با توجه به رشد روزافزون مصرف آب، مدیریت توام عرضه و تقاضا نیاز به توجه بیشتری دارد. راهبردی که در برنامه توسعه چهارم (ماده 17 بند الف) به صراحت به آن پرداخته شده است. این مهم، هدف اصلی این رساله است که سد زاینده رود و شبکه های کشاورزی پائین-دست آن را منطقه مطالعاتی قرار داده است. بدین منظور ابتدا مدل بهینه سازی تخصیص آب برای بخش تقاضا در سه لایه، شامل تخصیص بین شبکه ای، محصولات درون هر شبکه و مراحل مختلف رشد آنها انجام گرفت. جهت ارزیابی آن نیز، رویکرد بهینه سازی فوق برای خشکسالی 78-1377 اجرا و با رودیکرد سنتی در این حوضه تحت عنوان ونش بندی مقایسه گردید. نتایج نشان داد که اعمال این در تخصیص آب می تواند درآمد شبکه ها را تا 42 درصد نسبت به سنتی بالا ببرد. اما، با توجه به توابع هدف در مرحله قبل جواب بهینه سراسری حاصل نشد و مدلسازی بخش قبل بصورت دو لایه و با استفاده از روشهای الگوریتم های تکاملی ga و pso انجام شد. نتایج نشان داد که هیچ یک از روشها نتوانستند به جواب سراسری برسند، ولی در رسیدن به بهترین جواب موضعی، nlp بهترین عملکرد را داشته است. بعد از قسمت تقاضا، مدلسازی برای بخش عرضه با استفاده از قوانین محدود کننده (hedging)با هدف حداکثر کردن درآمد و حداقل کردن خسارات خشکسالی، در دو حالت ثابت و متغیر صورت گرفت. در ادامه نیز با قاعده بهره برداری استاندارد مقایسه شد. بهره برداری طولانی مدت از مخزن با استفاده از قوانین محدود کننده و نیاز متغیر نشان داد که این رویکرد می تواند نقش موثری در کاهش مدت زمان مواجهه با کم آبی، شدت و خسارات آن داشته باشد. اجرای مدلهای ساخته شده در قسمتهای قبل برای مدیریت عرضه و تقاضا، مستلزم پیش بینی سالانه جریان ورودی به مخزن می بود که پس از بررسی روش های مختلف، مدل knn بطور مطلوب تری عمل نمود. مجموع روش شناسی فوق منتها به سه روش برای نحوه تصمیم گیری در تعیین حقابه بخش کشاورزی و در ابتدای فصل بهره برداری گردید که می تواند جهت مدیریت سیستم های منابع آب در شرایط خشکسالی مورد استفاده قرار گیرد.

شهر یک سیستم پیچیده و پویاست که مرکب از بخشها و زیرسیستمهای بیشماری بوده، که به نحوی خاص و برای هدفی معین که توسعه شهری است، ترکیب شده اند. تعاملات و ارتباطات بین زیرسیستمها بر روی توسعه موثر است و نمی توان توسعه شهر را به صورت جداگانه در هر یک از بخشها جستجو کرد، بلکه رفتار کلی و تأثیرات زیرسیستمها بر روی یکدیگر در طی زمان باعث توسعه یا عدم توسعه شهر میشوند. برنامه ریزی کاربری زمین با هدف پیش بینی الگوی توسعه شهری و اجرای آن، به دلیل وجود عواملی چون نداشتن شناخت صحیح و عمیق از عوامل موثر بر توسعه زمین و تعامل و تقابل آنها با یکدیگر و عدم آگاهی از نتایج سیاستهای اتخاذی در درازمدت موفق نبوده است. رویکرد پویایی سیستم، فرصتی برای بررسی اثرات متقابل زیرسیستمهای شهری بر روی یکدیگر، در طول زمان، جهت اتخاذ سیاستها و تصمیمات بهینه برای توسعه شهری بوجود می آورد. هدف اصلی تحقیق حاضر طراحی یک مدل کلی برای پیش بینی روند توسعه منطقه 18 تهران بوده است. بدین منظور پس از شناسایی عوامل تأثیرگذار در فرایند توسعه، مهمترین زیرسیستمها انتخاب شده - انتخاب زیرسیستمها، با توجه به شرایط خاص محدوده مورد مطالعه صورت گرفته است.- و طی مراحل توسعه مدل، دینامیکهای مربوط به هر یک از آنها ترسیم گردید. زیرسیستمهای بکار رفته در مدل منطقه 18 شامل جمعیت، اقتصاد و زمین در قالب کاربریهای مسکونی، کاربریهای غیرمسکونی و اراضی ذخیره شهری بوده است. سپس با تلفیق دینامیکهای زیرسیستم ها و تبیین روابط بین آنها، مدل کلی توسعه منطقه طراحی، و با استفاده از آزمونهای مربوطه، معتبرسازی گردید. در نهایت سناریوهای محتمل در منطقه با استفاده از سیاستهای مختلف در مدل اجرا شدند. با اجرای سناریوها در مدل، مشخص شد که عامل جمعیت، نقش موثری در میزان استفاده از زمین منطقه و در نتیجه توسعه ایفا میکند. بنابراین با اتخاذ سیاستهای مناسب، می توان با ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضای زمین در یک منطقه، به توسعه ای پایدار دست یافت.

توسعه روزافزون جمعیت و هجوم به برداشت بی رویه از منابع محدود تجدید پذیر آب، لزوم توجه به فرآیند برنامه ریزی و مدیریت منابع آب را برای بهره بردای پایدار از این منابع بیش از پیش پرنقش تر می کند. تصمیم گیری برای بهره برداری و تخصیص منابع آب، با منطق ها و شاخص های تصمیم گیری متعددی صورت می گیرد. قبل از مطرح شدن مفهوم پایداری، منطق های تصمیم گیری، با نگاه مهندسی و استاتیک در راستای بهره کشی از طبیعت، تنها تمرکز بر بهینه کردن شاخص های اقتصادی در تخصیص و بهره برداری از منابع آب داشتند. با بروز مسائل زیست محیطی و غالب شدن مفهوم پایداری، فضای تصمیم گیری برای بهره برداری از منابع به سمت نگاه سیستمی و پویا دیدن تعامل بین سه محور اجتماع، اقتصاد و محیط زیست، سوق پیدا کرده است. شاخص آسیب پذیری از جمله شاخص هایی است که برای تصمیم گیری در جهت بهره برداری مناسب از منابع و حفظ آن برای نسل آینده مطرح می باشد. لذا هدف این تحقیق فراهم کردن فضای تصمیم سازی در سطح برنامه ریزی و مدیریتی برای بهره برداری پایدار از منابع آب (مطالعه موردی حوضه آبریز کارون بزرگ) با در نظر گرفتن میزان آسیب پذیری سیستم منابع آب می باشد. بررسی ها نشان می دهد که مفهوم آسیب پذیری از لحاظ معنایی و فضای کاربردی، یک مفهومِ بیانِ حالت سیستم در مقابل خطری مشخص می باشد. لذا این مفهوم توانایی در نظر گرفتن فرآیندها و رویکردهای فعال سیستم و همچنین بررسی چشم انداز ترسیم شده را برای سیستم مورد نظر ندارد. به همین منظور در این تحقیق مفهومی جدید با عنوان "تضمین بقای سیستم" با در نظر گرفتن سه جنبه "حالت"، "فرآیند" و "چشم انداز" توسعه داده شد. مفهوم تضمین بقای سیستم، بهره برداری از منابع آب را با توجه به بررسی هر سه جنبه مزبور، کانون تمرکز قرار می دهد. در این تحقیق، این مفهوم در بررسی وضعیت سیستم منابع آب رودخانه کارون با تمرکز بر جنبه های کشاورزی و هیدروانرژی، مورد استفاده قرار گرفت. برای عملیاتی کردن مفهوم تضمین بقای سیستم، از نگرش پویایی سیستم ها و نرم افزار vensim استفاده شد. وضعیت موجود سیستم در قالب ساختار علی و معلولی با مرکزیت "مولفه نگرانی سیستم" و به دنبال آن مدل رفتار سیستم مورد نظر توسعه داده شد و خروجی های مدل در سه سطح حالت، فرآیند و چشم انداز مور دتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله در سطح حالت حاکی از وضعیت و حالت نامناسب سیستم منابع آب کارون در حال حاضر می باشد. این وضعیت با ادامه همین روند و فعال بودن همین فرآیندها و رویکردها در آینده وخیم تر خواهد شد. بررسی ها، نشان می دهد، سیاست های حاکم بر مدیریت منابع آب در مقایسه با سناریوهای مختلف تاثیر بیشتری بر کیفیت آب دارد. به دیگر عبارت با اتخاذ سیاست های پاک در تولید غذا و انرژی، می توان به چشم اندازهای ترسیم شده بدون تخریب محیط زیست دست یافت.

لزوم تبیین و پیاده سازی یک سامانه ی پشتیبان تصمیم کارا جهت گذار به یک فرآیند پایدار در توسعه ی منطقه ای در حوضه ی آبریز امری روشن است. در این بین نوع نگرش به مفهوم توسعه پایدار و متعاقبا انتخاب نوع ابزار، مساله ای کاملا تاثیرگذار است. براساس مفاهیم تبیین شده در این تحقیق، پرداختن به مفهوم توسعه پایدار اساسا نیازمند به کارگیری نگرشی سیستمیک، بهم پیوسته و کل نگر می باشد. در این پایان نامه، مبتنی بر این رویکرد و استفاده از پارادایم توسعه پایداردینامیک، ابتدا وضع موجود با نگرشی به هم پیوسته و بر اساس تفکر سیستمیک ارزیابی شده و در گام بعد به مدل سازی سیستم پیچیده ی حوضه زاینده رود پرداخته گردیده است. همچنین کلیه فرایندهای دخیل در سیستم منابع آب حوضه زاینده رود همچون فرآیندهای اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی، با توجه به پارادایم توسعه پایدار دینامیک استخراج شده و در جهت درک تغییراتِ فرآیندها، روندها و تحلیل مشکلات و شناسایی مسائل کلیدی در سیستم منابع آب حوضه زاینده رود گام برداشته شده است. در ادامه مبتنی بر ارزیابی وضع موجود، استراتژی های منطقه ای جهت برون رفت از چالش های کنونی و ارائه سیاست ها تحت سناریو های پیشنهادی تبیین گشته و شاخص هایی جهت پایش پایداری سیستم منابع آب حوضه زاینده رود، مبتنی بر مکانیزم های مخرب و در جهت کنترل آنها تولید گردید. با توجه به تکمیل اجزا اولیه سیستم پشتیبان تصمیم در گام قبل، در ادامه تحلیل سیاست ها و نتایج قابل انتظار در افق کوتاه، میان و بلندمدت جهت سیاست های اتخاذی صورت گرفت و بسته های سیاستی پیشنهادی تحت استراتژی های تبیین شده (مبتنی بر مفهوم حلقه های کارایی)، با استفاده از روش promethee رتبه بندی گردیدند. به طور خلاصه برون داد این پایان نامه را می توان ، تبیین و پیاده سازی سامانه ی پشتیبان تصمیمِ استراتژیک دانست.

کنترل پدیده تغذیه گرایی و کاهش اثرات آن در حفاظت از سیستم های آبی از نقطه نظر اکولوژیکی، اجتماعی، تفریحی و اقتصادی از اهمیت خاصی برخوردار است. تحقیقات مختلفی در زمینه تغذیه گرایی و منشا آن انجام شده است اما بیشتر کارهای تحقیقاتی در مورد تغذیه گرایی به طور خاص بر روی مخازن سدها و دریاچه ها تمرکز یافته است که نقطه انتهایی مسیر جریان آب در پیکره های آبی می باشد. حل مشکل تغذیه گرایی در پایین دست حوضه آبریز عمدتا به صورت برداشت از لایه هایی از مخازن که مشکل آلودگی ندارند یا کمتر دچار این مشکل هستند صورت گرفته است و عدم توجه به منابع و دینامیک هایی که در بالادست مواد مغذی تولید و وارد آبراهه ها می کنند، نه تنها این مساله را حل نمی کند بلکه باعث تقویت این معضل نیز می شود و در دراز مدت تشدید نیز می گردد. برای رفع مشکل تغذیه گرایی در مخازن و دریاچه ها لازم است که مقیاس گسترده تری مورد توجه قرار گیرد. در این تحقیق، با نگاه مدیریت یکپارچه منابع آب، مدیریت کیفی حوضه آبریز کرخه- زیرحوضه گاماسیاب برای کنترل پدیده تغذیه گرایی، به صورت مطالعه موردی مورد توجه قرار گرفته است. در نگاه یکپارچه توجه به بخش های مختلف یک مساله و استفاده از رویکردی که قابلیت تحلیل بالایی داشته باشد از ارکان اساسی به شمار می رود. بنابراین با استفاده از رویکرد شیءگرا برمبنای پویایی سیستم ها، ابتدا کاربری هایی که منشاء ورود مواد مغذی به درون آبراهه ها هستند طراحی و مدل سازی شد و سپس با استفاده از تکنیک topsis (از مدل های تصمیم گیری های چند معیاره)، تعاملات متناقض در میان اهداف بخش های مختلف در سطح کلان (حوضه) تعدیل شد. برای کاهش نرخ تغذیه گرایی از چهار سیاست مختلف با میزان کود فسفر و نیتروژن کمتر در بخش کشاورزی استفاده شد. نسبت تغذیه گرایی (n/p) طی فصول مختلف یکی از معیارهای حل مساله می باشد. بعد مهم دیگر مساله که درآمد می باشد نیز به عنوان یک معیار مهم از معیارهای انتخاب گزینه ارجح جزو معیارهای مساله قرار گرفت. در نهایت گزینه چهارم (استفاده از70 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار) که در مقایسه با سه گزینه دیگر میزان آلودگی و درآمد حاصل از افزایش محصول آن با توجه به قواعد topsis ارجح است، انتخاب شد. به این ترتیب گزینه ای که به عنوان یک گزینه برتر در بخش سیاست گذاری انتخاب می شود، رضایت مندی دو بخش مجزا را که از یک جنس نیستند امکان پذیر می سازد.

