در این پروژه چهار ترکیب حلقوی دارای اتم های دهنده الکترون اکسیژن و نیتروژن دار ابتدا مورد بررسی آنالیز کنفورماسیونی قرار گرفتند که هرکدام از این ساختارها طبق محاسبات مکانیک کوانتومی دارای سه فرم پایه بودند. کمپلکس ایجاد شده با یونهای فلزی لیتیم و منگنز به طور تئوری مورد بررسی قرار گرفت و میزان پایداری نسبی تشکیل کمپلکس بررسی شد. کنفورمر پایه ‏‎bb‎‏ در تمامی حالات با توجه به اتمهای دهنده الکترون در یک طرف حلقه، بیشترین ممان دو قطبی را داشته و کنفورمر ‏‎twist‎‏ کمترین ممان دو قطبی را در بین کنفورمرها داراست. اما در مورد ترکیب 53، کنفورمر twist با یون لیتیم پایدارترین را تشکیل می دهد و کنفورمر ‏‎bb‎‏ با 4/1 کیلو کالری بر مول ناپدارتر از آن می باشد زیرا در کنفورمر twist ، یون لیتیم در داخل حفره با دو اکسیژن در بالا و دو اکسیژن در پایین حلقه کاملا محبوس شده است. از نظر تئوری امکان کوئوردینه شدن دو یون فلزی در داخل حلقه وجود دارد اما به علت دافعه الکترونی یونهای مثبت در داخل حلقه، این نوع کمپلکس تشکیل نمی شود. مورد فلز منگنز، کنفورمر ‏‎bb‎‏ پایدارترین حالت را دارد زیرا بهترین حالت را برای پذیرش یون منگنز برای جذب سطحی را دارا است. کنفورمر twist با 43/8 کیلو کالری ناپدارتر از آن قرار می گیرد. ترکیبهای 54، 55 و 56 نیز مورد بررسی قرار گرفتند که پایدارترین حالت در ترکیب 54 کنفورمر ‏‎bb‎‏، در ترکیب 55، کنفورمر ‏‎bc‎‏ و در ترکیب 56 کنفورمر ‏‎bc‎‏ می باشد. ممان دو قطبی کنفورمرهای حالت پایه ترکیب 56 به ترتیب برای ‏‎bb‎‏ و ‏‎bc‎‏ و twist برابر 56/14، 213/3 و 422/2 دبی محاسبه گردید.