طی این مطالعه سی عدد خرگوش سفید با نژاد آلمانی از نظر اثرات اشعه مادون قرمز (ir) روی شبکیه چشم توسط الکترورتینوگرافی مورد بررسی قرار گرفتند به رو ش تصادفی خرگوشها به سه گروه تقسیم شدند. -1گروه اول زیر یک لامپ ir قرار گرفتند. -2گروه دوم زیر دو لامپ ir قرار گرفتند. -3گروه سوم زیر چهار لامپ ir قرار گرفتند. کلیه خرگوشها پس از علامت گذاری با اسلیت ، لامپ از نظر ملتحمه، قرینه، عدسی، اطاق قدامی و قدام ویتره معاینه گردیدند و همچنین با افتالموسکوپ ایندایرکت از ته چشم آنان معاینه بعمل آمد. سپس آزمایش الکترورتینوگرافی پایه از تمام خرگوشها صورت گرفت . عمل تابش اشعه در اتاق نگهداری خرگوشها توسط لامپ ir به ترتیب فوق به مدت 12 ساعت روزانه و به مدت 6 هفته متوالی انجام گرفت قدرت هر لامپ 250 وات و فاصله لامپها تا سطح زمین 1 متر بود در طی این مدت در روز 14، 28، 42 از خرگوشها الکتروتینوگرافی (erg) شامل erg فوتوپیک تک فلاش و اسکوتوپیک (تطابق به تاریکی) و همچنین max combioned response و نورنوسان کننده (flicker) 30 هرتز بعمل آمد. در طی هفته اول در تمام خرگوشها پرخونی ملتحمه مشاهده شد که این تغییرات بتدریج ناپدید شدند مشاهدات ته چشم هیچگونه تغییری نشان ندادند.

مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی آینده نگر و ‏‎randomized‎‏ و ‏‎single blind‎‏ و مورد-شاهدی انجام شد. 85 بیمار که تحت عمل ‏‎prk‎‏ قرار گرفته بودند در این مطالعه قرار گرفتند که در پایان ماه ششم بعد از عمل نتایج عمل بر روی 130 چشم از 70 بیمار مورد آنالیز قرار گرفت. 62 چشم از 34 بیمار در گروه مورد (استروئید تراپی) و 68 چشم از 36 بیمار در گروه شاهده قرار گرفتند و نتایج این دو گروه در پایان ماه ششم با هم مقایسه شد. متوسط خطای معادل کروی ‏‎(se)‎‏ قبل از عمل در گروه استروئید ‏‎-4.54+-1.26‎‏ و در گروه شاهد ‏‎-4.15+-1.26‎‏ بود ‏‎‏‎(p=0.069)‎‏ متوسط ‏‎se‎‏ در ماه ششم بعد از عمل در گروه استروئید ‏‎-0.37+-1.21‎‏ و در گروه شاهد ‏‎‏‎0.00+-0.79‎‏ بود. ‏‎(p=0.033)‎‏ در گروه استروئید در ماه ششم بعد از عمل 11 چشم و در گروه شاهده 6 چشم ‏‎se‎‏ کمتر از 1- بود. ‏‎(p=0.138)‎‏ در گروه استروئید ‏‎36.5%‎‏ و در گروه شاهد ‏‎59.4%‎‏ چشمها در ماه ششم پس از عمل دچار کدورت قرنیه بودند که در مورد کدورتهای کمتر از 1+- در گروه استروئید 30.1% و در گروه شاهد 6.53% بود. ‏‎(p<0.05)‎‏ در گروه استروئید در 4.4% عوراض ناشی از استروئید مشاهده شد. ‏‎safety‎‏ و ‏‎efficacy‎‏ و ‏‎predictaeility‎‏ در هر دو گروه در حد سایر گزارشات مشابه بود، اما نتایج بهتر آماری در گروه شاهده در مورد ‏‎predictaeility‎‏ نسبت به گروه استروئید مشاهده شد، در گروه استروئید نسبت به گروه شاهد کدورت قرینه (در موارد کمتر یا مساوی 1+) کمتر بود) ‏‎(p<0.05)‎‏ در هیچ یک از گروهها در مواردی که ‏‎se‎‏ قبل از عمل کمتر از 4 دیوپتر میو پی بود و گرشن مشاهده نشد همچینین کدورتهای بیشتر از 1+ نیز در این موارد مشاهده نشد که با توجه به نتایج بهتر در گروه شاهد و با توجه به عوارض احتمالی استروئید به نظر می رسد که تجویز استروئید ها به طور روتین بعد ا زعمل ‏‎prk‎‏ در موارد میوپی کمتر از 4 دیوپتر الزامی نباشد.