مطالعه حاضر که با هدف بررسی ارتباط بین ‏‎fullness‎‏ سیستم ادراری گزارش شده در سونوگرافی و عفونتهای قسمت فوقانی سیستم ادراری در مراجعین به کلینیک اورولوژی بیمارستان خاتم الانبیا انجام شده است یک نوع مطالعه ‏‎clinical trial‎‏ و از نوع ‏‎cross sectional‎‏ می باشد. جامعه آماری شامل بیمارانی بود که با شکایت درد پهلو به کلینیک اورولوژی مراجعه کردند که شامل 160 بیمار بود. از جهت بررسی شیوع عفونت ادراری در این گروه تمامی بیمارانی که با درد پهلو ‏‎(flank pain)‎‏ مراجعه کردند و در سونوگرافی آنها ‏‎fullness‎‏ در سیستم ادراری گزارش شد انتخاب شدند. برای این بیماران همزمان آزمایش ‏‎u/a‎‏ (کامل ادراری) و ‏‎‏‎u/c‎‏ (کشت ادرار) درخواست شد. با بررسی این آزمایشات موارد ‏‎uti‎‏ سیستم ادراری چه میکروبیال و چه انواع دیگر عفونتها مشخص گردید و در آن دسته از بیمارانی که عفونت ادراری بر ایشان ثابت شد بعد از درمان مناسب و تکرار مجدد کشت کامل ادرار و از بین رفتن عفونت سونوگرافی مجددا تکرار شد. نتایج نشان داد که 9/6 درصد بیماران مورد مطالعه در آزمایش ‏‎u/a‎‏ عفونت ادراری داشتند و 4/4 درصد بیماران کشت کامل ادرار آنها عفونت را ثابت کرد.

امروزه تعیین سن حاملگی بعنوان یکی از ارکان اصلی برای سونوگرافیک حاملگی محسوب می شود. تعیین دقیق سن حاملگی در بسیاری از اقدامات درمانی و تشخیص بالینی اهمیت دارد. در این مطالعه آماری نوع مقطعی، سه معیار سونوگرافیک ‏‎crl,bpd,fl‎‏ بر روی 590 جنین در هفته های 41-6 حاملگی مورد ارزیابی قرار گرفته اند. هدف این تحقیق، تعیین جداول استاندارد تعیین سن حاملگی براساس هر یک از معیارهای فوق در شهر زاهدان می باشد. نتایج حاصله پس از آنالیز آماری با کمک معادلات رگرسیون برازش بصورت سه جدول مجزا تنظیم گردید.

