عفونت های ادراری علامت دار یا بدون علامت در 2/1 تا 9/1 درصد از دخترانی که در سنین مدرسه هستند روی می دهد و بیشترین شیوع آن در گروه سنی 11-7 می باشد (5/2 درصد) لذا با توجه به شیوع بالای عفونت های ادراری کودکدن و مرگ و میر و عوارض ناشی از آن هر گونه مطالعه در زمینه های تشخیصی درمانی و اپیدمیولوژیک عفونت های ادراری کودکان می تواند در جهت کمک به تشخیص و کاستن از عوارض بیماری مفید و موثر باشد.از طرفی برای تشخیص هر بیماری بدیهی است که ساده ترین، ارزانترین، کم وقت گیرترین روش مطلوب می باشد. آزمایش نوار ادرار یکی از این روش های ساده آزماشگاهی می باشد که اگر میزان دقت آن در تشخیص عفونت های ادراری کودکان مشخص شود یقینا میتواند بعنوان یک روش ساده و کم هزینه در تشخیص عفونت های ادراری مورد استفاده قرار گیرد.هدف اصلی ما در این مطالعه تعیین میزان دقت نوار ادرار در تشخیص عفونت های ادراری کودکان بعنوان یک تست غربالگر می باشد. بنابراین در صورتی که میزان دقت نوار ادراری در تشخیص عفونت ادراری کودکان بالا باشد و مخصوصا میزان ‏‎sensitivity‎‏ آن در حد قابل قبولی باشد و اگر بتوانیم این مسئله را از طریق مطالعه و بررسی به اثبات برسانیم در این صورت می توان از ادرار بعنوان یک تست غربالگر در تشخیص عفونت های ادراری کودکان استفاده کرد. روش کلی کار به این ترتیب می باشد که بیمارانی که با علایم مشکوک به عفونت ادراری مراجعه می کنند ابتدا نمونه ادرار به طور صحیح گرفته می شود و آزمایش نوار ادرار انجام می گردد و سپس آنالیز میکروسکوپی و کشت ادرار از نظر نیتریت، خون ‏‎(blood)‎‏، پروتئین ‏‎wbc‎‏ و باکتری و نوع جرم میکروبی بعمل می آید.نتایج کلی نشان می دهد که بیشترین حساسیت مربوط به ‏‎wbc‎‏ (3/86 درصد) و کمتری حساسیت مربوط به پروتئین (9/56 درصد) می باشد.بیشترین ‏‎specificity‎‏ مربوط به مجموع ‏‎nitrit+blood‎‏ بوده و 3/92 درصد می باشد و کمترین آن مربوط به پروتئین (8/35 درصد) می باشد.از آنجائیکه مهمترین ویژگی یک تست غربالگر بالا بودن میزان حساسیت ‏‎(sensitivity)‎‏ آن می باشد، لذا با در نظر گرفتن حداکثر حساسیت بدست آمده از این مطالعه (3/86 درصد) می توان نیتجه گرفت که نوار ادرار معمولی (بدون لکوسیت استراز) نمی تواند بعنوان یک تست غربالگر در تشخیص اولیه عفونت های ادراری بکار گرفته شود.