زمینه: با توجه به نقش و اهمیت باکتریها در ایجاد بیماریهای پالپ و پری اپیکال، یکی از اهداف درمانهای کانال ریشه حذف و پیشگیری از رشد و نفوذ میکروارگانیسمها در سیستم کانال ریشه می باشد.

از آنجائیکه از دست رفتن حیات پالپ دندان طی رشد و تکامل ریشه منجر به توقف روند تشکیل و تکامل آپکس میگردد اهمیت حفظ حیات پالپ دندان کاملا بدیهی میباشد. امروزه درمان دندانهای صدمه خورده بر اثر ضربه و همچنین دندانهائیکه بر اثر پوسیدگی از بین رفته اند. یک امر عادی و روزمره در دندانپزشکی محسوب می شود. در مورد دندانهائی که پالپ آنها در نتیجه ضربه و یا پوسیدگی درگیر شده و ریشه های تکامل نیافته داشته باشند نمیتوان از روشهای معمول اندودونتیک استفاده کرد زیرا در یک دندان با آپکس باز هیچگونه تنگه آپیکالی وجود ندارد که بتوان از آن بعنوان یک ‏‎stop‎‏ برای متراکم کردن ماده پرکردنی کانال ریشه استفاده کرد. بدون متراکم کردن ماده پر کردنی کانال ریشه، امکان ایجاد یک ‏‎seal‎‏ مناسب در انتهای آپکس وجود ندارد. سابقا تصور بر این بود که آپکس چنین دندانهائی پس از مرگ پالپ فرم نمیگیرد و بسته نمی شود ولی طی تحقیقات فراوان وجود پتانسیل تشکیل بافت ‏‎calsific‎‏ در انتهای کانال چنین دندانهائی به اثبات رسیده است. قبلا طریقه معمول درمان دندانهای فوق جراحی بود، اما امروزه از نظر بیولوژیک موارد منع بیمشاری برای استفاده از روش جراحی ذکر نموده اند. بطور کلی هدف اصلی از درمان ‏‎apexification‎‏ انسداد آپکس ریشه و تشکیل یک سد آپیکال برای حصول یک تنگه انتهائی است که در برابر تراکم مواد پر کننده کانال مقاومت کند. امروزه برای درمان این دندانها روشهای دیگری نیز بکار میرود که متداولترین این متدها القای سد کلسیفیک اسن که کلسیم هیدروکساید بیشترین سهم را در این متد ایفا میکند. البته این تکنیک با مشکلاتی مانند طولانی بودن زمان درمان و مراجعات متعدد، هزینه بالا و افزایش ریسک شکستگی دندان، امکان ایحاد لیکیج کرونالی در طی جلسات درمان، قابل حل بودن ماده و عددم سیل آپیکالی، همراه میباشد. یکی از متدهای درمان دندانهای با پالپ نکروزه و آپکس تکامل نیافته (آپکس باز) متراکم نمودن یک ماده ‏‎biocompatible‎‏ در انتهای آپکس کانال ریشه میباشد. اساس این درمان تشکیل یک ‏‎apical stop‎‏ است که بواسطه این ‏‎stop‎‏، کانال ریشه میتواند فورا پر شود. این تکنیک ‏‎one visit apexification‎‏ نامیده میشود. در این تکنیک از موادی نظیر ‏‎mta, dentin chips‎‏،سرامیک قابل جذب، استخوان یا عاج خشک یخ زده، تری کلسیم فسفات، هیدروکسی آپاتیت استفاده میشود. بدلیل اهمیت ‏‎‏‎apical seal‎‏ در درمانهای ‏‎endodontic‎‏، بر آن شدیم تا توانائی ‏‎seal‎‏ برخی از این مواد را بطور آزمایشگاهی ‏‎(in vitro)‎‏ و بطریقه ریزنشت ‏‎(micro leakage)‎‏ توسط ‏‎dye‎‏ در این روش درمانی بررسی کنیم.