هدف اصلی این رساله سنتز، شناسایی و بررسی نانو ذرات اکسید فلزات واسطه و نانو سیلیکاکلراید و کاربرد آن ها در برخی از واکنش های اسید-کاتالیز می باشد. بر این اساس رساله به دو بخش تقسیم شده است. در بخش اول مقدمه ای کلی در مورد خصوصیات و ویژگی های نانو ذرات اکسید فلزات واسطه آورده شده است. نانو ذرات اکسید فلزات واسطه مانند کروم، آهن، نیکل و نانو لوله های کبالت اکسید سنتز و شناسایی شد. نانو ذرات کروم اکسید واکنش اکسایش آلدهیدهای آروماتیک را کاتالیز کرد که نتایج مناسب و مطلوبی بدست آمد. بخش دوم به سنتز نانو سیلیکاکلراید قابل بازیافت می پردازد. این کاتالیزور سنتز و شناسایی شده و در واکنش های حلقه گشایی اپوکسید ها توسط آمین های آروماتیک و واکنش تراکم دایمدون و آلدهیدهای آروماتیک بکار گرفته شد. دفعات مناسب بازیافت کاتالیزور ناهمگن واکنش های فوق نشان از پایداری بالای سیستم ناهمگن در شرایط واکنش بکار گرفته شده، دارد.

