رادارهای هواشناسی به دلیل برآورد بارش در سطحی وسیع و با درجه تفکیک زمانی و مکانی بالا، در کاربردهای هیدرولوژیکی استفاده فراوان دارند. نکته مهم در کاربرد رادار، دقت بارش تخمینی آن است که ارتباط مستقیم با ضرایب رابطه توانی z-r دارد. در صورت مناسب نبودن ضرایب این رابطه، مقدار بارش تخمینی رادار خطای زیادی دارد. لذا جهت استفاده عملیاتی از رادار هواشناسی ، اطمینان از ضرایب مناسب این رابطه برای هر منطقه اقلیمی و هر نوع بارش اجتناب ناپذیر است. البته علاوه بر خطای ناشی از این رابطه، خطاهای دیگری مانند: سخت افزار و تجهیزات رادار و اثرات عوامل فیزیکی و محیطی، دقت اندازه گیری بارش رادار را تحت تأثیر قرار می دهند. در این مطالعه، از رادار هواشناسی باند c ایستگاه راداری سهند استفاده شد و 3 ایستگاه باران سنج خودکار که در منطقه اسکن رادار قرار داشتند برای کالیبراسیون انتخاب گردید. بررسی ها نشان داد که میزان بارش تخمینی رادار کمتر از باران سنج است که اهمیت کالیبراسون رادار را نشان می دهد. مقایسه رادار-باران سنج به دلیل اختلاف در حجم نمونه برداری دو ابزار، مقیاس زمانی اندازه گیری آنها و تغییر پذیری فضائی بارش همراه با خطاهایی است. از همه مهمتر نوع بارش های نمونه, منتج به استخراج ضرایبی گردید که نشان دهنده بارش از نوع کوهستانی می باشد. البته برای دقت بیشتر بهتر است از ضرایب اصلاحی حاصله برای هر ایستگاه، جهت تنظیم رادار استفاده شود. این تحقیق نشان می دهد ضرایب استفاده شده (200a= و 6/1b=) در رادار مناسب نیست و مقادیر (68/18a= و 19/1b=) می تواند انتخاب مناسبتری باشند که با نوع غالب بارش های منطقه نیز همخوانی دارد.