سلول های آپاپتوزی با استفاده از تصویر برداری mri می باشد. با هدف ارزیابی تغییرات توزیع بیولوژیک spio-anx در بدن موش ها در ساعات اولیه پس از تابش گیری، موش ها به صورت تمام بدن مورد تابش دزهای 2، 4 و 6 گری (اشعه گاما کبالت 60) قرار گرفته و شش ساعت بعد، 99mtc-spio-anx به صورت داخل وریدی به موش ها تزریق شده و توزیع بیولوژیک آن در زمان های نیم، یک و دو ساعت مورد بررسی قرار گرفت. برای تصویر برداری mri ده ساعت پس از تابش دهی به موش ها، spio-anx به صورت داخل وریدی به موش ها تزریق شده و سه ساعت بعد تصویر برداری انجام شد. 99mtc-spio-anx به میزان قابل توجهی در مغز استخوان تمامی گروه های تابش دیده تجمع یافت (p <0.05) اما آنالیز آماری ارتباط مهمی بین دز تابش شده به موش ها و میزان تجمع رادیوکمپلکس در استخوان نشان نداد. در تصاویر mri متوسط شدت سیگنال ها برای مغز استخوان ران، کبد و بیضه ها در نواحی مورد نظر استخراج شده و نسبت به سیگنال های عضلات اطراف ران نرمالیزه شد. spio-anx در مغز استخوان تمامی گروه های تابش دیده تجمع نموده و متوسط شدت سیگنال را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد (p <0.05). نتایج بدست آمده پیشنهاد می نماید که از کمی سازی میزان تجمع spio-anx در مغز استخوان می توان به عنوان نشانگر قرار گیری در معرض تابش پرتوهای یونساز استفاده نمود اما برای تمایز بین دز های مختلف اشعه نیاز به توسعه و بهینه سازی روش سنجش می باشد.