در این کار تحقیقاتی با استفاده از دو ترکیب 6،2- پیریدین دی کربوکسیلیک اسید (h2dipic) و 4-هیدروکسی-6،2- پیریدین دی کربوکسیلیک (h2dipic-oh) و همچنین برخی از فلزات واسطه ردیف اول و آمین های مختلف نظیر 2،2-دی پیریدین آمین (dpa)، اورتوفنیلن دی آمین (opd) و متفورمین هیدروکلرید (met.hcl) سیزده ترکیب متفاوت تهیه و توسط طیف سنجی ir، nmr، uv-vis شناسایی شد. ساختار فاز جامد این ترکیبات به وسیله پراش پرتو-x تعیین شد. رفتار الکتروشیمیایی برخی از این کمپلکس ها نیز به وسیله ولتامتری چرخه ای (cv) مورد بررسی قرار گرفت. [dpah][hdipic]•h2o (1), [opdh][hdipic]•h2o (2), mn(dipic)(h2o)3 (3) daph+cl-.3h2o (4), [opdh]2[co(dipic)2]•h2o (5), [h3o][daph][cu(dipic)2]•3h2o (6), [daph][zn(dipic)(dipich)]•4h2o (7), [hmet][vo2(dipic)]•h2o (8), [hmet][vo2(dipic-oh)]•h2o (9), [h2met][(v2o4)(dipic)2] (10), [h2met][vo2(dipic-oh)]2•h2o (11), [h2met][zn(dipic)2]•3h2o (12), [h3o][cr(dipic)2] [h3o+.cl?] (13) بر این اساس از واکنش h2dipic با dpa و opd به ترتیب دو نمک آلی جدید (1) و (2) تهیه و به وسیله تکنیک های طیف سنجی ft-ir، nmr شناسایی شدند. ساختار نهایی این ترکیبات به وسیله بلورشناسی پراش پرتو ایکس تعیین شد. داده های حاصل از مطالعات در فاز گازی و محلول در توافق نسبتاً خوبی با داده های ساختاری در فاز جامد است. از واکنش بین h2dipic و opd با نمک های فلزی منگنز کلرید، کبالت کلرید، مس نیترات و روی کلرید به ترتیب ترکیبات (3 و 4) ، (5)، (6) و (7) تهیه و به وسیله طیف سنجی زیر قرمز و uv-vis شناسایی شد. ساختار نهایی این ترکیبات به وسیله پراش پرتو ایکس تعیین شد. نتایج ساختاری این ترکیبات نشان می دهد که h2dipic به شکل مونو آنیون [hdipic]- (ترکیب 7) یا دی آنیون [dipic]2- (ترکیب های 3، 5، 6 و 7) و به صورت یک لیگاند سه دندانه به این فلزات کئوردینه می شود در حالیکه opd به شکل کاتیون [opdh]+ و یون مخالف (ترکیب 5) در ساختار بلوری شرکت می کند و یا اینکه در نتیجه واکنش دو مولکول opd با یکدیگر، یک فرایند تشکیل حلقه صورت گرفته و ترکیب هتروسیکل جدید 2،3- دی آمینو فنانزین تشکیل می شود (ترکیب 4)، که این ترکیب در مرحله بعد به شکل یون مخالف [daph]+ در ساختار کمپلکس شرکت می کند (ترکیب های 6 و 7). مقایسه خواص مغناطیسی دو ترکیب (3) و (5) نیز به وسیله تکنیک مغناطومتر نمونه مرتعش (vsm) مورد بررسی قرار گرفت. برهمکنش کمپلکس (8) با dna نیز به وسیله تکنیک طیف سنجی uv-vis بررسی شد. واکنش h2dipic، h2dipic-oh و met.hcl با نمک های فلزی کروم، روی و وانادیوم نیز مورد بررسی قرار گرفت. از واکنش متفورمین و h2dipic با آمونیوم متاوانادات و وانادیل سولفات به ترتیب کمپلکس های (8) و (10) و از واکنش متفورمین و h2dipic-oh با آمونیوم متاوانادات و وانادیل سولفات به ترتیب کمپلکس های (9) و (11) به دست آمد. این کمپلکس ها به وسیله تکنیک های ft-ir، nmr، uv-vis شناسایی شدند. نتایج به دست آمده از این تکنیک ها در توافق با داده های ساختاری بلورشناسی به وسیله اشعه ایکس می باشند. ساختار کمپلکس های به دست آمده (کمپلکس های 8، 9، 10، 11) نشان می دهد که متفورمین به دو شکل یک پروتونه [hmet]+ (کمپلکس های 8 و 9) و یا دو پروتونه [h2met]2+ (کمپلکس های 10 و 11) و به صورت یون مخالف در ساختار این کمپلکس ها شرکت می کند. از واکنش متفورمین و h2dipic با روی کلرید و کروم کلرید به ترتیب کمپلکس های (12) و (13) به دست آمد. نتایج ساختاری این ترکیبات نشان می دهد که متفورمین در کمپلکس (12) به صورت دو پروتونه [h2met]2+ وجود دارد در حالیکه در ساختار کمپلکس (13) شرکت نمی کند.

چکیده ندارد.

اخیرا ترکیب بنزو-9-کراون3- به عنوان ماده ای مناسب جهت تهیه الکترود انتخابگر کاتیون be+2 معرفی شده است . با توجه به اینکه حلالیت این ترکیب در فاز آبی شامل کاتیون سبب کاهش کارآیی الکترود مذکور میگردد. بر آن شدیم تا با سنتز مشتقات گوناگون این ترکیب در راستای بهبود خصلت چربی دوستی و در عین حال حفظ ویژگیهای مطلوب آن گام برداریم. در مجموعه حاضر سنتز ترکیبات : بنزو-9-کراون 3-، ازکتکول، -4فرمیل بنزو-9-کراون3-، پلی متیلن بنزو-9-کراون3- و بیش (کلرومتیل) بنزو-9-کراون3- و آنالیز طیفهای مربوطه گزارش شده است .

