تحقیقات حسابداری فراوانی در رابطه با بررسی ارتباط میان ارزش بازار سهام و متغیر های حسابداری، از جمله سود و ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام انجام شده است. در این تحقیق اثر رشد سرمایه گذاری بر این رابطه بررسی شده است. ما به صورت تئوریک اثر رشد سرمایه گذاری را بر رابطه بین ارزش بازار سهام و سود، و همچنین اثر رشد سرمایه گذاری را بر رابطه بین ارزش بازار و ارزش دفتری پیش بینی نموده و سپس به آزمون آن پرداختیم. داده های این تحقیق از 112 شرکت بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 1381 تا 1389 جمع آوری شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد در شرکت های با سودآوری بالا، رشد سرمایه گذاری باعث تقویت رابطه بین سود و ارزش بازار سهام می شود و سرمایه گذاری انجام شده اثر مثبتی بر این رابطه دارد ولی در شرکتهای با سودآوری پایین رشد سرمایه گذاری اثر معناداری بر سود و قیمت بازار سهام نداشته است. همچنین بین ارزش دفتری و ارزش بازار سهام رابطه مثبت معناداری وجود دارد و رشد سرمایه گذاری باعث تقویت این رابطه شده است و در هر دو حالت با سودآوری پایین یا بالا، رشد سرمایه گذاری اثر مثبتی بر این رابطه داشته است ولی این اثر بر شرکت های با سود آوری بالا بیشتر است.

هر سازمان به منظور آگاهی از میزان مطلوبیت و مرغوبیت فعالیت های خود بالاخص در محیط های پیچیده و پویا نیاز مبرم به نظام ارزیابی عملکرد دارد و ارزیابی عملکرد از راه های مختلف همچون رتبه بندی بخش های مختلف سازمان ها صورت می گیرد. در این پژوهش، ارزیابی عملکرد مناطق شهرداری تهران، از طریق رتبه بندی آنها با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چندشاخصه، مانند vikor و dea صورت گرفته است. برای یافتن ضرایب اهمیت در روش vikor از نظرات خبرگان و همچنین تکنیک gahp استفاده شده است. در تکنیک dea نیز با استفاده از مدل های ccr داده گرا، bcc و رویکردهای crs و vrs، کارآیی نسبی مناطق محاسبه شد و ناکارآیی آنها نیز به دو بخش تکنیکی و مقیاس، تفکیک گردید. در ادامه از بین واحدهای با کارآیی نسبی 100%، اقدام به تعیین مناطقی با کارآیی مطلق نموده و در پایان، با شناسایی واحدهای کارآمد ضعیف، گروه های مرجع را به عنوان الگویی برای بهبود کارآیی آنان، مشخص می گردد. در نهایت با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن، رتبه بندی های صورت گرفته با دو تکنیک فوق، با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفته است. یافته ها نشان داد که ارتباط معناداری بین رتبه بندی صورت گرفته براساس تکنیک های vikor و dea وجود ندارد. همچنین رتبه بندی بر مبنای کل شاخص ها با رتبه بندی بر مبنای هر یک از حوزه های تحقیق نیز با استفاده از آزمون آماری اسپیرمن مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که ارتباط معناداری بین رتبه بندی بر مبنای کل شاخص ها و رتبه بندی بر مبنای شاخص های حوزه مالی در سطح اطمینان 99% وجود دارد. همچنین ارتباط معناداری بین رتبه بندی بر مبنای کل شاخص ها و رتبه بندی بر مبنای شاخص های حوزه رشد و توسعه داخلی شهرداری ها در سطح اطمینان 95% وجود دارد ولی بین رتبه بندی بر مبنای کل شاخص ها و رتبه بندی بر مبنای شاخص های حوزه شهروندان رابطه معناداری وجود ندارد و این نتایج بدان معنی می باشد که رتبه بندی بسیار تحت تاثیر شاخص های حوزه مالی بوده است و اهمیت شاخص های حوزه مالی می تواند مبنایی برای ارزیابی و رتبه بندی مناطق شهرداری قرار گیرد. مدیران مناطق می توانند از نتایج تکنیک dea به جهت افزایش سطح کارایی عملکرد مناطق خود استفاده نمایند و بکوشند.

قیمت گذاری‎ ‎سهام،‎ ‎در‎ ‎فرآیند‎ ‎سرمایه گذاری‎ ‎این اوراق، از‎ ‎مهمترین‎ ‎مسائل فراروی‎ ‎فعالان‎ ‎در‎ ‎بازار‎ ‎سرمایه‎ ‎است. ‏در‎ ‎این‎ ‎پژوهش،‎ ‎مدل های‎ ‎نوینی‎ ‎تحت‎ ‎عنوانِ‎ ‎مدل های چندعاملی ‏قیمت گذاری سهام مبتنی بر متغیرهای حسابداری و اقتصادی، جهت‎ ‎تبیین رابطه بین‎ ‎ریسک‎ ‎و‎ ‎بازده‎ ‎سهام،‎ ‎ارائه ‏و‎ ‎توانایی آن ها در برآورد بازده آتی مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق، قدرت برآورد بازده، توسط دو ‏مدل مجزایِ اهرمی و غیراهرمی، بر مبنای روش همبستگی، مورد ارزیابی قرار گرفته است. در مدل اهرمی، دو ‏نسبت سود هر سهم به قیمت و ارزش دفتری به قیمت، و در مدل غیراهرمی دو نسبت سودعملیاتی به قیمت ‏و خالص دارایی عملیاتی به قیمت، به عنوان منابع ریسک جهت برآورد بازده مورد انتظار در نظر گرفته شدند. ‏در هر دو مدل، علاوه بر نسبت های حسابداری فوق، از ? متغیر اقتصادی شامل نرخ ارز، نرخ تورم، بهای ‏نفت، ارزش صادرات و واردات گمرکی، استفاده شده است. ‏

