هدف از این تحقیق بررسی روابط بینامتنی دوران گشتاسپ به روایت فردوسی می باشد. به همین دلیل از نظریات مطرح در این زمینه برای تدوین چارچوب نظری استفاده شده است. چارچوب نظری این تحقیق مبتنی بر نظریات نسل دوم بینامتنیت، لوران ژنی و خصوصا رویکرد فرامتنیتی، ژنت و بحث او از زبرمتن ها می باشد. پژوهش حاضر از نوع، تحلیل محتوا می باشد. و برای گردآوری داده ها از رویکرد کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش حاکی از این مطلب است، که فردوسی، در اثر عظیم خود از پیش متن های بسیاری استفاده کرده است. در قسمت پهلوانی شاهنامه، دوران گشتاسپ، فردوسی شاهنامه دقیقی را به عنوان زیر متن، اثر خود قرار داده است. در این پژوهش ابتدابه تعریف بینامتنیت از خاستگاه آن"سوسور، باختین، کریستوا، بارت"، پرداخته شده است. در ادامه بینامتنیت از نظرگاه نسل دوم "لوران ژنی و ژرار ژنت که بینامتنت را وارد حوزه نقد عملی کردند پرداخته می شود و در ادامه، به تجزیه و تحلیل اشعار فردوسی«از دوران گشتاسپ» و مقایسه آن با اشعار دقیقی، برای یافتن دگرگونی ها در اشعار فردوسی پرداخته شده است. در این تحقیق پنج سوال مطرح شده: 1- بسامد روابط در داستان گشتاسپ چگونه است؟ 2- روابط بینامتنی در چه زمینه هایی در داستان گشتاسپ موجود است؟ 3- روایت داستان گشتاسپ تا چه حد در روایت های خود از متن های پیشین استفاده کرده است؟ 4- داستان گشتاسپ فردوسی چه دگرگوهایی در داستان اصلی ایجاد کرده و این دگرگونی ها چه تاثیری بر معنای اصلی گذاشته است؟ 5- چه پیش متن هایی نقش اساسی در این داستان داشته اند؟ سعی شده است در این پژوهش، به سوالات پاسخ داده شود.