شرکتهای دانش محور با تغییرات و تحولات نوظهوری در محیطهای اقتصادی، اجتماعی، فناوری، فرهنگی و سیاسی مواجه هستند. واکنش موفق این سازمانها در محیط به شدت پویا و خصمانه تجاری امروز به توانایی تهیه اطلاعات لازم و یافتن راه حل در حد کفایت برای این مسائل بستگی دارد. توجه مدیران باید بر طراحی هوش سازمانی و توانمندی های هوشمندانه نظیر مدیریت دانش متمرکز گردد. یکی از مفاهیم حیاتی برای این نوع از سازمانها، هوش سازمانی و مفاهیم سازمان یادگیرنده است. هدف اصلی این تحقیق بکارگیری هوش سازمانی و مدیریت دانش و سنجش میزان همبستگی آنها در اداره کل تربیت بدنی استان سمنان میباشد که به این منظور از مدل هوش سازمانی کارل آلبرشت و مدیریت دانش عمومی استفاده شده فرضیه اصلی اینگونه تعریف شد: بین هوش سازمانی و مدیریت دانش در اداره کل تربیت بدنی استان سمنان همبستگی معناداری وجود دارد. برای آزمون این فرضیه، جامعه مدیران و کارکنان ارشد اداره کل اداره کل تربیت بدنی استان سمنان که نمونه مورد نظر حدود 45 نفر می باشد انتخاب شده است.دادههای پژوهش با استفاده از پرسشنامه های هوش سازمانی آلبرشت و مدیریت دانش عمومی جمع آوری گردید. اعتبار هر دو پرسشنامه به کمک نرم افزار spss با استفاده از آزمون آلفا کرونباخ، بیش از 0.8 میباشد. برای آزمون فرضیات از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و برای رتبه بندی متغیرهای مدیریت دانش از آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج تحقیق مبنی بر تأیید فرضیه است و مشخص گردید که ابعاد مدیریت دانش با هوش سازمانی در اداره کل تربیت بدنی استان سمنان همبستگی معناداری دارند و ابعاد مدیریت دانش تأثیر و نقش یکسانی بر روی هوش سازمانی دارند. و در نهایتت این مدل بر اساس نرم افزار lisrel مورد بررسی قرار گرفت

منابع آب از جمله ضروریات برای توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع می باشد. آب نهاده مورد نیاز بسیاری از فعالیت های اقتصادی می باشد از این رو از جمله سرمایه های هر جامعه می باشد که بدست آوردن بیشترین ثروت و منفعت از جمله اهداف اجتماعی بهره برداری از آن می باشد. عدم قطعیت هایی که عملکرد فعالیت اقتصادی مصرف کننده آب را تحت تأثیر قرار می دهد لزوم در نظر گرفتن ریسک(تغییرات بازده) در تخصیص با رویکرد اقتصادی را افزایش می دهد. در این تحقیق به منظور در نظر گرفتن دو معیار بازده و ریسک فعالیت ها از تئوری پرتفلیو مدرن استفاده گردید که یک تئوری اقتصاد مالی می باشد. این تئوری به طور گسترده برای سرمایه گذاری تحت شرایط عدم قطعیت از آن استفاده می گردد. قابلیت ها و اصول این تئوری نشان داد که بازده به تنهایی برای ارزیابی اقتصادی کافی نبوده و ریسک بازده نیز اهمیت داشته و باید در نظر گرفته شود. از طرف دیگر برای مقابله با عدم قطعیت ها و تغییرات احتمالی آینده باید در پرتفلیو فعالیت های اقتصادی مصرف کننده آب، تنوع ایجاد شده و در انتخاب فعالیت های اقتصادی مصرف کننده آب رابطه همبستگی بین آنها در نظر گرفته شود. کم بودن ضرایب همبستگی در پرتفلیو فعالیت ها یک خاصیت بافری به عملکرد پرتفلیو می دهد که باعث می شود بازده پرتفلیو در اثر تغییرات احتمالی کمتر متأثر شود. از دیگر نتایج بکارگیری این تئوری در تخصیص منابع آب این است که تخصیص منابع آب باید بر اساس عملکرد پرتفلیو فعالیت ها(ریسک و بازده) انجام گیرد. بکارگیری این تئوری می تواند راهنمایی های استراتژیک برای برنامه ریزی به منظور رشد اقتصادی بر مبنای منابع آب فراهم نماید؛ اینکه چه فعالیت های اقتصادی یا چه مصارفی باید توسعه داده شود تا از بهره برداری از منابع آب منافع بیشتر و با ثبات تری بدست آید. افزایش منافع و نیز ثبات منافع باعث بهبود سطح زندگی و نهایتاً رفاه جامعه می گردد.

امروزه کیفیت زندگی بشر به صورت مستقیم تحت تأثیر چگونگی برنامه ریزی و مدیریت منابع آب می باشد. سهم عمده ای از این منابع برای مصارف کشاورزی استفاده می شود و شبکه های آبیاری و زهکشی که با هدف بالا بردن راندمان و حفاظت کمی و کیفی منابع آب احداث می گردند، نقش بسزایی را در استفاده بهینه از این منابع دارند. با توجه به سال های زیادی که از ساخت اولین شبکه های آبیاری می گذرد، بیشتر آن ها به دلایل مختلف از عملکرد پایینی برخوردارند؛ لذا بهسازی شبکه های آبیاری موجود برای بهبود عملکرد آن ها مورد توجه قرار می گیرد. به دلیل پیچیدگی مسائل شبکه های آبیاری و وجود تعاملات و وابستگی بین اجزای آن، برای بهبود عملکرد شبکه ها، نیاز به یک نگاه جامع، سیستمی و آینده نگر وجود دارد. یکی از ابزارهای مدیریتی برای این منظور علم پویایی سیستم (system dynamics) است. با استفاده از این رویکرد می توان تعامل بین عوامل موثر بر بهبود عملکرد شبکه های آبیاری را شناسایی نموده و آثار درازمدت آن ها را با ساخت مدل بهسازی شبکه های آبیاری معین نمود. هدف از این تحقیق ارائه روشی نو و موثر برای فراهم کردن فضای تصمیم سازی در سطح برنامه ریزی و مدیریتی برای تحلیل بهسازی شبکه های آبیاری از دیدگاه راندمان (مطالعه موردی شبکه آبیاری و زهکشی قزوین) با رویکرد پویایی سیستم ها است. برای این منظور، وضعیت موجود سیستم شبکه آبیاری قزوین در قالب ساختار علی و معلولی و به دنبال آن مدل رفتار سیستم توسعه داده شد و آزمون های صحت سنجی بر روی مدل اجرا گردید. در نهایت برای مقایسه راه حل های بهبود عملکرد، خروجی های مدل در قالب سناریو ها و سیاست های مختلف که شامل دو سناریو (ادامه روند موجود و افزایش راندمان کاربرد) و هفت سیاست (سرمایه گذاری در جهت بهسازی فیزیکی، بهسازی مدیریتی، بهسازی فیزیکی و مدیریتی به طور هم زمان، بهسازی شبکه اصلی و فرعی به طور هم زمان، ارتقاء سطح دانش کشاورزان، ثابت نگه داشتن سطح زیر کشت و مشارکت دادن کشاورزان در تصمیم گیری ها) می باشد، مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله حاکی از آن است که با ادامه همین روند در آینده، وضعیت شبکه های آبیاری وخیم تر خواهد شد و عملکرد به شدت افت خواهد کرد. همچنین نشان داده شده است که با اجرای سناریوها و سیاست های مختلف می توان عملکرد شبکه را ارتقا بخشید. در بین اعمال تک سیاست ها بیشترین تأثیر پذیری عملکرد از سناریوی افزایش راندمان کاربرد همراه با سیاست افزایش مشارکت کشاورزان در تصمیم گیری ها می باشد. تأثیرگذاری این سیاست برتر را می توان در مقادیر راندمان کل شبکه آبیاری مشاهده نمود، که به میزان 18 درصد افزایش یافته است. همچنین در ترکیب سیاست ها، وقتی بهسازی فیزیکی و مدیریتی تنها در شبکه اصلی صورت می گیرد، اثر بخشی آن کمتر از حالتی است که بهسازی شبکه اصلی و فرعی به طور همزمان رخ می دهد. و این به دلیل اهمیت وضعیت شبکه فرعی و تأثیر آن بر تلفات آب و همچنین مشارکت است. بنابراین با توجه به اینکه عمده تلفات آب در محدوده شبکه فرعی رخ می دهد و همچنین با توجه به نتایج اعمال سیاست ها مشخص گردید که سیاست هایی که در جهت بهبود عملیات توزیع و کاربرد آب با استفاده از افزایش مشارکت صورت می گیرد، موثرتر خواهند بود.

عمده مدل سازی های یکپارچه در سطح حوضه به بیان مسائل هیدرولوژیکی و طبیعی بسنده کرده‏اند. به دنبال ضرورت در نظر گرفتن تعاملات بخش هیدرولوژی با سایر بخش ها در یک حوضه، گرایش به سمت استفاده از رویکرد سیستمیک به وجود آمده است. روابط و اثرات بخش‏های مختلف (منابع آب، اقتصاد، اجتماع، محیط زیست و ...) بر یکدیگر و ارزیابی مسایل به صورت یکپارچه، چالش اصلی برنامه‏ریزی و مدیریت یکپارچه منابع آب می‏باشد. این پایان‏نامه در پی آن است تا به این سوال پاسخ گوید که چگونه می‏توان در تحلیل مسایل در مقیاس یک حوضه آبریز بخش‏های مختلف اقتصادی- اجتماعی آن را با مولفه های طبیعی و محیطی پیوند داد؟ به عبارتی دیگر هدف از انجام این پایان‏نامه تهیه یک مدل یکپارچه از یک حوضه آبریز به صورت نمونه با درگیر کردن ابعاد مختلف طبیعی، اقتصادی و اجتماعی آن می‏باشد. جهت انجام این امر با معرفی مفهوم پیش ارزیابی و انجام آن در قالب چارچوب علت و معلولی dpsir در حوضه آبریز گرگان‏رود-قره سو (که بخش اعظم آن در استان گلستان قرار می‏گیرد)، مدل مفهومی حوضه تشکیل شد که نشان دهنده چارچوب کلی گام ارزیابی می‏باشد. در گام پیش ارزیابی عوامل موثر بر وضعیت حوضه و مسائل آن شناسایی شد و سپس محرک‏ها، فشارها، حالات و اثرات مسائل حوضه در چارچوب dpsir شناسایی گردید. سپس ارزیابی وضع موجود مولفه‏های مختلف حوضه با رویکرد دینامیک سیستم‏ها و با شناسایی الگوهای حاکم بر حوضه شامل الگوی محدودیت رشد در زیرسیستم اقتصاد منطقه، سیلاب و منابع آب، الگوی راه حل‏هایی که شکست می‏خورند در زیرسیستم منابع آب و الگوی انتقال فشار در سیلاب صورت پذیرفت. رویکرد دینامیک سیستم‏ها روش‏شناسی است که می‏تواند ضمن شبیه‏سازی‏های لازم، دینامیک رفتارهای حال و آینده و مکانیزم‏های حاکم بر سیستم را نیز مورد ارزیابی قرار دهد. با انجام گام ارزیابی مشخص شد در حوضه گرگانرود-قره سو که بهره‏وری اقتصادی آب در بخش‏های صنعت و خدمات به ترتیب 47 و 28 برابر بهره‏وری آب در بخش کشاورزی در سال 1385 می‏باشد و همچنین روند مثبت اشتغال‏زایی در این دو بخش در برابر روند منفی بخش کشاورزی می‏باشد، به نظر می‏رسد در برنامه‏ریزی‏های منابع آب تأمین آب جهت بخش‏های خدمات و صنعت در اولویت بیشتری نسبت به کشاورزی باید قرار گیرد. همچنین تغییر کاربری اراضی، سیل و رسوب سه مسئله زنجیره‏ای در این حوضه می‏باشند که جهت حل آن‏ها نیاز به برنامه‏ریزی و مدیریت روی محرک‏های اصلی آن می‏باشد که طبق مکانیزم‏های شناسایی شده تغییر در ترکیب اقتصادی حوضه از کشاورزی به صنعت و خدمات و افزایش شهرنشینی از این عوامل است. در مدل‏سازی انجام یافته در این پایان‏نامه از نرم افزار vensim استفاده شد که توانایی شبیه‏سازی اجزاء متفاوت یک مدل یکپارچه مانند بعد اقتصاد، منابع آب، جمعیت و ... را دارا می‏باشد. در نهایت مدل یکپارچه و پویای مدیریت حوضه آبریز گرگان رود ساخته و سپس صحت‏سنجی شد. این مدل در گام ارزیابی و سپس سیاست‏گذاری و برنامه‏ریزی حوضه مورد استفاده قرار گرفت و از نتایج آن در تحلیل سیاست‏ها و سناریوهای مختلف کمک گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان داد که چارچوب تحلیلی dpsir جهت انجام پیش ارزیابی و رویکرد دینامیک سیستم‏ها به منظور انجام گام ارزیابی و شبیه‏سازی سیاست‏های مختلف در حوضه مفید و کارآمد هستند. همچنین توصیه می شود در برنامه‏ریزی‏های کلان آب به روندها و تغییرات صورت گرفته در بخش‏های اقتصادی و اجتماعی به عنوان مصرف کنندگان آب توجه لازم مبذول شود. همچنین شبیه‏سازی سناریوی ادامه وضع موجود نشان داد که سطح جنگل‏ها و مراتع از 109×5/6 در سال 1385 به 109×8/5 در سال 1400 کاهش خواهد یافت و ادامه روند کنونی به افزایش کاربری شهری از 109×2/1 در سال 1385 به 109×3/1 منجر خواهد شد. نسبت کفایت آب کشاورزی در سناریوی ادامه وضع موجود برخلاف تصور نه تنها ثابت نخواهد ماند بلکه از 8/0 در سال 1385 به 56/0 در سال 1400 کاهش خواهد یافت. این نسبت در سناریوی افزایش حجم تأمین آب به 93/0 در سال 1400 افزایش خواهد یافت.