با گسترش سرمایه گذاران نهادی در بازار اوراق بهادار، تعیین نقش و تاثیری را که آنها بر بازار و سایر سرمایه گذاران می گذارند حائز اهمیت بسیاری می باشد و این اهمیت زمانی افزایش خواهد یافت که سرمایه گذاران نهادی به دلیل تخصص بالایی که در این زمینه دارا هستند و مالکیت قابل توجه ای از سهام شرکتها را که در اختیار دارند می توانند نفوذ قابل ملاحظه ای در شرکتها و به تبع آن در بازار داشته باشند. از سوی دیگر در صورت همگرایی منافع بین سرمایه گذاران نهادی و مدیریت، سودها نیز مدیریت شده و شکاف قیمت بیشتری را به دنبال خواهد داشت. باتوجه به اهمیت سرمایه گذاران نهادی در اقتصاد دولتی ایران و دسترسی آنها به منابع عظیم سرمایه شرکت مطالعه در خصوص نقش آنها در شرکت ها می تواند مفید باشد. لذا با افزایش مالکیت نهادی، قیمت های سهام اطلاعات بیشتری در مورد سودهای آتی منعکس نموده و به این روش موجب کاهش عدم تقارن اطلاعات بین مدیران شرکت و بازار سهام می شوند. در این تحقیق، تجزیه و تحلیل جامعی روی، بررسی رابطه بین ترکیب سهامداران و عدم تقارن اطلاعاتی در شرکتهای فعال دربورس اوراق بهادارتهران بین سالهای 1387 الی 1391 انجام گرفت. هدف اصلی این تحقیق شناسایی جنبه های مختلف ترکیب سهامداران با عدم تقارن اطلاعاتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و اهداف فرعی ارائه راهکاری جدید برای گسترش نحوه ترکیب سهامداران بر عدم تقارن اطلاعاتی شرکتها، بررسی تاثیر ترکیب سهامداران بر سایر سرمایه گذاران و تعیین مهمترین شاخص های عدم تقارن اطلاعاتی در شرکتهای بورس اوراق بهادار می باشد. تحقیق پیش رو از لحاظ هدف کاربردی بوده و از بعد روش شناسی از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی است. این تحقیق شامل چهار فرضیه می باشد، جهت آزمون فرضیات ازآزمون رگرسیون خطی چند متغیره به صورت ترکیبی (سال- شرکت) استفاده شده است. یافته های این تحقیق نشان داد که در شرکت هایی که مالکیت نهادی آنها زیاد است، در مقایسه با شرکت هایی که ماکیت نهادی در آنها کم است، تقارن اطلاعات بیشتری وجود دارد. نتایج حاکی از رابطه معنی دار و معکوس بین درصد ترکیب سهامدارن و عدم تقارن اطلاعاتی می باشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت حضور مالکان نهادی، شرکتهارا از وضعیت بحرانی و ورشکستگی به دور نگه می دارد بدین ترتیب فرضیه نظارت کارآمد درمورد سرمایه گذاران نهادی مورد تایید می گیرد. نتایج حاصله با کنترل متغییرهای اندازه شرکت و اهرم مالی، کماکان به قوت خود باقی ماند.

چکیده ندارد.

تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده نشان می دهد که سیستم حسابداری مدیریت در تصمیم گیری مدیران عالی شرکتهای آب کشور نقش کمتری را ایفا نموده و از جایگاه مطلوبی برخوردار نمی باشد که برابر اظهارات پاسخ دهندگان ناشی از عدم آشنایی کافی مدیران شرکتها با این سیستم اطلاعاتی می باشد.

امروزه مسائلی از قبیل افزایش جمعیت، افزایش مصرف سرانه آب ، محدودیت منابع آبی و مسائل ناشی از آلودگیهای زیست محیطی لزوم برنامه ریزی دقیق برای استفاده بهینه از منابع آبی موجود را ایجاب می کند. این امر بخصوص در کشورهایی مانند ایران که باکمبود آب روبرو بوده و مسایل زیست محیطی عدیده ای دارد ، اهمیت زیادی دارد. از طرفی ، هزینه های زیاد تامین آب از فواصل دور و با کیفیت مناسب تمامی برنامه ریزی های شهری ، صنعتی و کشاورزی را بطور جدی تحت الشعاع قرار داده است.براساس جداول استاندارد صنعت آب کشور ، و با توجه به اینکه 80 تا 90درصد آب مصرفی در شهرهای بزرگ کشور از جمله تهران به مصارف غیرشرب می رسد، لذا بعلت حجم نسبتا پائین مصارف شرب ، می توان آب مورد نیاز شرب مناطق مسکونی، تجاری-صنعتی ، دولتی و سایر مصارف عمومی را توسط شبکه ای مستقل که از منابع با کیفیت بالا تغذیه می گردد ، تامین و توزیع نمود. لذا این پایان نامه به این مهم می پردازد.