مطالعات قبلی نشان داده اند که سیستم نور آدرنرژیک در اثرات بی دردی و همچنین القا و بیان وابستگی فیزیکی به اپیوئیدها مداخله دارند. هدف از مطالعه حاضر مشخص کردن نقش سیستم آلفا - آدرنرژیک در برور خواص پاداشی اپیوئیدها به وش ترجیح مکان شرطی شده در موش کوچک آزمایشگاهی ماده است. دوزهای مختلف مورفین بصورت زیر جلدی توانست ترجیح مکان شرطی شده وابسته به دوزی را از خود نشان دهد. فنیل افرین ( آگونیست گیرنده های آلف - یک آدرنرژیک ) بصورت داخل صفاقی سبب کاهش بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین گردید. در حالیکه تجویز داخل صفاق آنتاگونیست گیرنده های الفا - یک آدرنرژیک یعنی پرازوسین اثری بر بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین نداشت. تجویز کلونیدین ( آگونیست گیرنده الفا - دوآدرنرژیک ) سبب کاهش بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین گردید. این در حالی بود که آنتاگونیست گیرنده های آلفا- دو آدرنرژیک یعنی یوهمبین اثری بر بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین نداشت. تجویز فنیل افرین در روزهای آموزش به همراه مورفین سبب افزایش معنی دار کسب ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین گردید. تجویز پرازوسین سبب کاهش معنی دار کسب ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین گردید. استفاده از کلونیدین سبب کاهش معنی دار کسب ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین گردید.تجویز یوهمبین سبب افزایش ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین گردید. هیچکدام از داروها اثر القا ترجیح مکان شرطی شده را از خود نشان ندادند. از این آزمایشات نتیجه می گیریم که : سیستم آلفا آدرنرژیک در هر دو پدپده کسب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین موثر است و زیر گروه های مختلف گیرنده های این سیستم اثرات متفاوتی را بر کار مورفین اعمال می کنند.