سیستم های دارورسانی موضعی از چند دهه گذشته به منظور تحقق بخشیدن به دارورسانی هدفمند و موثر و کاهش اثرات جانبی در زمینه داروسازی مورد توجه بسیار زیادی قرار گرفته اند. امروزه سیستم های گوناگونی به عنوان حامل های دارورسانی به دلیل منفعت های درمانی شناخته شده از جمله سازگاری زیستی، قابلیت تجزیه بیولوژیکی و ایمنی طولانی مدت دارو، معرفی شده اند. از میان حامل های معدنی مانند خاک های رسی لایه ای و مواد مزوپروس، mcm-41، به دلیل ویژگی هایی از قبیل مساحت سطح بالا، اندازه حفرات بزرگتر و گروه های سیلانول در دسترس تر برای برهم کنش بهتر با دارو نامزد مناسبی برای نشاندن و رهاسازی دارو می باشد. مطابق با اهمیت طراحی، سنتز و به کارگیری سیستم های زیست سازگار و کارآمد برای فرایند رهاسازی دارو در زمان مناسب و با سرعت مطلوب، در این تحقیق توانایی سیستم های نانو متخلخل معدنی با شبکه-های آلومینوسیلیکاتی و سیلیکاتی شامل mmt، بنتونیت، al-mcm-41 و mcm-41، در حمل و توزیع داروی کلرهگزیدین که یک داروی آنتی باکتریال قوی است، بررسی شد. بارگذاری موفق دارو در حفره های حامل ها با آنالیزهای زیر قرمز، پراش اشعه ایکس، آنالیز حرارتی و طیف سنج مرئی - فرا بنفش مورد بررسی قرار گرفته و رهاسازی دارو از حامل های معدنی با استفاده از طیف سنج مرئی- فرا بنفش دنبال شد. نتایج رها سازی کلرهگزیدین از mmt و بنتونیت، al-mcm-41 و mcm-41 به ترتیب 80، 106، 53 و610 دقیقه مشاهده شد. mcm-41، در مقایسه با سیستم های به کار گرفته شده دیگر ظرفیت خوب بارگذاری دارو و همچنین رهاسازی دارو در مدت زمان طولانی تر را نشان می دهد. همچنین با انجام تست دیسک دیفیوژن و تست mic بر روی حامل - داروهای مختلف تهیه شده، بهترین نتایج در حضورحامل mcm-41 به دست آمد که در توافق کامل با نتایج حاصل از بررسی رهاسازی دارو بود. در نتیجه 8 mcm (نمونه تهیه شده به نسبت 1:3 ازmcm و کلرهگزیدین)به عنوان یک نامزد خوب انتخاب گردید.