ارزیابی سامانه های متداول آبیاری نشان داده است که عملکرد اغلب آنها به دلایل مختلفی از جمله نقص در طراحی و اجرا، عدم نگهداری و تعمیرات مناسب و فقدان مدیریت شایسته پایین تر از حد انتظار می باشد. ضعف عملکرد، محدودیت منابع و همچنین قدمت اغلب شبکه های آبیاری دنیا ضرورت توجه به بهسازی آنها را ایجاب می کند. پیچیدگی مسئله بهسازی شبکه های آبیاری نیازمند یک ساختار نظام مند است که در آن باید تصمیم گیری های همه جانبه و آینده نگر صورت گیرد. رویکردهایی که تاکنون در شبکه های آبیاری برای بهبود عملکرد مورد بررسی قرار گرفته اند عموما به ارزیابی وضع موجود و ارائه راهکارهای بهبود بدون توجه به تعامل بین اجزای مختلف شبکه و رفتار درازمدت آنها پرداخته اند. در این رویکردها به دلیل عدم توجه به ساختار و نظام جامع حاکم بر بهسازی شبکه های آبیاری، بهبود عملکرد شبکه ها مطابق با اهداف و انتظارات حاصل نشده است. رویکردی که در این تحقیق جهت بهسازی شبکه های آبیاری مورد توجه قرار گرفته است بررسی مسئله با علم دینامیک سیستم ها(system dynamics) می باشد. در این مدل با بررسی همزمان عوامل موثر بر و تاثیرپذیر از بهسازی و با در نظر گرفتن ساختارهای حاکم بر شبکه های آبیاری، درک واقع بینانه تری از رفتار شبکه ها به دست می آید و امکان مطالعه بازخوردهای تغییرات این عوامل روی سایر اجزای شبکه وجود خواهد داشت. هدف اصلی از این پژوهش تدوین نظام جامع بهسازی شبکه های آبیاری با رویکرد دینامیک سیستم هاست. برای این منظور دینامیک های غالب حاکم بر بهسازی شبکه های آبیاری شناسایی شده اند. در این راستا پرسشنامه هایی تهیه شده و در تعدادی از شبکه های آبیاری کشور شامل شبکه های قزوین، سفیدرود و فومنات، دز، زاینده رود، زرینه رود و مغان همراه با مصاحبه حضوری با مسئولین شبکه ها تکمیل گردیده است. مبنای اصلی در انتخاب شبکه های مورد بررسی پوشش دادن کامل به انواع اقدامات بهسازی فیزیکی و مدیریتی، وجود انواع نظام مدیریت بهره برداری و روش های مختلف تحویل و توزیع در شبکه های مذکور بوده است. پرسشنامه با درنظر گرفتن کلیه ذینفعان در شبکه های آبیاری طراحی شده و معیارهای عملکرد مطلوب از دیدگاه مسئولین اجرایی، مدیر شبکه، بهره بردار و زارع مورد توجه قرار گرفته است. بر اساس تعاریف منتخب برای شاخص های مطلوبیت (راندمان، کفایت، عدالت، پایداری و انعطاف پذیری) پرسشنامه ها، مصاحبه های حضوری و رویکردهای موجود به بهسازی شبکه های آبیاری در شش شبکه مزبور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. با توجه به نتایج حاصله و تجربیات کسب شده جدید در دوره کوتاه مدت تحقیقاتی در سازمان یونسکو در کشور فرانسه، دینامیک های غالب و الگوهای رفتاری مشکل ساز در شبکه های آبیاری و متغیرهای موثر بر هریک از شاخصهای ارتقای مطلوبیت شناسایی گردید، و براساس آن مدل مفهومی حاکم بر شبکه های آبیاری و مدل شبیه سازی بهسازی شبکه آبیاری قزوین توسعه یافته است. در ادامه تحقیق گزینه های مناسب با توجه به اثرات درازمدت آنها در آینده، برای ارتقای مطلوبیت پیشنهاد شده است. بدین ترتیب مدل مفهومی توسعه یافته برای کلیه شبکه های آبیاری قابل استفاده می باشد، علاوه بر آن اگرچه مدل کمی برای شبکه قزوین توسعه یافته اما روش توسعه آن برای سایر شبکه ها قابل توصیه می باشد.

چکیده در این رساله که مشتمل بر شش بخش و ده فصل است به بررسی رفتار اقتصادی اوپک از دیدگاه اقتصاد سیاسی نفت پرداخته ایم. بعد از بیان سوالات و فرضیه های تحقیق در بخش اول، مبانی نظری را در بخش دوم و در خلال سه فصل ارائه نموده ایم. تحلیل رفتار اقتصادی اوپک در آینده مستلزم پیش بینی عرضه و تقاضای نفت خام متعارف و نفت خام غیرمتعارف (عمدتاً سنگین، فوق سنگین، شیل های نفتی و ماسه های نفتی) و انرژی های تجدیدپذیر می باشد. برآوردهای اوپک، آژانس بین المللی انرژی و اداره اطلاعات انرژی آمریکا از تحولات آتی بازار جهانی انرژی موضوع بخش سوم این رساله (در دو فصل) است که ضمن بررسی فروض و متغیرهای اصلی به تحلیل عرضه و تقاضای جهانی انرژی و نفت خام در سناریوهای ارائه شده پرداخته ایم. بررسی چشم انداز تولید نفت خام اوپک در سه سناریوی ارائه شده توسط اوپک، آژانس بین المللی انرژی و اداره اطلاعات انرژی آمریکا موضوع بخش چهارم (در سه فصل) است که پتانسیل عرضه در کشورهای حاشیه خلیج فارس و منتخب غیراوپک و چالش های پیش روی آنها نیز مطالعه شده است. بررسی جایگاه اوپک در تحولات آتی بازار جهانی انرژی مستلزم اولاً چشم انداز تولید از منابع غیرمتعارف نفت است و ثانیاً تأثیری که تولید این منابع بر بازار نفت خام متعارف دارد نیز از اهمیت ویژه برخوردار می باشد که در بخش پنجم این رساله (در دو فصل) مطرح شده است. در همین بخش، نگاهی اجمالی به جایگاه انرژی های تجدیدپذیر در تحولات بازار جهانی انرژی نیز داشته ایم. افزایش تولید نفت خام متعارف در کشورهای اصلی غیراوپک تا افق 2030 چندان قابل توجه نیست و بهره برداری از ذخایر نفت غیرمتعارف و انرژی های تجدیدپذیر نیز تابعی از افزایش قابل ملاحظه قیمت نفت خام و پیشرفت های فنی می باشد. از این رو نشان داده ایم که وابستگی کشورهای پیشرفته صنعتی و در حال توسعه به نفت خام تولیدی در اوپک همچنان ادامه خواهد یافت. تقویت برنامه ریزی های بلندمدت و استراتژیک اوپک و حمایت این سازمان از کوشش شرکت های ملی نفت اعضاء با یکدیگر به منظور ارتقاء همکاری های مشترک فنی، مالی و اقتصادی و همچنین همکاری های بلندمدت با شرکت های بین المللی نفتی در راستای تحقق همین اهداف از جمله توصیه های سیاستی است که در بخش ششم این رساله به همراه جمع بندی و نتیجه گیری، پیشنهاد شده است. کلیدواژه ها: اوپک، نفت، اقتصاد سیاسی نفت،

نظام عملکردی شهرها ماهیت پویا دارد. تنها تعادلی که برای شهر می توان متصور شد تعادلی پویاست، به این معنی که اجزاء تشکیل دهنده این سیستم تعادلی دائما در حال تغییرند. افزایش سطح شهرها و رشد شهرنشینی که نشان دهنده تغییرات عمده در زیستگاه های انسانی است، منجر به بروز بحران های زیست محیطی و اجتماعی فراوانی شده و لزوم نگرش های خاص و برنامه ریزی های کارآمد و متناسب با پیچیدگی شهر را در خصوص توسعه شهری مطرح ساخته است. در این میان یکی از مسائلی که در حیطه ی مباحث شهرسازی و بخصوص مسائل کلانشهری اهمیت زیادی دارد مساله ی تعیین تراکم مطلوب شهری است. تراکم شهری بعنوان یکی از پدیده-های شهر، بعنوان سیستمی پیچیده است که با مولفه هایی مانند جمعیت، کاربری زمین، حمل و نقل، اقتصاد شهر، مسکن و محیط زیست ارتباط پیدا می نماید. رویکرد پویایی سیستم ها وجهی از تئوری سیستم ها به عنوان روشی برای درک رفتار پویای سیستم های پیچیده است. این روش شناسی مدیریت سنتی را با سایبرنتیک و مدل سازی کامپیوتری در هم می آمیزد تا بتوان به تحلیل سیاستها پرداخت. اساس این سیستم شناسایی ساختار سیستم – چرخه ها، گره ها و تاخیرات زمانی روابط بین عناصر است که اغلب در تعیین رفتار فردی عناصر مهم است. پایان نامه پیش رو در پی مدل سازی پویای تراکم شهری با استفاده از رویکرد پویایی سیستمها در منطقه 3 شهرداری تهران است، تا با اجرای مدل در افق زمانی میان مدت برنامه ریزی تحت سناریوهای متفاوت، بتوان به ارزیابی تراکم شهری در پایان دوره برنامه ریزی با توجه به زیرساختهای موجود پرداخت و سیاستهای متناسب را اتخاذ نمود. در نهایت نتیجه ای که پس از اجرای مدل حاصل شد، این بود که ادامه روند سالهای اخیر با توجه به زیرساخت های موجود منطقه، فراتر از توان ظرفیتی منطقه از منظر تراکم جمعیتی و ساختمانی خواهد بود. در سناریو مطلوب توان تراکمی منطقه در بخش جمعیتی 108 نفر در هکتار می باشد که با ادامه این روند به 127نفر در هکتار خواهد رسید.

