نظام حاکم بر حل و فصل اختلافات در ایکائو، نظامی دوگانه است و دارای سازوکارهای سیاسی و حقوقی بوده و در قضیه حادثه هوایی 12 تیر1368 به دلیل عدم استناد ایران به ماده 84 کنوانسیون شیکاگو و عدم رعایت مقررات نظامنامه حل و فصل اختلافات سازوکار سیاسی اعمال شده است (بند "ن"ماده 54 و بند "ه"ماده 55 )که مطابق آن تصمیم شورا قابل پژوهش در دیوان بین المللی دادگستری و داوری خاص نمی باشد، لذا دیوان بین المللی دادگستری در این قضیه مطابق کنوانسیون شیکاگو فاقد صلاحیت پژوهشی است و نقص ساختاری در سازمان و ضعف در مقررات کنوانسیون شیکاگو و نظامنامه حل و فصل اختلافات موجب عدم تمایل کشورها به ارجاع اختلافاتشان به شورا شده است .