گسترش تبدیلات کاتالیز شده آنزیمی که در آن ها از اکسیژن موجود در هوای تنفسی به عنوان اکسیدان استفاده می شود مورد توجه مباحث موجود در شیمی سبز است و فرآیند هایی، سازگار با محیط زیست را ارائه می کند. همچنین این موضوع که استفاده از این آنزیم ها در مقادیر کاتالیزوری استفاده می شوند و در محیط های آبی عمل می کنند و قادرند در طی واکنش، اکسیژن را به آب تبدیل کنند بسیار مورد توجه است. مهمترین جنبه های استفاده از آنزیم لکاز در تصفیه پساب های صنعتی و بیوسنسور ها و صنایع غذایی است. با این حال پایداری زیاد لکاز در محلول، شرایط ملایم واکنش و انتخاب پذیری آن برای سوبسترا های فنلی افق های جدیدی در کاربرد لکاز در سنتز های شیمیایی ترسیم کرده است. در مطالعه حاضر، سنتز زیستی مشتقات 4-هیدروکسی کومارین در محیط مائی مورد بررسی قرار گرفت. آنزیم لکاز در واکنش مذکور جهت اکسیداسیون هیدروکینون و تولید ترکیبات کینون در ظرف واکنش استفاده شد. در این سیستم واکنش طی کاربرد کاتالیزور زیستی، مشتقاتی از ترکیبات کومارینی حاصل گردید که راندمان تولید آن ها بستگی به ساختار هیدروکینون و پیریدین اولیه دارد. تمام مراحل خالص-سازی محصولات با استفاده از ستون کروماتوگرافی سیلیکاژل انجام گرفت و شناسایی ساختار محصولات نیز توسط طیف های ir و cnmr و hnmr و mass بررسی گردید.

در سال های اخیر، ریزجلبک ها بعنوان موجودات فتوسنتزکننده مناسب جهت تهیه توده زیستی مورد توجه قرارگرفته اند که با امکان تولیداتی از آن ها مانند پروتئین ها، رنگدانه ها (کاروتنوئیدها، فیکوسیانین ها، کلروفیل ها)، ویتامین ها و لیپیدها می توانند جایگزین مناسبی برای مصارف انسانی، اهداف صنایع غذایی و تولید انرژی شوند تا آنجا که می توان توده زیستی حاصله را مستقیماً در رژیم غذایی انسان و دام مطرح نمود. ریزجلبکها پتانسیل ایجاد تحول در تولید فرآورد های بیوتکنولوژی در زمینه هایی از جمله تغذیه، آبزی پروری، دارو، سوخت های زیستی و غیره را دارند. هدف از مطالعه حاضر، تعیین میزان ترکیبات شیمیایی ریزجلبک تتراسلمیس سوئیسیکا بود. برای این کار، ریزجلبک مذکور در محیط کشتbg-11 بعلاوه آب دریا در دمای°c 25 و شرایط محیطی مناسب کشت داده شد و در فاز ثابت از مراحل رشد، توده سلولی برای آنالیز مقادیر پروتئین، کربوهیدرات، لیپپد، رنگدانه ها و ترکیب اسیدهای چرب برداشت و فریزدرای شد. نتایج بدست آمده نشان دهنده وجود مقادیر مشخصی از پروتئین (میانگین 7/33%)، لیپیدها (میانگین 35/14%) بود. در این تحقیق انواع متیل استر اسید چرب با کروماتوگرافی گازی با شناساگر طیف سنجی جرمی تعیین گردید که گروه های اصلی اسیدهای چرب آن شامل c22:6، c18:1، c18:0 و c16:0 بودند که با اسیدهای چرب شناسای شده می توان به صنعت انرژی و صنایع غذایی معرفی گردد.

فوکوییدان نوعی پلی ساکارید سولفاته طبیعی بدست آمده از جلبک های قهوه ای دریایی می باشد. به علت ساختار خاص خود، گفته می شود که دارای فعالیت های بیولوژیکی منحصر به فردی است. این مطالعه، به منظور بررسی اثر فوکوییدان روی فرایند التیام زخم در موش انجام گرفت. در ابتدا، 2 گونه جلبکی پادینا (padina tetrastromatica, padina boergesenii) از سواحل خلیج فارس جمع آوری شده، ماده فوکوییدانی آن ها تخلیص، ترکیب شیمیایی آن ها مشخص و پماد موضعی 2 درصد از هر یک تهیه گردید. این تحقیق روی 40 موش نر سفید صحرایی (سن 8-6 هفته و وزن 250-200 گرم) در 4 گروه 10 تایی تحت بیهوشی صورت گرفت. بدین صورت که ابتدا ناحیه پشت موش ها تراشیده شده و 2 زخم متقارن و کاملاً مشابه در دو طرف ستون فقرات (بصورت دایره ای به قطر 10 میلی متر با ایجاد سوختگی درجه 2 و یا برداشت پوست به صورت مربعی به ابعاد 2×2 سانتیمتر) ایجاد شدند. درمان زخم ها بصورت 2 بار در روز (هر بار 250 میلی گرم پماد داروئی روی زخم سمت راست و یا اوسرین تنها روی زخم طرف مقابل) طی 14 روز انجام پذیرفت. مساحت زخم ها در روزهای 3، 7، 10 و 14 پس از ایجاد زخم اندازه گیری شدند. جهت بررسی هیستوپاتولوژیک زخم ها، به ترتیب در روزهای 7 و 14، هر بار پس از کشتن 5 سر موش از هر گروه، از زخم ها همراه با بافت اطراف نمونه برداری انجام شد. پس از رنگ آمیزی با هماتوکسیلین-ائوزین نمونه ها تحت ارزیابی میکروسکوپی قرار گرفتند. طبق نتایج بدست آمده، p. boergesenii میزان سولفات بیشتری (%1±6/32) نسبت به p. tetrastromatica (%1±19) داشت و میزان فوکوز آن ها به ترتیب (%29/1±72/10) و (%33/3±65/29) بود. پمادهای تهیه شده از هر کدام از جلبک ها در مقایسه با شاهد، کاهش معنی داری را در مساحت زخم نشان دادند (05/0p<). ضخامت اپیدرم و میزان هیدروکسی پرولین در گروه تیمار بیشتر از گروه شاهد بود (05/0p<). آزمایشات هیستوپاتولوژیک، پیشرفت در برخی علانم بهبود زخم شامل تشکیل مویرگ های خونی، تشکیل اپیدرم و رشته های کلاژن را مشخص کردند. با توجه به اثرات بهبود دهنده پمادهای تهیه شده، مشخص شد که جلبک های جنس پادینا جمع آوری شده از سواحل خلیج فارس، منجر به بهبود زخم خواهند شد. در این میان پماد تهیه شده از فوکوییدان p. boergesenii اثرات بهتری را نشان داد که ممکن است به دلیل میزان بیشتر سولفات آن باشد. واژه های کلیدی: پادینا، فوکوییدان، بهبود زخم، خلیج فارس