جغرافیای تاریخی عبارت است از علمی که تأثیر محیط جغرافیایی را بر وقایع تاریخی، سیر تکامل دولت ها و تغییرات مرزی شان و تاریخ اکتشافات جغرافیایی را بیان می کند. به عبارت دیگر جغرافیای تاریخی شامل بازسازی محیط های گذشته به شیوه بررسی سلسله وقایع در یک زمان یا ارزیابی آنها با توجه به تحولات گذشته است که تحقیقات عمیق و جامعی را طلب می کند. شهر تاریخی بیارجمند در جنوب شرقی شهرستان شاهرود قرار دارد. این شهر در ادوار گذشته و بویژه در قرون اولیه ورود اسلام به ایران از اهمیت ویژه ای در ایران و به خصوص در ایالت قومس برخوردار بوده و مورد توجه و ستایش جغرافی دانان بزرگ تاریخ اسلام همچون ابوعبدالله احمد مقدسی و یاقوت حموی بوده است. وجود ابنیه متعدد تاریخی و تعدد ادیبان و دانشمندانی که از این مرز و بوم برخاسته اند مهر تاییدی بر این ادعاست. با این وجود متاسفانه تا کنون هیچ تحقیق جامع و مستدلی که درخور فرهنگ تاریخ جغرافیا و اجتماع منطقه باشد صورت نگرفته است و جایگاه این شهر در گذشته و سیر تاریخی آن مورد بررسی قرار نگرفته است . لذا در این تحقیق سعی شده است بخشی از فرهنگ و تاریخ این منطقه مورد بررسی قرار گیرد تا در برنامه ریزی های آتی منطقه، مورد استفاده قرار گیرد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی جغرافیای تاریخی بیارجمند، براساس الگوی مطالعات علوم انسانی و روش تحقیقات نظری، جهت شناساندن فرهنگ و تاریخ ناشناخته آن می باشد. کاهش پتانسیل طبیعی منطقه در اثر چرای بی رویه احشام و بهره برداری غیر اصولی از منابع طبیعی، دوری از مسیرهای اصلی ترانزیتی کشور و عدم توسعه مناسب صنعتی و در نتیجه کاهش میزان اشتغال موجب مهاجرت نسل جوان و کاهش رشد جمعیت منطقه شده است.

بموازات شکل گیری پارادایم توسعه پایدار و توجه خاص به منابع محدود محیطی که اساس توسعه را ، خصوصا در کشورهای در حال توسعه ، شکل می دهند و تأکید بر iwrm به عنوان ابزاری در جهت تحقق بخشیدن به مفهوم توسعه پایدار در منابع آب ، نظام ارزیابی منابع نیز نیازمند نگرشی نو می باشد . در نظام ارزیابی سنتی منابع آب ، آب صرفا به عنوان منبعی که وظیفه فراهم سازی زیرساخت تامین نیازهای طرح ریزی شده را بر عهده داشت ، مورد توجه قرار می گرفت، در حالی که در چشم انداز iwrm ارزیابی منابع آب مفهوم وسیع تری را دنبال می کند و عوامل اقتصادی و اجتماعی را به پایداری منابع آبی و اکوسیستم های در ارتباط با آن پیوند می دهد . توانایی ارائه پدیده های پیچیده در قالب نشانگرهایی قابل درک ، قابل قیاس و عینی برای ذی نفعان از یک سو و ایجاد معیارهای ( محک های ) عینی برای تحلیل تغییرات در طی زمان و مکان ازسوی دیگر ، نشانگرها را به ابزاری کارآمد برای ارزیابی پایداری محیطی و ایجاد ارتباط موثر میان ذی نفعان بدل نموده است. چهارچوبهای فیزیکی به عنوان معروف ترین چهارچوب های انتخاب نشانگر که تعامل فیزیکی میان محیط زیست و انسان و اثرات این تعامل را مورد بررسی قرار می دهند ، شناخته شده اند . از برجسته ترین مدلهای چهارچوب فیزیکی، می توان به مدل مفهومی dpsir اشاره کرد . در این مقاله مشکل اصلی پایداری منابع آب در دشت مشهد با استفاده از مدل مفهومی dpsir و ایجاد مجموعه ای از نشانگرها جهت پایش وضعیت ، مورد ارزیابی قرارگرفته است . در این راستا ابتدا با شبیه سازی از یک رویکرد مشارکتی، مشکلات مربوط به منابع آب دشت مشهد شناسایی و مشکلات دارای اولویت تعیین گردید. در گام بعدی مشکل تعادل آبی دشت با استفاده از مدل مفهومی dpsir تشریح و مجموعه ای از نشانگرهای پیش نویس در مطابقت با ساختار مدل ، به گونه ای که بیانگر وضعیت سیستم باشد ، ارائه شد . فهرستی از معیارهای متداول در انتخاب نشانگرها تهیه و نشانگرهای پیشنهادی بر اساس یک سیستم ارزیابی با این معیارها مقایسه شده و نشانگرهایی که به بهترین شکل معیارهای انتخاب را ارضا نموده اند به عنوان مجموعه اصلی نشانگرها شناسایی شده اند . در نهایت این نشانگرها جهت پایش وضعیت منابع آبی دشت و ارزیابی روندها مورد استفاده قرارگرفته اند . واژگان کلیدی: نشانگرها ، معیارها ، dpsir

امروزه کیفیت زندگی بشر به صورت مستقیم تحت تأثیر چگونگی برنامه ریزی و مدیریت منابع آب می باشد. سهم عمده ای از این منابع برای مصارف کشاورزی استفاده می شوند و شبکه های آبیاری و زهکشی که با هدف تأمین آب مورد نیاز کشاورزی احداث می شوند، نقش بسزایی را در کاهش تلفات، حفاظت کمی و کیفی آب و استفاده بهینه از این منابع دارند. با توجه به گذشت سال های طولانی از ساخت اولین شبکه های آبیاری در کشور، بیشتر آن ها به دلایل مختلفی دچار کاهش کارآمدی شده اند؛ لذا توجه به مقوله بهسازی شبکه های آبیاری، جهت ارتقاء عملکرد آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به دلیل پیچیدگی مسئله بهسازی شبکه های آبیاری و وجود تعاملات و وابستگی بین اجزای آن و آثار بلند مدت مرتبط، نیاز به یک نگاه جامع، سیستمی و آینده نگر وجود دارد. یکی از ابزارهای مدیریتی برای این منظور، علم پویایی سیستم است. هدف این تحقیق ارائه روشی نو و موثر جهت فراهم کردن فضای تصمیم سازی در سطح برنامه ریزی و مدیریتی برای تحلیل بهسازی شبکه های آبیاری از دیدگاه شاخص های فرآیندی کفایت و عدالت (مطالعه موردی شبکه آبیاری و زهکشی فومنات)، با رویکرد پویایی سیستم ها است. برای تحقق این هدف، وضعیت موجود شبکه آبیاری فومنات در قالب ساختار علی و معلولی شناسایی و مدل مفهومی حاکم بر بهسازی این شبکه، تعیین گردید. به دنبال آن مدل کمی رفتار سیستم، تهیه شد و خروجی-های مدل در قالب سناریوها و سیاست های مختلف مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله حاکی از آن است که با ادامه روند فعلی در آینده، وضعیت شبکه وخیم تر خواهد شد و مطلوبیت به روند نزولی خود ادامه خواهد داد. در مقابل نشان داده شده است که در صورت اعمال سیاست ها و سناریوهای مختلف، سطح مطلوبیت شبکه افزایش می یابد. براساس نتایج حاصله، درصد اثرگذاری سیاست های مختلف متفاوت بوده، سیاست سرمایه گذاری برای بهسازی فیزیکی و سیاست ثابت نگه داشتن سطح زیر کشت، به ترتیب در کوتاه مدت و بلند مدت به عنوان برترین تک سیاست های اعمالی انتخاب شده اند.

مقدمه: ژن cyp2d6 عضوی از خانواده ژن های سیتوکروم p450 است که حدود 7 واریانت دارد. در بین این واریانت ها آلل cyp2d6*10 در بین آسیایی ها شایع است که فراوانی این آلل حدود 33% - 69% می باشد . وجود این آلل با کاهش متابولیسم سوبستراهای مختلف cyp2d6 در ارتباط است. دو واریانت شناخته شده از آلل cyp2d6*10 وجود دارد که شامل cyp2d6*10a و cyp2d6*10b میباشد. جهش در آلل cyp2d6*10a شامل ) c100t,g1749c,g4268c ( و جهش در آلل cyp2d6*10b شامل ) c1127t ( می باشد که این تغییرات در اگزون 1 از ژن cyp2d6 وجود دارد. بطور کلی موتاسیون c100t اصلی ترین جهش در هر دو واریانت cyp2d6*10 محسوب می شود. هدف: در این تحقیق ما بدنبال تخمین درصد حضور پلی مورفیسم c100t در آلل cyp2d6*10 در بین اقوام مختلف ایرانی می باشیم. از آنجایی که این آلل، دارای اثرات متفاوت بر متابولیسم دارو است لذا این آلل جهت بررسی ژنوتیپی انتخاب شده است. روش آزمایش:به منظور شناسایی پلی مورفیسم c100t و بررسی اثرات دارویی آن از 77 نفر فرد سالم که از اقوام مختلف بودند نمونه خون تام گرفته شد و برای بررسی وجود این پلی مورفیسم در افراد در این مرحله از تکنیک rflp و sscp استفاده شد. نتایج: بعد از بررسی نمونه ها و تجزیه و تحلیل داده ها مشخص شد که حدود 24.3% از ایرانیان دارای آلل هموزیگوت موتانت cyp2d6*10 ، 15 % هتروزیگوت و 7700 % دارای آلل وحشی از ژن cyp2d6*10 می باشند.که از این تعداد، حدود 30 % از زنان و 52 % از مردان برای این آلل هموزیگوتند. بحث: از آنجائی که فراوانی آلل cyp2d6 * 10 در ایران حدود 3.42 % است و وجود این آلل هم باعث کاهش متابولیسم و هم باعث واکنش های مضر داروئی میشود پس باید افراد دارای این آلل شناسائی شوند تا هم اثر بخشی دارو در این افراد با تجویز دز داروئی خاص بیشتر شود و هم از اثرات مضر داروئی کاسته شود. از طرفی هم با این کار می توان از خروج بیش از اندازه ارز از ایران جلوگیری کرد.

افزایش جمعیت، رشد اقتصادی و حرکت در جهت توسعه ی بیشتر و هم چنین تغییر شرایط اقلیمی در مجموع باعث کمبود فزاینده آب در دنیای امروز به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک شده است. بنابراین به یک چارچوب منطقی و نظام مند برای تصمیم گیری اصولی تخصیص منابع آب محدود به نحوی که به طور موثر و مطلوبی نیازهای جامعه تأمین و رشد اقتصادی را منجر شود، احتیاج است. هدف از این تحقیق آن است که به این سوال پاسخ دهد که ادامه روند اقتصادی موجود و روندهایی که برای توسعه منطقه بیرجند واقع در استان خراسان جنوبی درنظر گرفته شده است چه آسیبی به منابع آب زیرزمینی خواهد رساند؟ هم چنین تأثیر محدودیت منابع آبی منطقه روی سیستم اقتصادی متناظر چگونه خواهد بود؟ در این راستا یک مدل سیستمیک از محدوده مطالعاتی ساخته شد که نشان دهنده وابستگی فعالیت های اقتصادی و منابع آب زیرزمینی موجود در منطقه بود. برای به دست آوردن مدل کمی ابتدا بعد از آشنایی با محدوده مطالعاتی مورد نظر، جلساتی با کارشناسان، اساتید و هم چنین مصاحبه حضوری با برخی از صنایع در شهرک های صنعتی موجود در منطقه انجام شد. با استفاده از رویکرد سیستمیک به ارائه مدل مفهومی، که بیان کننده ارتباط بین فعالیت های اقتصادی و منابع آب دشت می باشد، پرداخته شد. سپس با استفاده از نرم افزار vensim که توانایی شبیه سازی اجزا متفاوت مانند بعد اقتصاد، منابع آب، جمعیت و ... را دارا می باشد، مدل کمی ساخته-شد. سپس برای داده هایی که در آن ها عدم قطعیت وجود داشت تحلیل حساسیت انجام گرفت و در آخر صحت سنجی به روش های مختلف انجام شد. در این مدل گام ارزیابی و سپس سیاست گذاری و برنامه ریزی محدوده مطالعاتی انجام و از نتایج آن در تحلیل سیاست ها و سناریوهای مختلف کمک گرفته شد. نتایج نشان داد که در تمامی سیاست های مربوط به سناریوهای مختلف به جز سیاستی که مربوط به رشد فعالیت های اقتصادی غیرآب بر به همراه انتقال آب از دشت مختاران می باشد، کاهش حجم منابع آب زیرزمینی وجود دارد و هم چنین مهم ترین عامل توسعه در منطقه، پتانسیل های معدنی و سپس احداث صنایع می باشد. در حالت کلی نتایج نشان می دهند که فعالیت های کشاورزی به علت اقلیم خشک منطقه ومیزان مصرف آب زیاد بخش کشاورزی به صرفه نمی باشد.