در دو دهه اخیر مطالعه و بررسی سیستمهای خود - مجموعه ساز توجه بسیاری از شیمیدانها را به خود جلب کرده است پیوندهای درون مولکولی در چنین سیستمهایی شامل پیوندهای هیدروژنی زوج یونی، و برهم کنش های آبدوست و آب گریز است. در این کار تحقیقاتی یک لیگاند خود مجموعه ساز جدید دارای حلقه پیریدین تهیه و به وسیله روشهای طیف بینی جرمی ‏‎nmr, c13nmr , h1nmr ,(ei,ci,es)‎‏ حالت جامد و پراش سنجی پرتو - ‏‎x‎‏ تک بلور شناسایی شد . داده های ‏‎nmr‎‏ حالت جامد با ساختار تعین شده به وسیله پراش سنجی پرتو - ‏‎x‎‏ مطابقت دارد. کمپلکسهای این لیگاند خود مجموعه ساز با کاتیونهای فلزی مثل ‏‎cr(iii), co(ii), ni(ii) , cu(ii), zn(ii)‎‏ تهیه و به وسیله روشهای طیف بینی جرمی و پراش سنجی پرتو - ‏‎x‎‏ تک بلورشناسایی شد. این کمپلکسها تک هسته ای بوده و دارای عدد کوئوردیناسیون شش با آرایش هندسی هشت وجهی منحرف شده هستند. از واکنش لیگاند ‏‎lh2‎‏ و نمکهای ‏‎cd(ii), hg(ii), zr(iv), pd(ii) , la(ii)‎‏ کمپکسهای متفاوت تک هسته ای دو هسته ای و پلیمری و همچنین از واکنش نیتراتهای سرب و بیسموت با این لیگاند کمپلکسهای پلیمری تشکیل شد. شیمیدانها به ترکیبهای ماکروهتروسیکل از نظر کاربردی های زیادی که به عنوان کاتالیست اکلترودهای انتخابگر یونی ، غشاهای مایع و تشخیص کایرالیتی دارند علاقمند شده اند. در این کار تحقیقاتی یک لیگاند ماکروهتروسیکل پلی اتر تترا استر حاوی پیریدیل تهیه و شناسایی شد. واکنش بین 2 ، 6 - پیریدین دی کربونیل دی کلرید و دی اتیلن گلیکول در مجاورت ‏‎et3n‎‏، در بنزن منجر به تشکیل یک ماکرو هتروسیکل پلی اتر - تترا استر (2،2) می شود. این ماکروهتروسیکل به وسیله تجزیه عنصری طیف بینی ‏‎es/ms , h1nmr , c13 , nmr , ir ‎‏شناسایی شدند.

مطابق تحقیقات انجام شده ترکیب بنزو - 9 - کراون - 3، کوچکترین بنزو کراون اتر، قادر به جداسازی یون ‏‎be2+‎‏ بطور کاملا گزینش پذیر می باشد، ولی حلالیت نسبی این ترکیب در آب از کارایی الکترود گزینش پذیر آن نسبت به کاتیون مذکور می کاهد. در این پروژه بر آن شدیم تا مشتقاتی از این کراون اتر را سنتز کنیم که دارای جرم ملکولی و خاصیت لیپوفیلی بیشتری باشند و در عین حال گزینش پذیری مشابهی با این ترکیب داشته باشند. ساخت ترکیبات 2 تا 8 که شامل مشتق آلدئیدی، الکلی، وینیلی و همچنین دو بیس کراون اتر و یک پلیمر از ‏‎b9c3‎‏ می باشد، در راستای این هدف تحقیق پیدا کرد. مشتق آلدئیدی کراون اتر مربوطه با استفاده از تری فلورواستیک اسید و هگزامتیلن تتر آمین تهیه شد. مشتق الکلی از احیا ترکیب (2) توسط سدیم بورهیدرید و مشتق وینیلی با استفاده از واکنش ‏‎wittig‎‏ روی ترکیب (2) تهیه شدند. بیس کراون اترهای (4) و (5) با استفاده از مشتق الکلی و دو آسیل هالید مختلف با استفاده از کاتالیزور پیریدین تهیه شدند. پلیمر (8) نیز بوسیله پلیمریزاسیون رادیکالی ترکیب (6) سنتز شد.