برای رسیدن به رشد و توسعه راههای مختلفی قابل پیش بینی است ، این راهها به بخشهایی بستگی دارد که در آن سرمایه گذاری می شود. جداول داده-ستانده از ابزارهای مهم برای تحلیل ساختار اقتصاد و پیش بینی در برنامه ریزی های توسعه است . با استفاده از این جدول محاسبه پیوندهای فراز و نشیب بخشهای مختلف اقتصادی امکان پذیر است که با توسل به آن اولویت سرمایه گذاری در این بخشها; به لحاظ تاثیر در پارامترهای مهم کلیه بخشهای اقتصادی ; قابل حصول و دستیابی می باشد. بنابراین نرخ رشد اقتصادی در بلندمدت بستگی به تخصیص هر چه بیشتر سرمایه گذاری در بخشهای کلیدی و مهم اقتصاد دارد تا بتوان بیشترین تاثیر را بر متغیرهایی نظیر تولید، اشتغال و درآمد در کل اقتصاد گذاشت . در این مطالعه، برای شناسایی بخشهای کلیدی در ایران از نظر افزایش تولید، اشتغال و درآمد از جدول تجمیع شده 23 بخشی داده-ستانده سال 1370 مرکز آمار ایران سود جسته ایم. به همین منظور، کشش های تولید، درآمد و اشتغال را برای محاسبه روابط فراز ین بخشی و شاخص نشیب نرمال شده را برای اندازه گیری روابط شیب بین بخشی مورد استفاده قرار داده ایم نتایج پژوهش حاضر نشان داد بخشهای خدمات بازرگانی، زراعت ، صنایع غذایی، نساجی و پوشاک ، ساختمان با داشتن کشش تولید، اشتغال و درآمد بالا دارای پیوند فراز قوی با بخشهای پائین دست خود هستند. همچنین نتایج نشان می دهند بخشهای، حمل و نقل و ارتباطات ، زراعت ، خدمات بازرگانی، صنایع فلزات اساسی، صنایع پتروشیمی، دامپروری، برق و آب و گاز، صنایع غذایی و صنایع نساجی و پوشاک دارای ارتباطات نشیب قوی با بخشهای بالادستی خود هستند. بعبارت دیگر می توان گفت بخشهای خدمات بازرگانی، صنایع غذایی، زراعت ، حمل و نقل و ارتباطات ، صنایع نساجی و پوشاک جزء صنایع کلیدی و مهم به لحاظ ایجاد اشتغال و تولید و درآمد بشمار می آیند و تخصیص سرمایه های جامعه در این بخشها موجبات ایجاد بیشترین درآمد، تولید و اشتغال در کل اقتصاد می گردد.