این پژوهش تحقیقی نیمه تجربی است که به منظور بررسی تاثیر برنامه مشاوره گروهی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد مراجعه کننده به درمانگاههای بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر تهران در سال 1380 انجام شده است.آزمون آماری کای دو با ‏‎p>0/05‎‏نشان داد که دو گروه آزمون و شاهد ز نظر عوامل موثر بر کیفیت زندگی مثل سن و جنس و ... یکسان هستند . آزمون آماری تی مستقل با ‏‎p=0/99‎‏ نشان داد که نمره کیفیت زندگی قبل از مشاوره گروهی در دو گروه اختلاف معنی داری ندراند در صورتیکه پس از مشاوره گروهی همین آزمون با ‏‎p=0/001‎‏اختلاف معنی داری را در دو گروه نشان داد و آزمون ‏‎z‎‏با ‏‎p<0/001‎‏تفاوت معنی داری را از نظر اختلاف نمره کیفیت زندگی در دو گروه آزمون و شاهد نشان داد.آزمون آماری تی زوجی نشان داد که نمره کیفیت زندگی قبل و بعد از مشاوره گروهی در گروه آزمون با ‏‏‎p<0/001‎‏ ‎‏اختلاف معنی داری داشته است در حالیکه همین آزمون با ‏‎p=0/74‎‏ اختلاف معنی داری را در دو گروه شاهد نشان نمی دهد. لذا فرضیه پژوهش تحت عنوان کیفیت زندگی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد بعد از اجرای برنامه مشاوره گروهی نسبت به گروه شاهد افزایش می یابد ، تایید می گردد.آزمون آماری آنالیز واریانس با ‏‎p=0/007‎‏ نشان داد که این متغیر مدت زمان ابتلا به بیماری انفارکتوس میوکارد و نمره کیفیت زندگی ارتباط معنی داری وجود دارد و سایر متغیرهای دموگرافیک با نمره زندگی ارتباط معنی داری را نشان ندادند . میزان اثر بخشی برنامه مشاوره گروهی طراحی شده بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد براساس آزمون رشد (08/24) برآورد گردید.