از زمان فروپاشی عثمانی و شکل گیری دولت عراق در غرب ایران، سیاست های متخذه از سوی دولتمردان آن کشور همواره به عنوان منبع تهدید علیه امنیت ملی ایران به شمار آمده واین کشور به ندرت روابطی دوستانه با ایران داشته است. اختلافات ارضی و مرزی به همراه مسائل مذهبی همچون تبعیض علیه شیعیان در عراق و مسائل قومی و نژادی همانندمناقشه عرب و عجم، حضور اکراد در دو سوی مرزهای ایران و عراق به همراه خوی توسعه طلبی حاکمان بغداد از جمله عوامل اصلی تنش یا منازعه میان دو کشور در نیم قرن اخیر محسوب می گردند. با این حال روابط دو کشور همیشه در سطحی نامطلوب قرار نداشته و در تاریخ روابط ایران و عراق نقاط قابل اتکایی نیز یافت می شود، بدلیل وجود اشتراکات مذهبی بین دو ملت ارتباطات خوبی وجود داشته است. برکناری صدام از مسند قدرت در سال 2003 اولین فرصت برای اندیشیدن دو کشورایران وعراق به نقاط فرهنگی و مذهبی برای تعمیق روابط بود. این مساله که با نیاز عراق به بازسازی کشور توام گشته بود زمینه ای را فراهم نمود تا روسای جمهور ایران و عراق با یکدیگر دیدار نمایند. یکی از نخستین مسائلی که در جریان این دیدارها مورد صحبت و توافق قرار گرفت از سرگیری اعزام زائران ایرانی برای زیارت به عتبات عالیات بود. بگونه ای که می توان از روند رو به افزایش تعداد این زائران و ارائه تسهیلات جدید از سوی هر دو دولت سخن گفت. این پژوهش قصد دارد تا نقش اماکن مذهبی و موقوفات در دو کشور ایران و عراق و تاثیر آن در بهبود مناسبات دو کشور پس از صدام را مورد بررسی قرار دهد. روشی که در این پژوهش از آن استفاده می شود روش توصیفی_ تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای _ اسنادی است. همچنین در گرد آوری مطالب از داده ها و آمارهای مراکز دولتی از قبیل سازمان اوقاف و امور خیریه و ستاد بازسازی عتبات وعالیات استفاده شده است.

آب یکی از مولفه های مهم در حفظ تعادل و پایداری اکوسیستم و محیط زیست است. افزایش روز افزون نیازهای آبی از یک سو و محدودیت منابع آبی از سوی دیگر امکان بهره برداری، تخصیص و مدیریت این منابع را با چالش های جدی مواجه کرده است. این مسائل موجب شده تا نحوه ی مدیریت و بهره برداری از این منابع، همواره مورد توجه محققان قرار گیرد. متدهای مختلف کمی و کیفی برای مدیریت منابع آبی مشترک پیشنهاد شده است. یکی از این روش ها، روش تئوری بازی هاست. هدف از انجام این تحقیق مدیریت یک منبع آبی مشترک با استفاده از تئوری بازی ها می باشد. ما یک مثال ساده از یک دریاچه را به عنوان یک منبع آبی مشترک در نظر گرفتیم که در بین دو استان مشترک است. استان ها ذی نفعان دریاچه هستند و دریاچه به دلیل عدم همکاری آن ها در حال نابودی است. برای تغییر شرایط بازی، دولت به عنوان بازیکن سوم وارد بازی شد. دولت در تلاش است با ایجاد انگیزه، بازیکنان را تشویق به همکاری نماید و وضع موجود را به نفع سیستم (بهبود شرایط دریاچه) تغییر دهد. بازی میان بازیکنان در دو حالت ایستا و پویا مورد بررسی قرار گرفت. برای هر کدام از بازیکنان دو استراتژی تعریف شده و نقطه تعادل بازی با توجه به استراتژی بازیکنان بدست آمده است. در بازی ایستا، یک تعادل در سطح بهره وری پایین در شرایط عدم همکاری بدست می آید. بازی پویای میان بازیکنان به مراتب بهتر از بازی ایستا صورت می گیرد و یک تعادل در سطح بهره وری بالا در شرایط همکاری میان بازیکنان بدست می آید. تکرار بازی موجب افزایش اعتماد در بین طرفین و راه حل بهینه پارتو خواهد شد و به طریقی، اهداف تمامی بازیکنان تامین می شود. اگرچه، در درگیری های دنیای واقعی ممکن است بخش ها فرصت تکرار بازی را برای فهمیدن قابلیت اعتماد بازیکنان دیگر نداشته باشند، که فرستادن نشانه هایی روشن برای همکاری برای رسیدن به تصمیم پارتو بهینه مفید خواهد بود. نتیجه بازی نشان می دهد که چگونه می توان با ایجاد فرصت اعتماد در بین بازیکنان با تکرار بازی برای تغییر اولویت ها و جابجایی نقطه تعادل بازی، بازی را از شرایط عدم همکاری به همکاری تبدیل کرد. در این بازی، مشوق مثبت دولت (ارائه تسهیلات) در طول تکرار بازی باعث ایجاد انگیزه همکاری در بین بازیکنان و سبب افزایش آگاهی آن ها شد. تغییر اولویت بازیکنان از منافع شخصی به منافع جمعی به نفع سیستم، سبب نجات دریاچه شد.

معمولا بهره برداری از منابع آبی مشترک منجر به شکل گیری اختلاف شده و به تراژدی منابع مشترک می انجامد. اختلافاتی که معمولا بر اثر مشاع بودن منابع آبی مشترک بوقوع می پیوندند با درک بهتر از خاستگاه رفتار همکارانه و غیر همکارانه گروداران (ذی نفعان) منابع یاد شده قابل جلوگیری است. بر این اساس و در راستای توسعه پایدار این منابع نیاز به استفاده از روش هایی است که بینش های مدیریتی مناسب را در درک رفتار ذی نفعان به ارمغان آورد. در شرایطی که تصمیم گیران سامانه های مختلف با استراتژی های مختلف مدیریتی مواجه هستند، استفاده از نظریه بازی ابزار مناسبی را در تحلیل و پیش بینی رفتار ذی نفعان این منابع فراهم می نماید. در تحقیق حاضر، کاربرد این روش در مدیریت منابع آبی مشترک از طریق توسعه یک مثال و برای تحلیل وضعیت های مختلف بهره برداری از آن مورد بررسی گرفته است. این مثال به صورت یک دریاچه مشترک بین دو استان به عنوان دو بازیکن بوده که هر یک دارای دو استراتژی همکاری و عدم همکاری در تامین نیاز زیست محیطی دریاچه هستند. جهت تحلیل رفتار بازیکنان، در ابتدا توپولوژی بازی های 2×2 عمومی در مدیریت منابع آبی مشترک با استفاده از مفاهیمی چون تعادل نش، بهینه پارتو و استراتژی اکید ارائه شد. سپس بر اساس نظریه مسیر تحول بازی، امکان تغییر ساختار بازی ها و اینکه این تغییر در دوره های مختلف چگونه می تواند بر رفتار ذی نفعان اثربگذارد مورد بررسی قرار گرفته است. در توپولوژی ارائه شده، پانزده بازی 2×2 که شامل بازی هایی چون هارمونی، جوجه، معمای زندانی ها و بازی سلطه جو می باشد، به دو دسته بازی های مطلوب و غیرمطلوب تقسیم شده اند. هم چنین، برای نشان دادن چگونگی استفاده و کاربرد روش شناسی پیشنهاد شده در استراتژی های مدیریتی، دریاچه ارومیه به عنوان مثالی از یک منبع آب مشترک بین دو بازیکن(استان آذربایجان شرقی از یک طرف و آذربایجان غربی و کردستان از طرف دیگر) مورد تحلیل قرار گرفته است. برای شرایط بهره برداری از منابع آب در حوضه این دریاچه، تعداد پنج ساختار برای دوره های زمانی مورد پیش بینی بر اساس نظریه مسیر تحول بازی ارائه و نتایج تحلیل آنها با استفاده از توپولوژی ارائه شده حاکی از امکان وقوع شرایط یک بازی جوجه رقابتی تحت شرایط بهره برداری فعلی از منابع آب در حوضه می باشد. در واقع بررسی و ارائه بازی های 2×2 می تواند نشان دهد چگونه استفاده از این بازی ها در تحلیل رفتار ذی نفعان و حالت های مختلف بهره برداری منابع آب، به عنوان منابع مشاع، می تواند موثر واقع شود. از سوی دیگر، آشنایی با توپولوژی بازی های ممکن در بهره برداری از منابع آبی مشاع این امکان را به تصمیم گیران سامانه های منابع آب می دهد تا با درک رفتار غیرهمکارانه گروداران، بتوانند مکانیسم های همکارانه را برای حل اختلاف و مدیریت پایدار این منابع به کار گیرند.

بموازات شکل گیری پارادایم توسعه پایدار و توجه خاص به منابع محدود محیطی که اساس توسعه را، به عنوان ابزاری در جهت iwrm خصوصا در کشورهای در حال توسعه، شکل میدهند و تأکید بر 1تحقق بخشیدن به مفهوم توسعه پایدار در منابع آب، نظام ارزیابی منابع نیز نیازمند نگرشی نو میباشد.در نظام ارزیابی سنتی منابع آب، آب صرفا به عنوان منبعی که وظیفه فراهم سازی زیرساخت تامین iwrm نیازهای طرحریزی شده را بر عهده داشت، مورد توجه قرار میگرفت، در حالی که در چشم انداز ارزیابی منابع آب مفهوم وسیعتری را دنبال میکند و عوامل اقتصادی و اجتماعی را به پایداری منابع آبی و اکوسیستمهای در ارتباط با آن پیوند میدهد. این تحقیق با توجه به این رویکرد، به بیان چارچوب پرداخته، که می تواند برای تبیین و تحلیل یک سیستم منابع (water accounting) " "حسابداری آب با رویکرد مدیریت یکپارچه به کار رود. در این تحقیق چارچوب حسابداری آب در مقیاس یک حوضه آبریز پیادهسازی شده است . برای این منظور حوضه زرینهرود به عنوان منطقه مطالعاتی در نظر گرفته شده است . در همین ارتباط چارچوب پیشنهادی توسط سازمان ملل تحت عنوان حسابهای اقماری مورد استفاده قرار گرفته است . جدا ول حسابداری آب برای منطقه مورد مطالعه نیز بر اساس چارچوب مزبور تهیه گردید . در ادامه، بمنظور تحلیل وضعیت منابع آب مناطق واقع در حوضه مطالعاتی با استفاده از اطلاعات جداول، نشانگرهایی تعریف و مورد محاسبه قرار گرفت. این نشانگرها عبارتند از: ارزش افزوده به ازای مقدار آب مصرفی یا بهره وری، ارزش افزوده به ازای مقدار آب برگشتی یا بهرهوری، منابع آب تجدید پذیر درون مرزی، منابع آب تجدیدپذیر برونمرزی، مجموع منابع آب تجدیدپذیر طبیعی، مجموع منابع آب تجدیدپذیر واقعی، میزان وابستگی به منابع مختلف آب، سرانه منابع آب تجدیدپذیر، برداشت سالانه از آبهای سطحی و زیرزمینی به عنوان درصدی از مجموع منابع آب تجدیدپذیر، نشانگر مصرف (نسبت مصرف آب به مجموع منابع آب تجدیدپذیر درونمرزی)، نشانگر استفاده غیر پایدار از آب، نقش بخش کشاورزی در اقتصاد (درصد)، تاثیر بخش کشاورزی بر تعادل آبی(درصد). با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق، در حوضه آبریز زرینهرود بخش کشاورزی کمترین ارزش افزوده را به ازای بیشترین مقدار آب مصرفی تولید مینماید. بین محصولات کشاورزی نیز محصول یونجه بدلیل بالا بودن نیاز ناخالص و سطح پوشش و نیز محصول گندم به دلیل سطوح کشت بالا در مناطق تاثیر چشمگیری را در مصرف آب حوضه دارند. علاوه براین، در این تحقیق برای سناریوسازی از مدل استفاده گردید. برای این کار ابتدا سیستم منابع آب حوضه زرینه رود در نرم افزار weap سازی توسط مزبور مدل شد و سناریوهای مورد نظر اعمال گردید. بر اساس نتایج بدست آمده برای سناریوی تخصیص حقابه زیست محیطی رودخانه، امکان تامین 1 میلیارد مترمکعب آب در تمام سالها برای دریاچه ارومیه با توجه به وضعیت منابع و مصارف موجود میسر نمیباشد. در نهایت با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق الگوی تطبیقی حسابداری آب برای منطقه مطالعاتی پیشنهاد گردید.