هدف از ایجاد این مطالعه بررسی رابطه ‏‎(imf)‎‏ در افزایش اتلکتازی در بیماران بعد از عمل جراحی در بخش فک و صورت بیمارستان خاتم الانبیا زاهدان می باشد. همچنین تعیین میزان شیوع اتلکتازی و مشکلات ریوی در بیماران فک و صورت از اهداف دیگر مطرح می باشد. مطالعه بصورت آینده نگر می باشد. 64 بیمار بصورت غیراحتمالی آسان مورد مطالعه واقع شدند. این تحقیق از فروردین ماه 1379 به مدت 6 ماه انجام گردید. نسبت مردان به زنان 23:41 متوسط سن 31 سال و بیماران از نظر سلامتی در گروه ‏‎asa, i,ii‎‏ قرار داشتند.قبل از عمل از بیماران ‏‎abg, chest xray‎‏ بعمل آمد.بیماران بعد از عمل تحت ‏‎high resolution chest ct scan, abg, cxr‎‏ قرار گرفتند. معاینات بالینی شامل ثبت درجه حرارت بدن و تعداد تنفس در قبل و بعد از عمل انجام گرفت. در این مطالعه 23 رادیوگرافی بعد از عمل غیرنرمال بود که 11 نفر اتلکتازی، 5 نفر کانسالیدیشن و 7 نفر نیز هم اتلکتازی و هم کانسالیدیشن داشتند. رابطه معنی داری بین ‏‎imf‎‏ و تعداد رادیوگرافی غیرنرمال بعد از عمل وجود داشت. ‏‎(p=0.004)‎‏ رابطه معنی داری بین ‏‎imf و بروز اتکتازی ریوی پیدا نشد ‏‎(p=0.09)‎‏ از تعداد 18 نفر با اتکلتازی، 12 نفر با ‏‎imf و 6 نفر بدون ‏‎imf می باشند. رابطه معنی داری میان، سیگار ‏‎(p=0.009)‎‏ ، طول مدت جراحی و بیهوشی ‏‎(p=0.02, p=0.04)‎‏ و افزایش سن ‏‎(p=0.01)‎‏ با افزایش میزان اتکلتازی وجود داشت. تب بعد از عمل رابطه معنی داری با اتکلتازی ندارد ‏‎(p>0.05)‎‏ یافته جدید این طرح رابطه معنی دار بین ‏‎imf و کانسالیدیشن می باشد ‏‎(p=0.001)‎‏ از 12 نفر با کانسالیدیشن، 11 نفر با ‏‎imf و فقط یک نفر بدون ‏‎imf بود. رابطه معنی داری میان سن، سیگار و بروز کانسالیدیشن پیدا نشد. با افزایش طول مدت جراحی و بی هوشی، کانسالیدیشن نیز افزایش می یابد ‏‎(p=0.03, p=0.05)‎‏ در این مطالعه، اتلکتازی و کانسالیدیشن در ریه راست بیشتر دیده شد، هر چند وجود رابطه معنی داری یافت نگردید. از طرفی سگمنتال اتلکتازی شیوع بیشتری داشت. در این مقاله ما بحث کردیم که شیوع مشکلات ریوی در بیماران با ‏‎imf قابل توجه می باشد و لزوم توجه به این مشکلات و افزایش مهارت تیم بی هوشی در جلوگیری از آسپیراسیون ترشحات لازم می باشد.

امروزه سینوزیت یکی از بیماریهای عفونی شایع در جامعه است که در صورت عدم مراقبت و تشخیص و درمان بموقع ممکن است بصورت مزمن درآید و یا با عوارض متعددی همراه گردد. یکی از راههای تشخیصی سینوزیت استفاده از ‏‎imaging‎‏ است که در گذشته از رادیوگرافی ساده استفاده می شد و بطور نسبی تشیخص داده می شد. اما با آمدن سی تی اسکن تحولی در تشخیص بوجود آمد و امکان تشخیص قطعی سینوزیت بسادگی میسر گردید. اما با توجه به اینکه هنوز از رادیوگرافی ساده در خیلی از مراکز بطور موسوم استفاده می شود و بعلت دقت تشخیصی کم آن باعث اتلاف وقت و دریافت اشعه زیاد توسط بیمار و تاخیر در درمان و ... می شود، بر آن شدیم تا مقایسه ای نسبتا همه جانبه بین رادیوگرافی ساده و سی تی اسکن در بررسی سینوس ها بعمل آوریم. در این مطالعه که بصورت پروسپکتیو، 50 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند و برای همه رادیوگرافی ساده و سی تی اسکن از سینوس ها (6 مقطع آگزیال) بعمل آمد و توسط رادیولوژیست بطور جداگانه تفسیر گردید، نتایج نشان می دهد از مجموع 131 مورد گرفتاری سینوس ها که توسط سی تی اسکن تشخیص داده شده بود فقط 40 مورد توسط رادیوگرافی ساده تشخیص داده شد. بعلاوه 25 مورد مثبت کاذب و 91 مورد منفی کاذب که برابر ‏‎sen=%30/5‎‏ و ‏‎spe=90/7%‎‏ و ‏‎acc=71%‎‏ و ‏‎ppv=61%‎‏ برای رادیوگرافی ساده است و در صورتی که این ضعف تشخیصی رادیوگرافی ساده را در کنار سایر عیوب آن از جمله: اتلاف وقت و هزینه بیمار و دریافت بیخود اشعه توسط بیمار، قرار دهیم، نتیجه می گیریم که در مراکزی که امکان دسترسی به سی تی اسکن بهتر است از انجام رادیوگرافی سینوس پرهیز نمائیم.