نام پژوهشگر: علیرضا مالکی

مقایسه شیوع ‏‎armd‎‏ در افراد با و بدون سندرم ‏‎‏‎pxs‎‏ در مراجعین مرکز چشم پزشکی الزهرا(س)
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سیستان و بلوچستان 1378
  زهرا خادم   علیرضا مالکی

سندرم پوسته ریزی کاذب ‏‎(pxs)‎‏ مشخص می شود با رسوبات مواد فیبریلار در انتریور سگمان چشم. این مواد را می توان در اپی تلیوم و کپسول لنز، مارژنی پوپیل، اپی تلیوم سیلیاری بادی، اپی تلیوم پیگمانته آیریس، استرومای آیریس، عروق خونی انتریورهیالوئید، بافت زیر ملتحمه، زونولا، ترابکولار مشورک هم دید، افزایش پروالانس اوکولار هایپرتانسیون و گلوکوم همراه با ‏‎(pxs)‎‏ گزارش شده است. افزایش سن و احتمالا مواجه با اشعه ماورا بنفش در ایجاد این بیماری دخالت دارد.‏‎armd‎‏ یکی از شایعترین علل کوری قانونی است. انواع نئوواسکولار و نان نئو اسکولار دارد، شیوع ‏‎armd‎‏ با افزایش سن زیاد می شود و احتمالا اشعه ماورا بنفش در ایجاد آن نقش دارد. از آنجا که ‏‎armd‎‏ و pxs هر دو پدیده هایی محیطی ناشی از افزایش سن است و ‏‎uv‎‏ در پاتوژنز هر دو دخالت دارد می توان همراهی این دو پدیده را انتظار داشت. در این تحقیق روی این فرضیه کار شده است که آیا ارتباط معنی داری بین ‏‎armd‎‏ وpxs وجود دارد یانه؟ برای این منظور 50 چشم با (pxs) و 50 چشم بدون (pxs) با شفافیت مدیال در محدوده سنی 60 -50 سال از نظر شواهد ‏‎armd‎‏ تحت معاینه اوفتالموسکوپی مستقیم و غیرمستقیم و در صورت نیاز فلورسئین آنژیوگرافی قرار گرفته اند. نوع مطالعه مقطعی، توصیفی تحلیلی و بصورت مورد شاهدی می باشد.

تعیین شیوع و بررسی فاکتورهای مرتبط با رتینوپاتی دیابت بیماران با سابقه بیشتر از ده سال ابتلا به دیابت
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سیستان و بلوچستان 1379
  مهرانگیز سالاری   علیرضا مالکی

دیابت ملیتوس یک علت اصلی نابینایی در دنیا است. این مطالعه شیوع رتینوپاتی دیابت و فاکتورهای مرتبط با آن را در بین بیماران با سابقه بیشتر از 10 سال ابتلا به دیابت در شهر زاهدان از بهمن ماه سال 1379 تا شهریور ماه سال 1380 مورد مطالعه قرار داد. مطالعه به صورت مقطعی- تحلیلی روی 300 نفر از بیماران مراجعه کننده به کلینیک دیابت انجام شد. به طور کلی شیوع رتینوپاتی در بین بیماران مذکور، 36 درصد (24 درصد رتینوپاتی غیر پرولیفراتیو خفیف، 57 درصد رتینوپاتی متوسط، 3/1 درصد رتینو پاتی شدید و 4 درصد رتینوپاتی پرولیفراتیو) بود. میانگین سن افراد مورد مطالعه 50 سال و حداقل سن آنها 15 سال و حداکثر سن 85 سال بود. نتایج نشان دادند بین جنسیت، سن، نوع دیابت، ابتلا به فشار خون و سابقه مصرف سیگار با شیوع رتینوپاتی ارتباطی وجود ندارد ولی بین طول مدت ابتلا به دیابت و شدت میزان شیوع رتینوپاتی ارتباط مستقیم وجود دارد. با توجه به اینکه مهمترین فاکتور در ایجاد و پیشرفت رتینوپاتی دیابت، هیپرگلیسمی می باشد پیشنهاد می شود تمام افراد مبتلا به دیابت ضمن کنترل دقیق قند خون، تحت معاینات منظم چشمی نیز قرار گیرند. همچینین توصیه می شود به منظور دستیابی به نتایج دقیق تر در مورد تعیین شیوع رتینوپاتی مطالعات بعدی روی جمعیتهای با افراد بشر انجام شود.