در این بررسی امکان استفاده از پوست دانه آفتابگردان در صنعت تخته خرده چوب مورد بررسی قرار گرفت عوامل متغیر این تحقیق عبارتند از درصد اختلاط پوست دانه آفتابگردان با چوب در چهار سطح(0 ، 15 ، 30 و 100 درصد) و میزان چسب در سه سطح (9 ، 11 و 13 درصد)و زمان پرس در دو سطح (5 و 7 دقیقه) و بقیه عوامل ثابت در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که افزایش 15 درصد پوست دانه آفتابگردان به خرده چوب باعث افزایش مقاومت خمشی تخته ها به میزان 5/17 درصد نسبت به تخته ساخته شده از خرده چوب خالص شده است که بیانگر آن است که پوست دانه آفتابگردان احتمالا نقش فیلر را در تخته دارد ولی با افزایش بیشتر پوست دانه آفتابگردان باعث کاهش مقاومت خمشی می شود. میزان مدول الاستیسیته و چسبندگی داخلی تخته ها نیز با افزایش 15 درصد پوست دانه آفتابگردان افزایش می یابد اما اضافه نمودن بیشتر پوست دانه آفتابگردان باعث کاهش آنها می شود. نتایج نشان داد که افزودن پوست دانه آفتابگردان به میزان 15 درصد از لحاظ آماری تاثیری در میزان واکشیدگی پس از 2 و 24 ساعت غوطه وری در مقایسه با تخته های ساخته شده با 100 درصد خرده چوب ندارد، اما اضافه نمودن پوست دانه آفتابگردان باعث افزایش میزان واکشیدگی تخته ها می شود. افزودن پوست دانه آفتابگردان به تخته ها ی ساخته شده باعث می گردد که میزان جذب آب تخته ها پس از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب افزایش یابد.همچنین نتایج نشان داد که افزایش زمان پرس و میزان رزین اثر منفی افزودن پوست دانه آفتابگردان به تخته را کاهش می دهد. در این تحقیق بهترین تیمار تخته هایی بودند که با افزودن پوست دانه آفتاب گردان به میزان 15 درصد با مصرف 11 درصد و زمان پرس 7 دقیقه ساخته شده اند تیمار فوق بهترین میزان مقاومت خمشی وچسبندگی داخلی را در بین سایر تخته ها داشتند و میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامتی کمتری را نیز دارا بودند نتایج بیانگر آن است که افزایش پوست دانه آفتابگردان به میزان 15 درصد نه تنها از نظر اقتصادی با صرفه است بلکه باعث افزایش بعضی از مقاومت های تخته از جمله مقاومت خمشی و چسبندگی داخلی تخته ها می شود.