با توجه به مکتب آمریکایی و مکتب اروپای شرقی در ادبیات تطبیقی، که بنیان¬گذاران آن¬ها اعتقاد دارند شرایط و مسایل یک¬سان در دو کشور باعث پیدایش آثار مشابه می¬شود؛ دو کشور ایران و سوریه در قرن بیستم، تقریباً دارای شرایط یک¬سان بوده¬اند، مسایل مشابهی چون شعر نو، شکستن قالب¬های سنتی و وارد نمودن مضامین جدید اجتماعی و فرهنگی در شعر، انعکاس دردهای و نابسامانی¬ها اجتماع در شعر، از جمله موضوعات شعر در این دو کشور هستند. آشنایی روشنفکران و شاعران این دو کشور با اندیشه¬های غربی، پیشرفت¬ها و مکاتب فلسفی و ادبی از جمله شرایط یکسان فکری اندیشمندان دو کشور مذکور است. مسایلی مثل پدیده¬ی استعمار خارجی، استبداد داخلی، نبود آزادی، وجود سنّت¬های خرافی در میان مردم، سرکوبی و اختناق از جمله مسایل سیاسی و اجتماعی مشترکند. احمد شاملو و نزار قبانی دو شاعر متعهّد ایران و سوریه آثاری به وجود آورده¬اند که: مبارزه با استبداد و ظلم وستم، مبارزه با دخالت¬های بیگانه، آزادی، نجات انسان از چنگال استبداد و رهایی او از قید سنّت¬های خرافی از جمله موضوعات محوری آن آثار است. این دو شاعر، شعر را حربه¬ی خلق و کشف حقیقت و روشنگری می¬دانند... این تحقیق بر آن است تا اشتراکات فکری در شعر و اندیشه این دو شاعر را بیابد و تفاوت¬های آن را بیان کند تا بلکه بتواند موجب آشنایی عمیق¬تر دوستداران شعر و ادب با این دو شاعر گردد

چکیده ندارد.