آب مهمترین و از طرفی محدودکننده¬ترین عامل اصلی توسعه استان خراسان جنوبی محسوب می¬گردد. کاهش شدید منابع آب ناشی از بهره¬برداری های غیرمجاز و بی¬رویه از منابع آب زیرزمینی و از طرفی رشد شهرنشینی و افزایش تقاضا در بخش¬های مختلف مصرف، نقش این ماده حیاتی را در موضوع توسعه شفاف¬تر نموده است. از طرفی تنها تکیه¬گاه استان¬هایی مانند خراسان جنوبی که با مشکل کم آبی دسته و پنجه نرم می¬کنند، منابع آب زیرزمینی آنها می¬باشد. تنها راه پیشگیری از وقوع چنین فجایعی، تحول سریع و هوشمندانه در مدیریت منابع آب، مبتنی بر واقعیت¬های اقلیمی و فرهنگی منطقه است. بدیهی است که رفع مشکلات منابع آب در چنین استان¬هایی نیازمند تفکرات غیر سازه¬ای (مدیریت و برنامه ریزی راهبردی) می¬باشد. بنابراین در چنین حالتی ایجاد چارچوبی مناسب جهت «تدوین برنامه راهبردی مدیریت منابع آب» کمک شایان توجهی به مدیران منابع آب خواهد داشت. اخیراً برنامه¬های راهبردی بدلیل آینده¬نگری و توجه به محیط پیرامون خود مورد توجه جدی افراد و مجامع بین المللی قرار گرفته است. لذا هدف این تحقیق" ارائه یک روش¬شناسی برای استخراج استراتژی¬های مدیریت یکپارچه منابع آب با رویکرد منطقه¬ای" می¬باشد که این موضوع به صورت پایلوت در استان خراسان جنوبی پیاده¬سازی شد. در این راستا 75 نفر از گروداران (ذینفعان، ذی¬مدخلان و ...) بخش آب در قالب پنج فراکسیون¬ها "کشاورزی"، "شهرنشینی و خدمات"، "صنعت"، "محیط زیست" و" متولیان آب" گرد هم آمدند و طی سیزده جلسه تحت عنوان «شورای موقت سیاست گذاری آب»، مشکلات/ چالش¬های منابع آب استان خود را مطرح و برای آن راهکار تعیین نمودند. در ادامه جهت تدوین برنامه راهبردی مدیریت منابع آب این استان، در نخستین قدم وضعیت منابع آب استان مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق مشکل اصلی منابع استان بر اساس نظرات گرودارن در «شورای موقت سیاست گذاری آب» کم آبی معرفی شد. بر همین اساس در بخش نخست تحقیق پایداری منابع آب استان خراسان جنوبی با استفاده از مدل مفهومی dpsir و ایجاد مجموعه¬ای از نشانگرها جهت پایش وضعیت، مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این راستا ابتدا وضعیت (state) و معضلات سیستم منابع آب استان خراسان جنوبی اعم از تغییر سطح ایستابی و کاهش کیفیت آب تبیین شد. در گام بعدی فرضیه¬های موثر بر چالش¬های مذکور ناشی از دو عامل طبیعی (کاهش آب تجدید¬پذیر) و دخالت انسان (افزایش برداشت¬ها)، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در انتها نیز از مدل مفهومی dpsir جهت کنترل راهبردها در مطالعات بعدی استفاده شد. نتایج چارچوب dpsir نشان داد، اگرچه کمیت آب مصرفی کشاورزی زیاد است، اما نرخ رشد آن صفر بوده و مخاطره آلودن منابع آب نیز از سمت این بخش کم می¬باشد. در آینده نیز با توجه به وضعیت پیشرانه اقتصادی این بخش، توسعه¬ای در این بخش نخواهیم داشت. لازم به ذکر است که این بخش به دلیل کمیت بالای آب مصرفی همچنان یکی از مولفه¬های اصلی فشار بر منابع آب خواهد بود. سهم بخش خدمات و شهری از حیث کمیت مصرف آب کوچک می¬باشد، اما نرخ رشد مصرف در این بخش بسیار قابل ملاحظه می¬باشد. در نتیجه، نرخ سریع رشد مصرف در این بخش باعث تولید آلودگی با همان نرخ خواهد شد. توجه گردد پیشرانه اقتصادی (دستیابی به منافع مالی بیشتر) این بخش نیز با نرخ بسیار زیاد باعث تشدید فشار بر (هم از لحاظ کمیت و بسیار بیش از آن از لحاظ آلودن) منابع آب خواهد شد. آنچه در این میان به راحتی توجیه می¬گردد، میزان آب مصرفی این بخش نسبت به ارزش افزوده تولیدی آن است. در نتیجه وجود این پیشرانه¬ای قوی، در سال¬های آتی با رشد سریع آب مصرفی این بخش مواجه خواهیم شد و متعاقباً فشار بر منابع آبی (کمی و کیفی) افزایش شدید خواهد یافت. در بخش دوم این تحقیق، تاثیر عوامل و متغیرهای اجتماعی، فناورانه، اقتصادی، محیط زیستی، سیاسی و ارزشی استان در قالب مدل steep-v مورد بررسی و رصدیابی قرار گرفت. در انتها مشخص شد وضعیت استان بر اساس ماتریس ارزیابی موقعیت در حالت تدافعی قرار دارد. در بخش آخر، راهبردهای کوتاه مدت و بلند مدت در خصوص نحوه برخورد با موضوع کم آبی استان با استفاده از مدل swot تشریح گردیده است. در انتها برای تولید راهبردهای مطلوب بر اساس نتایج چارچوب dpsir ، گزینه های راهبردی حاصل از اشتراک نظرات گروداران و راهبردهای مدل swot مورد حک و اصلاح قرار گرفت و هفت راهبرد اساسی برای بهبود وضعیت منابع آب استان ارائه شد.

یکی از مهم ترین مراحل برنامه¬ریزی و اجرای مدیریت یکپارچه منابع آب، ارزیابی سیستم منابع آب است. در واقع آگاهی از کم و کیف منابع آب و چگونگی تحولات آن جزء پیش شرطهای اصلی و اساسی برای برنامه ریزی و مدیریت معقول منابع آب محسوب می شود. نظارت موثر در برنامه های توسعه منابع آب و ارزیابی یکپارچه یکی از حلقه های گم شده از زنجیره اقدامات مدیریت آب به حساب می¬آید. هرچند همواره در محافل مختلف مطالعاتی و اجرایی به انجام صحیح و کامل این امر تاکید شده است، اما به طور موثر و مناسب کمتر به این موضوع پرداخته شده است. بر این اساس در رساله حاضر به موضوع ارزیابی یکپارچه سیستم¬های منابع آب به عنوان یکی از حلقه¬های مهم مدیریت، پرداخته ¬شده است و فرآیند ارزیابی یکپارچه مبتنی بر توسعه پایدار طراحی و پیاده سازی شده است. فرآیند پیشنهادی شامل سه فاز شناسایی سیستم، مفهوم سازی و آنالیز است و برای رسیدن به اهداف هر فاز تکنیک¬هایی معرفی شده است. فاز شناسایی سیستم در دو بخش شناسایی عناصر و شناسایی و مشارکت گروداران انجام می¬شود. برای فاز مفهوم سازی از دو چارچوب dpsir و gof بهره گرفته شده است. همچنین در فاز آنالیز، از تکنیک مدل¬سازی دینامیک سیستم¬ها استفاده شده است. فرآیند پیشنهادی بر اساس تکنیک¬های معرفی شده برای خراسان جنوبی پیاده شده است. تصویر ارائه شده از سیستم بر مبنای ارزیابی انجام شده نشان می¬دهد که نگاه بخشی به سیستم و عدم در نظر گرفتن روابط علت و معلولی باعث ایجاد مکانیزم¬های معیوب در سیستم منابع آب خراسان جنوبی شده است. از جمله اینکه به روند کاهشی تولید در واحد سطح به خصوص در مورد محصولات باغی توجهی نشده و سطح زیر کشت افزایش داده شده است. وجود مشکل اضافه برداشت از سال¬ها پیش وجود داشته ولی به آن توجه نشده است و بخش کشاورزی بدون توجه به راندمان¬ها گسترش یافته است و به عرضه آب به جای مدیریت تقاضا پرداخته شده است. همچنین نتایج مدل¬سازی نشان داد که کاهش سطح زیر کشت باغی و زراعی به میزان 6 درصد و رشد صنایع و معادن به مقدار 4 درصد علاوه بر این که حجم منابع آب زیر زمینی را به سمت تعادل می¬برد باعث می¬شود که سرانه ارزش افزوده نیز کاهش نیابد. علاوه بر این کاهش سطح زیر کشت باغی در مقایسه با کاهش سطح زیر کشت زراعی، روی به تعادل رساندن حجم منابع آب زیرزمینی اثر بیشتری دارد.

رویکرد iwrm توسعه و مدیریت هماهنگ آب، زمین و منابع مرتبط را به منظور حداکثر نمودن رفاه اقتصادی و اجتماعی بدون به خطر انداختن پایداری حیات اکوسیستم¬ها، ترقی می¬بخشد. ارزیابی یکپارچه-ی سیستم¬های منابع آب به عنوان یکی از گام¬های اساسی iwrm از مهم¬ترین مراحل برنامه¬ریزی و اجرای آن می¬باشد. در این راستا، حسابداری آب به عنوان ابزاری برای سازماندهی و ترکیب داده¬های گردآوری شده از منابع مختلف به منظور تدوین یک مجموعه اطلاعات یکپارچه و فراهم آوردن امکان ارزیابی یکپارچه سیستم های منابع آب از طریق پیوند داده¬های فیزیکی با داده¬های اقتصادی معرفی می شود. مقیاس تعریف شده برای این بررسی حوضه¬ی آبریز بوده و منطقه¬ی مورد مطالعه محدوده¬ی مطالعاتی مشهد در حوضه¬ی آبریز قره¬قوم می¬باشد. با توجه به چارچوب پیشنهادی سازمان ملل، پس از تدوین حساب¬های آب مربوط به منطقه متناظر با سال های 1380 و 1385، با استخراج نشانگر¬هایی از جمله کارایی آب به تحلیل وضعیت منابع آب منطقه مورد مطالعه پرداخته می¬شود. نتایج حاکی از این امر می باشند که در سال 85 نسبت به سال 80، با توجه به این امر که بخش کشاورزی مصرف بسیار بالایی در آب دارد، مقدار آب کمتری به این بخش اختصاص داده شده است و در مقابل حجم آب بیشتری به بخش صنعت که در مقابل مصرف کمتر آب درآمد بیشتری را تولید می¬کند، واگذار شده است. از طرفی میزان درآمد ایجاد شده در سال 85 نسبت به سال 80 به ازای هر مترمکعب آب 1246 ریال افزایش یافته است. در نهایت با در نظر گرفتن گزینه¬هایی بر اساس مدارک موجود و اسناد توسعه، با استفاده از مدل تحلیلی سیستم دینامیک در محیط simulink به ارزیابی سیاست های مختلف در مدیریت منابع آب منطقه می¬پردازیم. گزینه های درنظر گرفته شده در این بررسی عبارتند از: • صفر در نظر گرفتن میزان آب اختصاص داده شده به محصولات گوجه فرنگی، چغندر قند و بخش دامپروری، • صفر در نظر گرفتن میزان آب اختصاص داده شده به محصولات گوجه فرنگی، چغندر قند و بخش دامپروری و تخصیص 40 درصد آن به خدمات، • استفاده از کل ظرفیت تصفیه خانه¬ها به منظور افزایش میزان آب بازمصرفی جهت کاهش برداشت از منابع زمینی، • افزایش 10 تا 20 درصدی در میزان راندمان آبیاری به منظور کاهش میزان نیاز ناخالص آبی محصولات و • کاهش 10 تا 15 درصدی در سطح زیر کشت محصولات باغی و زراعی. نتلیج نشان می دهد که در میان گزینه های مورد نظر، دومین گزینه به عنوان بهترین گزینه در افزایش کارایی منطقه، منجر به بهبود افت آبخوان در محدوده¬ی مطالعاتی خواهد شد. به گونه ای که اعمال این گزینه، باعث افزایش درآمد در منطقه به میزان 5690 ریال به ازای هر متر مکعب در سال 85 و 2115 ریال در سال 80 نسبت به حالت پایه می شود. این اضافه درآمد به ازای بهبود به ترتیب 86/98 و 72/121 میلیون مترمکعب در تغییرات حجم آبخوان به دست می آید.

افزایش قیمت سوخت های فسیلی و عدم تعادل اقتصادی در زمینه انرژی طی دهه های گذشته، مهندسین را وادار نمود تا برای رفع این مشکل به ارائه راه حل های جدید بپردازند. هرچند که پیشرفت های چشم گیری در زمینه انرژی های نو رخ داده است، اما هنوز سوخت های فسیلی مهمترین و با ارزش ترین منبع تولید انرژی می باشند، از این رو بررسی راه کارهای افزایش راندمان و بهره وری همچنان به عنوان ابزاری قدرتمند در دست مهندسین می باشد. تأمین گرمایش ساختمان ها و ادارات یکی از بخش های قابل توجه در هر سازمان می باشد و بهینه سازی میزان مصرف انرژی در این بخش می تواند کمک شایانی به اقتصاد سازمان ها و ادارات باشد. کوره های هوای گرم یکی از پرکاربردترین تجهیزات در زمینه گرمایش ساختمان ها و سوله ها و ادارات می باشد. کوره های هوای گرم در اشکال و انواع گوناگونی ساخته می شوند. در این تحقیق به بررسی یک کوره هوای گرم با دیگ استوانه ای پرداخته شده است. این تحقیق به ارائه توضیحاتی در زمینه مدل سازی احتراق همراه با پاشش سوخت با نرم افزار فلوئنت و به ارائه روش آزمایش یک هیتر می پردازد و مشخص می شود که با اعمال تغییرات جزئی در دیگ یک هیتر که منجر به تغییر مسیر حرکت محصولات احتراق شود به گونه ای که تمرکز محصولات احتراق در کوره اصلی هیتر افزایش یابد، علاوه بر افزایش دما در کانال خروجی هیتر، باعث کاهش دمای اگزوز به میزان قابل توجهی خواهد شد و همانطور که از آزمایشات و مدل سازی های کامپیوتری برمی آید، راندمان کوره در حدود 14 درصد افزایش خواهد یافت. در این تحقیق همچنین به ارائه روش هایی برای جمع آوری اطلاعات ترمودینامیکی هیتر پرداخته شده است.

