هدف : این مطالعه به منظور بررسی بیماریهای با علایم مشابه سینوزیت مزمن از سال 1388 تا 1389 در بیمارستان بوعلی تهران انجام شده است. روش مطالعه : این مطالعه توصیفی - تحلیلی مقطعی بر روی 184 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه ent بیمارستان بوعلی تهران که بطور غیر تصادفی انتخاب شدند، انجام شده است. بیمارانی که بیماری های زمینه ای داشتند یا دارای سابقه جراحی قبلی سینوس بودند و افراد کمتر از 16 یا بیشتر از 70 سال از مطالعه حذف شدند. یافته ها : تشخیص های افتراقی مورد مشاهده به این ترتیب بود، 3/16 درصد رینیت آلرژیک، 9/10 درصد رینیت باکتریال، 6/19 درصد رینیت و ازوموتور و 8/9 درصد رینیت مدیکومنتوزا، 3/4 درصد لارنژیت ناشی از ریفلاکس، 2/15 درصد سردرد tension، 6/13 درصد سردرد میگرنی و 2/2 درصد temporomandibular dysfunction، 6/44 درصد انسداد آناتومیک بینی، 1/1 درصد اختلال سوماتیزاسیون و 9/10 درصد اختلال عملکرد olfactory داشتند. نتیجه گیری : بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه می توان چنین نتیجه گرفت که همواره در بیماران دارای علایم بالینی رینوسینوزیت مزمن باید به فکر سایر تشخیص های افتراقی به ویژه رینیت های آلرژیک و غیر آلرژیک نیز بود.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی نتایج همزمان آندوسکوپی سینوس و رینوپلاستی انجام شده است. روش مطالعه: در این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی 50 بیمار تحت آندوسکوپی سینوس و رینوپلاستی همزمان مورد بررسی قرار گرفتند که اطلاعات مورد نیاز از آنها به وسیله پرسشنامه جمع آوری شد. یافته ها: 96 درصد از بیماران نتایج موفقیت آمیز داشتند. 4 درصد از بیماران دچار عوارض عمل شده بودند. 12 درصد از بیماران از نتایج به دست آمده در مورد عمل بینی رضایت نسبی داشتند و 88 درصد رضایت کامل داشتند. 18 درصد از بیماران از نتایج به دست آمده در مورد عمل سینوس رضایت نسبی داشتند و 82 درصد رضایت کامل داشتند. نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که انجام همزمان رینوپلاستی و آندوسکوپی سینوس موفقیت آمیز می باشد و بیماران از نتایج به دست آمده عموما رضایت دارند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.