در این پروژه تحقیقاتی، طراحی یک سیستم دارورسانی جدید برای رسانش دارویی سیس پلاتین بر مبنای نانولوله های تک دیواره کربنی عاملدار شده انجام گرفت. در مراحل بعدی سعی شده با توجه به شرایط زمانی و امکانات پیش رو، بر روی بهینه سازی این فرمولاسیون کار شود. از اینرو در بخش اصلی پروژه، نانولوله تک دیواره توسط واکنش با اسیدهای اکسنده قوی، عاملدار و سپس جهت افزایش حلالیت آن در آب با استفاده از دو فسفولیپید شناخته شده dspe-peg2000 و dgpg پوشش سطحی شد. در مرحله نهایی، سیس پلاتین به کمپلکس دارویی اضافه شده است و مورد تست های تشخیصی قرار گرفت. در بخش پزشکی این پروژه سمیت این فرمولاسیون ها در برابر سلول های کولون c26 و در محیط in vitro مورد ارزیابی قرار گرفته و فعالیت آنتی توموری آن در موش های دارای این نوع کولون نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از بهبود اثر دارو در مقایسه با اثر داروی سیس پلاتین تجاری است. در بخش دیگری از پروژه سعی شد با معرفی رسانش حرارتی به عنوان یک پارامتر جدید در بحث رسانش دارویی، اثر پارامترهایی مانند دما و ph بر روی رهش دارو مورد بررسی قرار گیرد. نتایج نشان داد که می توان از رسانش حرارتی به عنوان پارامتری جدید در تفسیر میزان رهش و پایداری کمپلکس های دارویی استفاده کرد. در بخش دیگری از پروژه، نانوسکویی بهینه شده حاوی یک آمینواسید سنتزی جدید و همچنین پلی لیزین برای اتصال سیس پلاتین طراحی گردید که به لحاظ کیفی شرایط مناسبتری را برای اتصال به داروی سیس پلاتین دارد. نتایج این پروژه نشان می دهد که نانولوله عاملدار شده که مهندسی سطح مناسبی بر روی آن انجام گرفته می تواند سکوی بسیار مناسبی در دارورسانی هدفمند سیس پلاتین باشد و باعث بهبود اثر و کاهش اثرات جانبی منفی این دارو گردد.

انواع ماکروفاژ های وابسته به تومور (tam) بر اساس فنوتیپ قطبی شدن به دو گروه ماکروفاژ های m1 و m2 تقسیم می شوند. در بیشتر مدل های موشی، پیشرفت تومور به تغییر فنوتیپ از m1 به m2 در tam وابسته است. از جمله فاکتور های رونویسی دخیل در تولید انواع m2، می توان stat3 را نام برد. ژن stat3 در سلول های موشی بر روی کروموزوم 11 قرار قرار دارد. پروتئین stat3 فعال شده در توده ی تومور سبب بیان حد واسط های ضروری برای فعالیت سیستم ایمنی علیه سلول های تومور می شود، به عبارت دیگر stat3قادر به بیان پروتئین هایی است که برای تکثیر سلول های سرطانی ضروری هستند. هدف ما در این مطالعه ارزیابی بیان ژن stat3 در ماکروفاژ های تیپیک m2 با استفاده از rnai است. بدین منظور ابتدا سلول های ماکروفاژ 1.j774 a مشتق شده از بافت توموری موش های balb/c کشت داده شد سپس استخراج rna به کمک روش ترایزول انجام شد. به منظور ارزیابی بیان ژن stat3، روش pcr استفاده شد. به منظور خاموشی ژن stat3، از sirna استفاده شد و sirna با غلظت 100 نانومولار توسط لیپوزوم تجاری الیگوفکتامین (ofa) در محیطin vitro بر روی سلول های کشت شده ترانسفکت گردید. خاموشی ژن stat3 در این سلول ها در دو گروه تیمار 48 و 72 ساعته با sirna علیه stat3 توسط روش pcr نیمه کمی مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه بر این، سلول های بدون تیمار به عنوان کنترل منفی و سلول های تیمار شده با کنترل sirna به عنوان کنترل مثبت در نظر گرفته شدند. به طور معنی داری میزان خاموشی ژنی، 72 ساعت پس از تیمار بیشتر از گروه تیمار 48 ساعته مشاهده شد. نتایج نشان داد که غلظت و زمان تیمار مورد استفاده و هم چنین انتقال sirna با الیگوفکتامین می تواند روشی مناسب برای خاموشی ژن stat3 در سلول های m2 توده ی تومور بوده و از آن به عنوان روشی در کاهش میزان سرطان زایی استفاده نمود.