تنگه هرمز با تردد سالیانه 20هزار فروند شناور، یکی از مهم ترین تنگه های بین المللی محسوب می شود که در ردیف حیاتی ترین تنگه های عبور و مرور جهان است؛ زیرا خلیج فارس دریای نیمه بسته ای است که اهمیت ویژه ای در معادلات بین المللی انرژی دارد؛ در نتیجه، تنگه هرمز همچون کلید ورودی به این دریا محسوب می شود. بیش از 100 تنگه میان اقیانوس ها و آبراه های مختلف در جهان وجود دارد که عرض آن ها کمتر از 40 کیلومتر(25 مایل) است. از میان این یکصد آبراه کم عرض بر اساس تعداد عبور کشتی ها، قطب اقتصادی، آسیب پذیری جغرافیایی، استفاده نظامی و اهمیت راهبردی می توان تنها به پنج تنگه اشاره کرد.تنگه های هرمز، جبل الطارق، بسفر، داردانل و باب المندب در جایگاه ویژه اقتصادی و سیاسی جهانی قرار دارند. در این میان، تنگه هرمز از اهمیت خاص امنیتی در سطح بین الملل برخوردار است، زیرا مهم ترین گلوگاه حمل ونقل نفت جهان است و به نظر می رسد این اهمیت طی سال های آینده باوجود تلاش کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس برای انتقال نفت خود از راه های دیگر همچنان ادامه داشته باشد.با توجه به کارکردهای اقتصادی و ارتباطی تنگه هرمز در یکی از حساس ترین مناطق ژئوپلیتیکی جهان این سوال مطرح می گردد کنترل تنگه هرمز چه پیامدهای مثبت و منفی امنیتی برای جمهوری اسلامی ایران دارد؟ ایران با تسلط و در اختیار داشتن این تنگه چگونه می تواند به نفع امنیت ملی خود مزایایی کسب نماید؟ به نظر می رسد با توجه به اهمیت استراتژیک و راهبردی خلیج فارس و تنگه هرمز در معادلات منطقه ای و جهانی، تسلط بر این تنگه، امتیاز منحصر به فرد و ویژه ای برای جمهوری اسلامی ایران ایجاد می کند.تحقیق حاضر بر اساس روش توصیفی و تحلیلی انجام گرفته است.

از اهداف مهم سیاستگذاری پولی کنترل تورم وکاهش نوسان های اقتصادی می باشد.سیاستهای اقتصادی ممکن است قاعده مند،استصوابی ویا باتکیه بر قاعده براساس مصالح و شرایط اقتصادی قابل تعدیل باشد. دردو مورد اخیر سیاست ها به صورت فعال ودر مورد قبلی بطور غیر فعال اعمال می گردند.در این رساله، دیدگاه شریعت اسلام نسبت به این موضوع از دو جهت مورد بررسی قرار می گیرد؛ نخست آن که حجم پول اعتباری می بایست مبتنی بر داراییهای حقیقی در بازار کالاشکل گیرد؛یعنی بازار پول نمی تواند مستقل از بازار کالا باشد.جهت دوم آن که نهادهای پیشرفته ای همانند "دین"و"ذمه"امکان گسترش قراردادهای مالی و تامین نیازهای اقتصادی رافراهم می سازد. لزوم رابطه مستقیم میان سود وضمان معاوضی، ویژگی مشخصه دیدگاه اسلام نسبت به اصل موضوعه حداکثر سازی سود توسط بنگاه ها می باشد؛ بر اساس این اصل مقامات پولی نمی توانند از حق الضرب برای تامین مخارج دولت استفاده نمایند. توصیه می شود که سیاست گذاری پولی با توجه به این اصل فرموله شود. در این رساله با استفاده از الگوی طراحی شده و تخمین معادلات آن و با استفاده از نظریه کنترل بهینه و کدهای نرم افزار متلب به استخراج قاعده پولی پرداخته ایم. قاعده بهینه نشان می دهد که حجم پایه پولی،به عنوان ابزار سیاست پولی، باید در جهت مخالف نوسانات تنظیم گردد تا تورم ونوسانات متغیرهای تولید و ارز کنترل گردد. براساس یافته های تجربی تحقیق، نرخ رشد بهینه پایه پولی در دوره بعد از انقلاب اسلامی بطور متوسط 42/. درصد بوده است، و این بسیار کمتر از نرخ رشد تحقق یافته می باشد. بنابر یافته های تجربی و نظریه فقهی، پیشنهاد می شود که برای کنترل تورم، نوسانات تولید و ارز، مقامات پولی حجم پول پایه را متناسب با نرخ رشد حقیقی تولید تغییر دهند.

یکی از رایج ترین شیوههای اندازه گیری مقدار بارش، استفاده از شبکه ای از باران سنج ها می باشد. علی رغم دقت بالا، این روش با محدودیت های جدی از قبیل هزینه بر بودن، کمبود تراکم ایستگاه ها و عدم پیش بینی و یا کوتاه بودن مدت زمان پیش بینی بارش روبرو است. رادارهای هواشناسی به دلیل همبستگی بالا بین سیگنال های راداری و قطره های مایع درون ابر به عنوان یک سیستم فعال سنجش ازدور از جایگاه خاصی در زمینه پایش بارش برخوردارند؛ اما به دلیل هزینهی سنگین نصب، راه اندازی و نگهداری و همچنین برخی مشکلات در زمینهی پایش، با محدودیت روبرو است. مدل های عددی وضع هوا و گردش اتمسفر نیز علی رغم توانایی بسیار بالا، از قدرت تفکیک مکانی بسیار پایینی برخوردار بوده و توانایی پیش بینی سامانه های بارشزای محلی را ندارند. برآورد بارندگی با استفاده از ماهواره، روشی نوین برای پایش کامل تری از بارندگی و منابع آب به شمار می رود، به ویژه در کشورهای در حال توسعه مانند ایران که ایستگاه های باران سنجی، توزیعی بسیار پراکنده و محدود دارند و بهره گیری از رادارهای هواشناسی نیز محدودیت اقتصادی دارد. موضوع دیگر، نقصان نقشه های هم باران تولیدی توسط روش های درون یابی است. در نقشه های همباران موجود در تمام سطح موردنظر، باران تولید می شود درصورتی که ممکن است در قسمتی از آن، ابری برای بارش موجود نبوده نباشد. در این پژوهش با استفاده از علم سنجش از راه دور و داده های ماهواره ی modis، ارتباط بین دمای بالای ابر و بارش مورد بررسی قرار گرفت و در ادامه، نقشه های همباران تولید گردید. از بین دادههای سال های ???? تا ???? میلادی، تعداد ??? روز بارانی که هم داده های زمینی و هم داده های ماهواره ای آن برای دشت قزوین موجود بود، مورداستفاده قرار گرفت. از بین این روزها، تعداد ?? روز که دارای بارش فراگیر داشتند، برای اجرای روش پژوهش انتخاب شدند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که ارتباط معنادار در سطح ?? درصد و با همبستگی بالا بین دمای بالای ابر و مقدار بارش مشاهده شده در بارانسنج وجود دارد اما نمی توان از روابط بارش، برای پیش بینی آن استفاده کرد. علت این امر، عدم امکان انتخاب معادله مناسب از بین معادلات متعدد قابل استفاده است؛ اما در تولید نقشه های هم باران توسط تصاویر دمای بالای ابر، این فن آوری از قابلیت های بیشتری نسبت به روش های متداول مانند درون یابی برخوردار بوده و نتایج منطقی تر و دقیق تری در اختیار قرار می دهد. از سوی دیگر حجم بارش دریافتی در حوضه با استفاده از این فنآوری به مراتب منطقی تر از روش های درون یابی است.

رشد روز افزون جمعیت، توسعه اراضی کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان، گسترش ‏صنایع، توزیع ناهمگون زمانی و مکانی آب شیرین به لحاظ کمی و محدودیت ها و مشکلات روزافزون ‏کیفی منابع آبی، در بسیاری از کشورها، تأمین آب مطمئن را به یکی از چالش های اساسی قرن ‏حاضر تبدیل نموده است. مدیریت یکپارچه منابع آبی، ضمن جبران برخی از کمبودها، باعث افزایش ‏ذخیره منابع آبی موجود، حداقل نمودن اثرات منفی استفاده مجزا از منابع و مدیریت موثر و بهینه ‏آب می شود. در چشم¬انداز ‏iwrm‏ ارزیابی منابع آب مفهوم وسیع¬تری را دنبال می¬کند و عوامل ‏اجتماعی و اقتصادی را به پایداری منابع آبی و اکوسیستم¬های در ارتباط با آن پیوند می¬دهد. از ‏این رو یکی از مهم ترین مراحل برنامه¬ریزی و اجرای مدیریت یکپارچه¬ی منابع آب ارزیابی وضعیت ‏منابع آب است. این تحقیق به ارزیابی یکپارچه سیستم منابع آب محدوده ی مطالعاتی رفسنجان با ‏استفاده از چارچوب کلی ارزیابی حکمرانی پرداخته است. مراحل انجام تحقیق در سه گام ارزیابی ‏ذی مدخلان، ارزیابی با چارچوب تحلیلی ‏dpsir‏ و تحلیل با استفاده از ساخت مدل یکپارچه ‏دینامیکی محدوده ی مطالعاتی رفسنجان انجام شده است. از روش ارزیابی ذی مدخلان، بعد ‏اجتماعی- اقتصادی و سیاسی سیستم منابع آب رفسنجان ارزیابی شد. در این راستا، تحلیل ‏ذی مدخلان به عنوان نقطه¬ی ورودی در دست¬یابی به مشارکت جمعی در سه گام انجام می¬شود. این ‏تحلیل براساس روش پیشنهادی دفتر عمران سازمان ملل (‏undp‏) انجام گردید. درجه¬ی قدرت و ‏منافع ذی مدخلان به ترتیب اهمیت و تأثیرگذاری آنها اولویت¬بندی شد و پرقدرت¬ترین و پرمنافع-‏ترین گروه¬ها مشخص گردیدند. در نهایت ذی مدخلان کلیدی و چهار سطح تعامل برای کلیه گروه¬ها ‏معرفی شد. تعامل نزدیک و تصمیم¬گیری در سطح اول تعاملات به عنوان سناریوی ایده¬آل مشخص ‏گردید تا تصمیمات، مبتنی بر مشارکت کلیه¬ی ذی مدخلان باشد و منجر به اجماع نظرهای معقول ‏در تدوین یک نقشه¬ی راه برای رفع مشکلات شود. بعد از ارزیابی ذی مدخلان به شناسایی مسائل و ‏مشکلات و چالش¬ها پرداخته شد و همچنین عوامل شکل¬دهنده¬ی بستر سیستم در محدوده ی ‏رفسنجان شناسایی شد و سپس از طریق چارچوب ‏dpsir‏ وضعیت موجود سیستم منابع آب ‏رفسنجان مورد تحلیل گرفت. در نهایت به ساخت مدل یکپارچه محدوده ی مطالعاتی رفسنجان (به ‏عنوان ابزاری برای بررسی سیاست های مختلف که توسط ذی مدخلان مطرح شد) پرداخته شد. در ‏بخش ارزیابی ذی مدخلان مشخص شد هرکدام از ذی مدخلان در کدام یک از سطوح مشارکتی ‏فعالیت کنند. در بخش ‏dpsir‏ مسائل و چالش¬های محدوده¬¬ی مطالعاتی رفسنجان به دو بخش ‏اجتماعی- اقتصادی، منابع آبی-زیست محیطی طبقه¬بندی شدند و به کمک این چارچوب مدل ‏مفهومی، چرخه¬های علت و معلولی و مدل شبیه¬سازی تهیه گردید و با توجه به مدل ساخته شده ‏مشکلات اصلی و راهکارهای پیشنهادی ذی مدخلان مورد ارزیابی قرار گرفتند. با توجه به سناریوها و ‏سیاست¬های مورد بررسی، تحت بهترین سناریو و سیاست، سیستم منابع آب محدوده¬ی مطالعاتی ‏رفسنجان هیچ¬گاه به شرایط گذشته خود برنمی¬گردد. انتقال آب با توجه به عوامل حاکم در بستر ‏حکمرانی رفسنجان سیاست مناسبی نیست و سیاست شماره هفت (کاهش 20 درصدی سطح ‏زیرکشت کشاورزی، کنترل در برداشت آب و تغذیه مصنوعی) به عنوان بهترین سیاست انتخاب ‏گردید.‏

