جو با نام علمی hordeum vulgare از خانواده گرامینه و یکی از غلات مهم است. در ایران جو از نظر سطح زیر کشت در رتبه دوم بعد از گندم قرار دارد و علت آن هم نیاز آبی کم و مقاومت بسیار خوب در خشکی و مقاومت به شوری است. پوسیدگی های ریشه و مرگ گیاهچه از شایع ترین بیماری های جو می باشد، و با توجه به منطقه جغرافیائی چندین گونه از قارچ های عامل آن محسوب می شوند. برای بررسی قارچ های ریشه و طوقه جو در استان اصفهان در اواسط و اواخر بهار سال 1388، مزارع جو آبی حومه ی شهرستان های اصفهان مورد بازدید قرار گرفت و بوته هایی که علائمی همچون ضعف، زردی، خوشه سفیدی و کوتولگی نشان می دادند انتخاب و از زمین بیرون آورده شدند، نمونه های جمع آوری شده در آزمایشگاه مورد کشت و بررسی قرار گرفتند. در مجموع بر اساس خصوصیات ظاهری مثل خصوصیات پرگنه، ساختمان و اندازه کنیدیوفور و همچنین شکل و اندازه کنیدیوم چهارده گونه و یک جنس قارچ شناسایی گردید که نام و درصد فراوانی آن ها در جدایه ها عبارتند از: rhizoctonia solani (55/41?)، fusarium culmorum (13?)، جنس monilochaetes (1/9?)، alternaria infectoria (5/6?)، f. pseudograminearum (5/6?)، f. acuminatum (9/3?)، f. equiseti (9/3?)، f. proliferatum (9/3?)، f. compactum (6/2?)، pithomyces chartarum (6/2?)، a. triticina (3/1?)، bipolaris sorokiniana (3/1?)، f. moniliforme (3/1?)، f. sambucinum (3/1?) و ulocladium botrytis (3/1?). آزمایش بیماریزایی قارچ ها در شرایط گلخانه روی بذرهای جو با روش های مختلف صورت گرفت، در این آزمایشات گونه های f. culmorum، f. pseudograminearum و گونه ی rhizoctonia solani درجات مختلف از بیماریزایی داشتند و دیگر گونه ها و جنس قارچ های مورد مطالعه در آزمایش بیماری زایی خسارت شدیدی روی ریشه و طوقه گیاهان مورد آزمایش ایجاد نکردند. به منظور بررسی شباهت ژنتیکی قارچ های f. culmorum جدا شده از استان بررسی تنوع ژنتیکی با روش rapd صورت گرفت، در این آزمایش مشخص شد که جدایه های به دست آمده از شهرستان اصفهان نسبت به جدایه های به دست آمده از شهرستان گلپایگان از لحاظ ژنتیکی شباهت بیشتری به هم دارند.