این رساله به این مسائل می پردازد: حقیقت علم لدنی چیست و متعلق آن کدام است؟ راه وصول به آن چیست؟ چه کسانی از آن بهره مند شده یا می شوند؟ آیا بهره مندی از این علم، درانحصار طبقه ، گروه یا افراد خاصی است؟ یا برای نیل به آن ، مقدمات و شرایطی وجود دارد که همگان با تحصیل مقدمات و احراز شرایط ، می توانند از آن بهره مند شوند؟ اگر چنین است، آن مقدمات و شرایط چیست؟ و بالاخره اینکه در مرحله وقوع ، این موهبت عظمی نصیب چه کسانی شده است؟

فهم صحیح مراد خداوند از کلیه آیات قرآن نیازمند تلاشهای علمی و عقلی دقیق است بویژه آنکه در قرآن کریم آیاتی وجود دارد که ظاهر آنها موهم شبهاتی نظیر جسمانیت خداوند ، جبر یا تفویض ، امکان وقوع سهو از پیامبران و عدم عصمت انبیاست، که با اعتقادیات مسلم، سازگار نیست. در برخورد با آیات عده ای به کلی انکار ظواهر کرده اند و کلام خداوند را به معانی باطنی تاویل برده اند و عده ای ظاهر جمود کرده،به عقائد خلافیکه از از این رهگذر عائد می شود، ملتزم شده اند. در این بین بعضا به مفسران شیعه نسبتهایی مبنی بر گریز از ظواهر آیات و گرایش به باطن ، تاویل کردن آیات قرآن به جای تفسیر آنها و ... داده می شود تا جائیکه گاهی وجود تفسیر شیعی-به این عنوان که شیعه فقط تاویل دارد و تمام حقایق قرآنی را بر طبق عقائد خود و به نفع ائمه خود تاویل می کند-به کلی انکار شده است.