ساختمانهای ساخته شده با مصالح بنائی، درصد بالایی از ساختمانهای موجود در کشور را به خود اختصاص داده اند، از طرفی کشور ایران در بخشی از کره زمین قرار گرفته که از نظر لرزه خیزی بسیار ناآرام بوده و همواره در معرض زمین لرزه های مختلف قرار داشته است. اغلب ساختمانهای موجود قبل از تدوین اخرین معیارهای طراحی لرزه ای ساختمان سازی موجود در کشور ساخته شده اند و از سوئی دیگر این ساختمانها اکثرا دارای ضعف در مقاومت برشی داخل صفحه و کمانش خارج از صفحه خود می باشند، همچنین دارای شکل پذیری مطلوب نمی باشند.از این رو مجموع این عوامل سبب می شود که ساختمانهای مصالح بنایی در برابر نیروهای جانبی به شدت آسیب پذیر بوده و زندگی ساکنین آنرا به خطر انداخته و زیانهای مالی و جانی فراوانی ببار بیاورند. در این رساله، در فصل اول دسته بندی سازه های آجری کلیاتی در مورد این نوع سازه ها ارائه شده و با بررسی بعضی از زلزله های مهم ایران، به بیان نقاط ضعف پرداخته شده است. در فصل دوم به میانقابها اختصاص داده شده است. فصل سوم به بررسی اثر بازشوها (موفقیت و درصد بازشوها) و تاثیر بازشوها در رفتار دیوارها، همچنین الگوی ترک و شکل پذیری و نیز به روش تحلیل سازه های آجری در برابر زلزله پرداخته شده است. درفصل چهارم دیوارهای آجری غیر مسلح را به صورت کامپیوتری مدل نموده و در نهایت در فصل پنجم نتیجه گیری از مطالب ارائه شده و پیشنهاد و راهکارهایی جهت مقاوم سازی ارائه شده است.