مقدمه : دیابت حاملگی شایع ترین اختلال متابولیک دوران بارداری است که شیوعی بین 17.7تا 0.15 درصد برای آن ذکر شده است. مطالعات گوناگونی در این زمینه صورت گرفته اند که نقش ابتلا به دیابت بارداری را بر افزایش بروز عوارض مادری و جنینی مورد بررسی قرار داده اند. با توجه به اهمیت این موضوع و و لزوم بررسی عوارض مادری و جنینی دیابت بارداری، در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی عوارض حاملگی در مادران مبتلا به دیابت بارداری بپردازیم.مواد و روشها: در این مطالعه که از نوع توصیفی-مقطعی میباشد 100 نفر از زنان مبتلا به دیابت بارداری (gdm) مراجعه کننده به بیمارستان جواهری تهران طی سالهای 89-88 انتخاب شدند. پس از زایمان میزان بروز مشکلات مادر و نوزاد نظیر ماکروزومی، نوزاد نارس، مرده زایی، سقط خود بخودی، ایکتر، نواقص مادرزادی، pih ، اکلامپسی، میانگین مدت زمان بستری و نیز آپگار نوزاد، سن حاملگی، قد و وزن نوزاد و همچنین ابتلا به هایپوکلسمی، هایپوگلیسمی و نیز اختلالات تنفسی در نوزادان مورد بررسی قرار گرفت.آنالیز داده ها توسط نرم افزار آماریspss 16 صورت گرفت. نتایج : در بررسی میزان بروز عوارض جنینی، 7 مورد ماکروزومی، 3 مورد تولد نوزاد نارس، 1 مورد مرده زایی، 4 مورد سقط خودبخودی، 13 مورد ایکتر و 2 مورد اکلامپسی مشاهده گردید. نوع زایمان در 9 مورد nvd ، در 6 مورد زایمان با وسیله، در 12 مورد emergency c/s و در 73 مورد elective c/s بود.میانگین سن حاملگی مادران برابر با 2/38 هفته با انحراف معیار 6/4 هفته محاسبه شد.جنسیت نوزادان متولد شده در 58 مورد دختر و در 42 مورد پسر بود. میانگین آپگار دقیقه صفر نوزادان برابر با 3/8 با انحراف معیار 7/0 و میانگین آپگار دقیقه 5 نوزادان برابر با 4/9 با انحراف معیار 4/0 بود. میانگین وزن نوزادان متولد شده برابر با 3652 گرم با انحراف معیار 8/112 گرم بود. از میان نوزادان متولد شده 8 نوزاد مبتلا به هایپوکلسمی در حد نیاز به درمان، 21 نوزاد مبتلا به هایپوگلیسمی در حد نیاز به درمان و 9 نوزاد مبتلا به دیسترس تنفسی بودند.بحث: ابتلا به دیابت بارداری منجر به افزایش بروز عوارضی نظیر ماکروزومی، هایپوکلسمی و هایپوگلیسمی نوزادی و نیز افزایش میزان نیاز به سزارین شده که ارایه راهکارهایی در جهت غربالگری و کنترل هرچه بهتر بیماری در زنان باردار در کشور ایران با توجه به شیوع نسبتا بالای آن، امری ضروری به نظر می رسد.

بطور کلی میزان بروز ناهنجاری های مادرزادی در زمان تولد 3-2% می باشد که علت عمده ی مرگ و میر در نوزادان است. تشخیص پره ناتال به معنای شناسایی این ناهنجاری ها در جنین می باشد. سندرم داون (تریزومی 21) شایعترین اختلال کرومزومی شناخته شده و از علل مهم عقب افتادگی ذهنی کودکان است. در سال 1930 محققین علت این سندرم را اختلالات ژنتیکی معرفی کردند. این سندرم با سن مادر (بیشتر از 35 سال) افزایش می یابد.، اما امروزه غربالگری ها برای همه ی زنان حامله بدون توجه به سن توصیه می شود. هدف از این مطالعه بررسی کارایی غربالگری سرمی و سونوگرافیک در تریسمتر 1 برای تشخیص سندرم داون می باشد.این پایان نامه، یک مطالعه ی آینده نگر بوده و جمعیت مورد مطالعه زنان حامله با سن حاملگی بین 11 تا 13 هفته و 6 روز می باشند. سن مادر و سن دقیق بارداری و 3 نشانگر مورد مطالعه nt (توسط سونوگرافیک)، papp-a (نشانگرهای بیوشیمیایی از خون مادر)، محاسبه شده و با قرار دادن مقادیر مذکور در الگوریتم، میزان ریسک بروز سندرم داون محاسبه می شود. در بررسی صورت گرفته بین ارتباط نشانگرها با هم بین زایمان زودرس با مقادیر mom thcg ارتباط دارد و بین وزن پایین زمان تولد با ، thcg و inhibin-a ارتباط معنی دار وجود دارد. بین ماکروزومی و نشانگرها، ارتباط معنی دار وجود ندارد.تست fts برای تشخیص موارد سندرم داون از تست چهارگانه مناسب تر بوده، حساسیت تشخیصی بالاتری دارد و موارد مثبت کاذب پایین تر است. باید برای تفهیم، اهمیت مراقبت های پره ناتال در زنان حامله باید روش های آموزشی نوینی اتخاذ گردد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.