منابع آب از مهم¬ترین عوامل در سیستم¬های اکولوژیکی و اجتماعی - اقتصادی به شمار می¬رود. با توسعه اقتصادی و رشد جمعیت، تقاضا برای منابع آب به شدت افزایش یافته است و با افزایش تقاضا و تشدید رقابت بین کاربران آب کمبود آب به شیوه¬های مختلفی نمود پیدا کرده است. برای مقابله با کمبود آب نیاز به توسعه روشی برای مدیریت آب در بسیاری از مناطق جهان است. درک آسیب¬پذیری جهت تدوین سیاست¬های مدیریت یکپارچه منابع آب مهم می¬باشد و پایه¬ای را برای تصمیم¬گیران جهت اولویت¬بندی فعالیت¬های به خصوص و بهبود آسیب¬پذیری، فراهم می¬کند. به منظور فراهم نمودن مدیریتی جامع و یکپارچه برای منابع آب لازم است تا داده¬های مختلف از بخش¬های گوناگون هیدرولوژیکی، زیست¬محیطی و اقتصادی در کنار یکدیگر مورد پردازش و تفسیر قرار گیرند. از این رو، ضروری است نظام استانداردی جهت سازماندهی این قبیل داده¬ها مورد استفاده قرار گیرد. نظام حسابداری آب، رویکردی در جهت استاندارد کردن نحوه¬ی سازماندهی داده¬ها و اطلاعات می¬باشد. هدف از تحقیق حاضر ارائه روش شناسی برای ارزیابی جامع آسیب¬پذیری سیستم اقتصادی - اجتماعی و منابع آب محدوده مطالعاتی رفسنجان نسبت به کم آبی است. لذا سعی گردیده است که با بررسی و تحلیل مفهومی آسیب¬پذیری و بررسی مطالعات متعدد چارچوب تحلیلی مناسبی برای ارزیابی آسیب¬پذیری در نظر گرفته شود. در این راستا به منظور سازماندهی داده¬ها و استخراج نشانگرهای مرتبط با آسیب¬پذیری به تدوین حساب-های آب مربوط به محدوده مورد مطالعه برای دو سال 1380 و 1385 پرداخته شد و با تحلیل روند نشانگرهای استخراجی دیدگاه¬هایی از وضعیت آسیب¬پذیری منابع آب فراهم شد که می¬توانند با درک وضعیت فعلی و آنچه که ممکن است در گذشته اشتباه صورت گرفته باشد، به تصمیم¬گیران در جهت دست¬یابی به راه¬حل¬هایی برای کاهش آسیب¬پذیری منابع آب در محدوده مطالعاتی رفسنجان کمک کنند. در ادامه این مطالعه از نگرش پویایی سیستم ها و نرم افزار vensim به منظور بررسی تأثیر گزینه¬های سیاستی بر سیستم استفاده شد. نتایج حاصله در بررسی وضع موجود حاکی از وضعیت و حالت نامناسب سیستم منابع آب محدوده مطالعاتی رفسنجان می¬باشد. بررسی این وضعیت تحت تأثیر گزینه¬های سیاستی مختلف نشان می¬دهد که گزینه سیاستی تغییر الگوی اقتصادی محدوده رفسنجان از کشاورزی به صنعت و معدن و تغییر درصدی از اشتغال از کشاورزی به صنعت و معدن منجر به بهبود آسیب¬پذیری محدوده مطالعاتی رفسنجان در ابعاد منابع آب، اقتصادی و اجتماعی می¬گردد.

در عصر حاضر اینترنت سبب پیشرفت ابزار تعامل و برقراری روابط بهتر با مشتریان بالقوه شده است. در واقع با پیدایش اینترنت و رشد سریع کاربران اینترنتی در سراسر جهان و با توجه به مزیت های مختلف آن از جمله؛ جهانی بودن، قابلیت تعامل با تک تک مصرف کنندگان و شناسایی بهتر آنها، دسترسی تمام وقت به مصرف کنندگان و ... ، مدیران بازاریابی این رسانه نوپا را در بازاریابی و تبلیغات به کار گرفتند. تبلیغات اینترنتی با سایر تبلیغات در رسانه های دیگر تفاوت های قابل توجهی دارد. در این تحقیق به شناسایی و الویت بندی تاثیر ویژگی های تبلیغات اینترنتی بر قصد خرید مشتریان با رویکرد روش سلسله مراتبی پرداخته ایم. تحقیق حاضر بر اساس هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر ماهیت و روش جزء تحقیقات توصیفی – همبستگی می باشد. جامعه آماری مورد نظر این تحقیق دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید باهنرکرمان هستند که براساس فرمول بدست آمده تعداد نمونه انتخابی 98 نفر بوده که در این تحقیق 120 نفر پرسشنامه تکمیل شده است. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و به روش نمونه گیری طبقه ای و سهیمه ای انجام گرفت. پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ بدست آمد. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از روش تحلیل سلسله مراتبی (ahp) استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که به ترتیب الویت کسب اطلاعات کامل از محصول تبلیغ شده، جذاب بودن تبلیغات اینترنتی، قابل اعتماد بودن و باور پذیر بودن تبلیغات اینترنتی بیشترین تاثیر را بر قصد خرید مشتریان دارند .

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

هسته های سنگین به علت ناپایداری به صورت های مختلف تشعشع می کند، که اثرات سوء این پرتوها برای سلامتی انسان کاملا مشخص شده است. لذا آشکارسازی این پرتوها اهمیت زیادی دارد. gaas یک آشکارساز نیمرسانا می باشد، که مطالعه و بررسی آن اهمیت دارد.پس از انتخاب مناسب آشکارسازدر یک حوزه کاربردی، نوبت حفاظت این بلورها در مقابل اثرات زیان بار و مخرب این تابش ها می باشد. تا با توجه به مراحل و مشکلات مربوط به رشد بلور و هزینه ی بالای تولید آشکارسازها، اقدامات لازم جهت ممانعت از تباهی بلورها صورت گیرد. اما حفاظت بلورها، بدون شناخت آسیب های ناشی از اثرات تابش های مختلف بر روی بلورها ممکن نمی باشد. بر این اساس، در این پژوهش آسیب های ناشی از نوترون ها بر بلور gaas بر اساس مدل کین چین پیس و nrt توسط کد مونت کارلوی mcnp و با استفاده از کد کامپیوتری کین چین پیس و nrt مورد بررسی قرار گرفته است. این اثرات شامل جابجایی های اتمی و فعال سازی بلوری توسط نوترون های چشمه های مختلف می باشد. با استفاده از کد کامپیوتری کین چین پیس و nrt و به کمک کد مونت کارلوی mcnp آهنگ جابجایی های اتمی در اثر برخورد با آنها محاسبه شده است. انرژی ذخیره شده در بلور gaas توسط کد mcnp برای هندسه های مختلف بلور محاسبه شده است. و سپس، آهنگ جابجایی اتم های بلور با استفاده از برنامه ی کامپیوتری، که به زبان فرترن برای مدل های کین چین پیس و nrt نوشته شده، برآورد گردیده است.

جهت بررسی حساسیت امنیت آبی استان همدان به کم آبی، در تحقیق حاضر پس از مطالعه روابط بین انسان و محیط و نگرشهای موجود در این زمینه، آسیب پذیری یک منطقه به حوادث طبیعی و کاهش امنیت منطقه در اثر اینگونه حوادث با توجه به تعاملات و پسخورهای پیچیده حاکم، مورد بررسی قرار گرفته است. سپس بر پایه ترسیم حلقه های علیتی مربوط به علم پویایی سیستمها، مکانیزم اصلی خسارات سیستمیک در منطقه، به عنوان یک مدل مفهومی شناسایی گردیده است. در پی آن بر اساس ایده حلقه های کارایی و قضاوت از روی نمودارهای ترسیم شده، سه شاخص به عنوان نمایانگرهای وضعیت منطقه به لحاظ آسیب پذیری به کم آبی معرفی شده است. در پایان برای مدلسازی مدل مفهومی بدست آمده، سه سیاست منتج از وضعیت شاخصهای معرفی شده، یک سیاست به عنوان اعمال همزمان سه سیاست اول و یک سیاست به عنوان حالت عادی، مطالعه شده اند. نتایج بدست آمده حاکی از موثر بودن اعمال همزمان سیاستهای هر سه شاخص در کاهش آسیب پذیری به خشکسالی می باشد.

مناسب ترین دما و زمان شوک دهی و مدت زمان آن جهت القا تتراپلوئیدی در ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. این امر با کاربرد شوک گرمایی 28 درجه سانتیگراد و در زمان های متفاوت پس از لقاح (-5/49، 54، 5/58، 63، 5/67، 72، 5/76 و 81 درجه - ساعت پس از لقاح) و مدت مزان های متفاوت شوک دهی 8، 10، 12 دقیقه) اعمال گردید. تجزیه و تحلیل گسترشهای خونی به روش اندازه گیری مساحت و حجم هسته ای و سلولی گلبولهای قرمز خون، مشخص نمود که در تیمارهای مختلف تتراپلوئیدی به میزان 75-0 درصد القا گردیده است لیکن بالاترین بازده تتراپلوئیدی در شوک گرمایی 28 درجه سانتیگراد در زمان تقریبا 74 درجه - ساعت پس از لقاح و در مدت زمان شوک دهی 12 دقیقه حاصل گردید که در این تیمار بازده تتراپلوئیدی در حدود 4/8 درصد بوده است. تشخیص تتراپلوئیدی در ماهیان، به روش رنگ آمیزی نیترات نقره و تعیین تعداد هستک ها در سلول نیز تایید گردید. تعداد هستک ها در سلول های دیپلوئیدی 2-1‏‎‏‎2n=‎‏ عدد و در سلول های تتراپلوئید تعداد هستک ها 4-3‏‎4n=‎‏ عدد می باشد.

در فصل نخست تحت عنوان کلیات به بررسی اراده پرداخته و تعریفی از آن بدست دهیم. پس از آن ضمن بیان عیوب اراده و تعداد این عیوب به بررسی جایگاه و تاثیر اشتباه بر اراده خواهیم پرداخت. بدیهی است که در این فصل سعی خواهیم کرد تعریف روشنی از اشتباه از دیدگاه لغوی و حقوقی بدست داده و از تاثیر اشتباه بر اراده نیز بحث خواهیم کرد. خلاصه اینکه اراده و اشتباه صرف نظر از نوع آن مورد توجه واقع می شود.فصل دوم را به اشتباه در ماهیت جسمی طرف عقد تحت عنوان اشتباه در شخص طرف عقد اختصاص داده و در مورد اینکه شخص طرف عقد چه کسی می تواند باشد بحث خواهیم کرد و در ادامه عقودی را که شخصیت طرف در آن معمولا علت عمده عقد است مورد بررسی قرار گرفته و به دلیل ویژگی عقد نکاح، اشتباه در ماهیت جسمی شخص درعقد نکاح به صورت جداگانه بیان می شود. در مبحث دوم آثار اشتباه در ماهیت جسمی طرف عقد را بیان داشته و با توجه به اختلاف نظری که در این مورد وجود دارد ابتدا نظر قائلین به عدم نفوذ و پس از آن نظر قائلین به بطلان بیان می شود و اثر اشتباه در ماهیت جسمی طرف در عقد نکاح به دلیل وضع ویژه، جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد و در ادامه به تاثیر اشتباه در ماهیت جسمی شخص طرف عقد که ناشی از تدلیس او یا شخص ثالت است می پردازیم و بیان خواهیم کرد که آیا تدلیسی که موجب اشتباه در ماهیت جسمی شود طبق آنچه در مورد تدلیس معمول است ضمانت اجرایش فسخ معامله است یا ضمانت اجرای آن همان ضمانت اجرای اشتباه در ماهیت شخص طرف عقد می باشد و در پایان این فصل به اشتباه ناشی از جهل به قانون نیز اشاره ای خواهد کرد. فصل سوم را به اشتباه در اوصاف شخص طرف عقد و آثار آن و اشتباه در اوصاف اساسی اختصاص داده و در مورد ویژگیهای عقد نکاح نیز مطالبی ابراز خواهیم داشت و در ادامه از تدلیس در اوصاف بحث خواهیم کرد. در مبحث دوم از این فصل کوشش می شود که آثار اشتباه در اوصاف اساسی در قراردادها و در عقد نکاح بررسی شده و خواهیم دید که ضمانت اجرای تدلیس در اوصاف اساسی و اوصاف فرعی چیست در فصل پایانی (فصل چهارم) سعی خواهیم کرد که در شرایط تاثیر اشتباه و همچنین چگونگی اثبات آن در دادگاه و جبران خساراتی را که به سبب اشتباه می توان طبق قواعد عمومی ضمان قهری - مسئولیت مدنی از اشتباه کننده و یا فردی که موجب اشتباه شده است (اعم از اینکه طرف قرارداد یا شخص دیگری باشد) مطالبه نمود را بررسی نمائیم.