چکیده این رساله در نگاهی مبنایی بدنبال دستیابی به مبانی جرم انگاری در قلمرو محیطزیست است و با هدف ارزش مداری و ارزش محوری خود محیط زیست، مبانیی همچون ضرر، مصلحت زیستی، حق آیندگان، میراث مشترک و ... رامورد بررسی قرار میدهد. سپس در یک بحث علمی و راهبردی، شیوه وضع جرائم زیست محیطی را مورد توجه قرار می دهد. این مسئله که برای آلودگی محیط زیست با توجه به ملاکهایی مثل "خطر" چگونه میتوان جرمانگاری کرد و پاسخ مناسب ارائه داد و کنش گران حقوق کیفری وحقوق اداری در این عرصه چه تعاملی با هم دارند و چگونه نقش خود را ایفاء میکنند، بحث اساسی ماست. سیاست جنائی برای مبارزه با پدیدی مجرمانه از راهکارهای متعدد کیفری و غیرکیفری استفاده میکند. در ابتدا سیاست تقنینی ایران و فرانسه در قبال جرائم زیست محیطی بررسی میشود و آنگاه شیوه های پاسخ دهی در هر دو نظام بیان میشود. پاسخ کیفری همواره بعنوان اولین راهحل مورد توجه قرار دارد، ولی پاسخی ناکارآمد است. از این لحاظ در کنار پاسخهای کیفری بحث پیشگیری بعنوان یک راهحل مناسب و ذاتی حقوق کیفری محیطزیست و پس از آن مشارکت مردمی بمنظور کاراتر شدن سیاست جنائی و تجهیز آن, مورد بحث قرار میگیرد کلید واژه : سیاست جنائی ، محیط زیست ، کیفر ، پیشگیری ، مشارکت مردمی