به منظور شناخت وضعیت موجود عوامل درماتوفیتی ایجاد کننده کچلی سر در مراجعه کنندگان به آزمایشگاه قارچ شناسی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه از سال 1372 لغایت 1377، مطالعه ای توصیفی، با استفاده از نتایج ثبت شده در بایگانی آزمایشگاه نامبرده انجام گردید. در طی سال 1897 بیمار با ضایعه اسکالپ مراجعه نموده بودندو 655 نفر آزمایش مستقیم میکروسکپی شده بودند. شایع ترین عوامل درماتوفیتی ایجاد کننده کچلی سر به ترتیب تریکوفیتون وروکوزوم (2/58%) ، گونه تریکوفیتنون (9/11%) ، میکروسپوروم کانیس (10%) ، تریکوفیتون ویولاسئوم (7%)، تریکوفیتون شوئن لاینی (8/3%)، تریکوفیتون منتاگروفایت (4/3%)، میکروسپوروم ژیپسئوم (3%)، تریکوفیتون روبروم (5/1%) و گونه میکروسپورم (1/1%)، بوده است. توزیع انواع کچلی سر به ترتیب نوع اکتو تریکس (88%) نوع اندوتریکس (8%) و نوع فاووس (4%) بوده است. شایع ترین فصل مراجعه زمستان بوده و شایع ترین گروه های سنتی به ترتیب (10 -5)، (15 - 10) و (5 - 0) سال بوده اند. شایع ترین درماتوفیت های ایجادکننده اکتوتریکس به ترتیب تریکوفیتون وروکوزوم (5/65%) میکروسپوروم کانیس (2/11%) تریکوفیتون منتاکروفایتس (9/3%) میکروسپوروم ژیپسئوم (4/3%) تریکوفیتون روبروم (7/1%) و گونه میکروسپوروم (3/1%) بودند. شایع ترین عامل درماتوفیتی کچلی اندوتریکس تریکوفیتون ویولاسئوم و شایع ترین عامل درماتوفیتی فاووس در این مطالعه تریکوفیتون شوئن لاینی بود. به نظر می رسد شیوع بالای تریکو فیتون وروکوزوم، که یک درماتوفیت حیوان گراست به علت زندگی عشایری و دامپروری ساکنان منطقه باشد.