مقدمه : پرولاپس بندناف یک اورژانس مامایی با مرگ و میر بالاست. براساس موقعیت قرارگیری بندناف سه نوع پرولاپس بند ناف وجود دارد: مخفی، آشکار و فونیک. برای پرولاپس بند ناف علل متعددی وجود دارد.هدف این مطالعه بررسی فراوانی نسبی پرولاپس بندناف و تعیین فراوانی نسبی پرولاپس بندناف برحسب علل پرولاپس می باشد. روش کار : ما طی یک مطالعه توصیفی گذشته نگر بر روی پرونده بیمــاران بستری در بخش زایمان بیمارستان های شـهر زنجان در طی 4 ســال ( 1378 لغایت 1381 ) پرسشنامه هایی را که براساس اهداف پژوهش و با استناد به منابع معتبر طراحی شده بود، تکمیل کردیم.سپس داده ها تحت آنالیز آماری قرار گرفت. نتایج : از بین 23742 مورد زایمان انجام شده، تعداد 56 مورد (23%) پرولاپس بندناف وجود داشت. از این تعداد20 مورد از نوع مخفی بود که براساس مانیتورینگ جنین تشخیص داده شده بود. نمایه ی سنی مادران هنگام پرولاپس 39 سال و متوسط سنی 29 سال بود.در 5/87% موارد سن حاملگی بالای 37 هفته بود. کمترین میزان پرولاپس در حاملگی چهارم به بعد بود. 9/8% پلی هیدرآمنیوس، 1/7% جفت سرراهی، 6/3% عدم تطابق سربالگن، 4/21% پارگی زودرس کیسه آب، 9/67% پرزانتاسیون سفالیک، 4/21% پرزانتاسیون بریچ داشته و 3/89% به طریقه سزارین زایمان کرده بودند. نتیجه گیری : در مطالعه ما با افزایش سن مادر (از 35 سال به بعد) و با افزایش تعداد حاملگی ها از میزان پرولاپس کاسته شده است. شایع ترین علت پرولاپس، پارگی زودرس کیسه آب (4/21% ) و بعد پلی هیدرآمینوس (9/8%) بود. مونیتورینگ مداوم جنین برای تشخیص سریع پرولاپس بندناف نوع مخفی و در نتیجه درمان سریع و پیشگیری از مرگ و میر پره ناتال توصیه می شود. واژه های کلیدی : پرولاپس بندناف- پارگی زودرس کیسه آب – جفت سرراهی

مقدمه : خونریزی در تریمستر سوم یکی از شوم ترین عوارض حاملگی بوده و یکی از سه علت مهم این خونریزی ها، جفت سرراهی می باشد. به منظور بررسی فراوانی جفت سرراهی و برخی عوامل موثر برآن در شهر زنجان اقدام به انجام این مطالعه نمودیم. روش کار : ما طی یک مطالعه گذشته نگر توصیفی بر روی پرونده های بیماران بستری در بخش زایمان بیمارستان ولی عصر(عج) در طی 2 سال (1379 و 1380 ) پرسشنامه هایی را که بر اساس اهداف پژوهش و با استناد به منابع ومآخذ معتبر طراحی شده بود، تکمیل کردیم و اطلاعات حاصله مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت . نتایج : از 7947 مورد زایمان در طی 2 سال، 52 مورد جفت سرراهی مشاهده شد. بیشترین میزان جفت سرراهی (2/69%) در سن 35 سالگی به بالا وجود داشت. (0001 /0p =).حدود 25 % موارد جفت سرراهی را زنان پرایمی پار تشکیل می دادند. 8/30 % بیماران سابقه سقط القایی داشتند، در صورتی که در مادران سالم فقط 3 % سابقه سقط القایی وجود داشت( 000001/0p =). 5/13 % از بیمـــاران دارای جـفت سرراهـی، سابقه مرگ را داشتـند.6/34 % سابقه سزارین قبلی داشتند (000004/0 p=).در 9/1 % ( تنها یک مورد ) سابقه جفت سرراهی قبلی مشاهده شد. 5/13 % سابقه فشار خون حاملگی داشتند. سابقه زایمان دوقلو و نیز حاملگی دوقلویی فقط یک مورد بود. 13 % با درد زایمان،82 % با خونریزی واژینال و 5% با آبریزش مراجعه کرده بودند. 31%پرزنتاسیون بریچ داشته و همراهی جفت سرراهی دکولمان جفت 6/34% بوده و ناهنجاری های مادر زادی 7/7 % در جفت های سرراهی وجود داشت ( 00008/0p= ). وزن کـم حیــن تولـد در 2/46 % از بیمــاران با جفت سرراهــی دیـده شـد.7/57 % نوزادان جنس مذکر داشتند. مرگ و میر اوایل نوزادی در 5/13%از موارد جفت های سرراهی دیده شد(000001/0p=). نتیجه گیری : با توجه به نتایج حاصله و وجود برخی از ریسک فاکتورهای قابل پیشگیری از قبیل وجود سقط القایی ، سن بالا و مولتی پاریته، با افزایش آگاهی مادران می توان از شیوع جفت سرراهی کاست. واژه های کلیدی : جفت سرراهی- سزارین- فشار خون حاملگی-بریچ