در این مطالعه سعی بر این بوده است تا بیمارانی که در بخش ccu بیمارستان خاتم الانبیا زاهدان طی سالهای 75 و 76 با تشخیص پریکاردیت متعاقب mi حاد بستری شده و تحت درمان بوده اند، از چند جهت مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرند. نخست از جهت میزان شیوع کلی این بیماری در بخش مورد نظر و در قدم بعدی بررسی و مقایسه این بیماران از نظر یک سری شاخصها، که عبارت بودند از: مشخصه های کلینیکی، الکتروکاردیوگرافیک . برای اینکه بتوانیم پرونده بیماران مورد نظر خود را مشخص نمائیم، چون بیماری پریکاردیت مبنای تشخیص آن بالین بیمار می باشد، از 3 کرایتریای بالینی جهت جدسازی پرونده استفاده شد. این کرایترها شامل: داشتن سابقه درد تیپیک پریکاردیال-داشتن سابقه فریکشن راب در سمع-و یا داشتن هر 2 حالت فوق. البته این 3 کرایتریا در صورتی برای ما ارزشمند بودند که بیماران از ساعاتی چند بعد از یک mi حاد، تا حداکثر 10 روز پس از ان دچار این شواهد شده باشند. از میان 529 بیمار مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد، تعداد 79 نفر واجد شرایط فوق بودند که بعنوان بیماران پریکاردیتی ثانویه به یک mi حاد جدا شدند. پس از مطالعه پرونده ها و آنالیز داده های بدست آمده نتایج زیر حاصل شدند. 1) میزان شیوع کلی پریکاردیت بدنبال mi حاد، 15 درصد می باشد. 2) از میان کل بیماران پریکاردیتی ثانویه به mi حاد، 59/9 درصد بیماران سابقه درد پریکاردیال را داشتند. 21/5 درصد آنها سابقه فریکشن راب و 19 درصد دارای هر 2 حالت فوق بودند. 3) از میان کل بیماران پریکاردیتی ثانویه به mi حاد، 56 درصد بیماران در اکو شواهدی دال بر افیوژن داشتند و 44 درصد آنها هیچ شواهدی دال بر افیوژن نداشتند. 4) از میان کل بیماران پریکاردیتی ثانویه به mi حاد، 54 درصد دارای تغییرات type i از امواج t آتیپیک بودند و 46 درصد آنها تغییرات type ii داشتند.

یکی از مهمترین بحثها در ارتباط با سیستم حمل و نقل، کاهش تاثیرات نامطلوب آن می باشد. در مدیریت و برنامه ریزی امور حمل و نقل، هدف بالا بردن بازدهی سیستم در کنار کنترل و کاهش اثرات منفی آن است . اثرات زیست محیطی به طور عام و آلودگی هوا بطور خاص به عنوان یکی از اصلی ترین پیامدهای منفی یک سیستم حمل و نقل بویژه حمل و نقل شهری مطرح هستند. سهم قابل ملاحضه ای که وسایل نقلیه در ایجاد آلودگی هوا در شهرها دارند، سبب می شود با هر تغییری در اجزا و پارامترهای مختلف سیستم حمل و نقل، تاثیرات محسوسی بر میزان این آلودگی مشاهده شود. گزینه های مختلفی که بعنوان راهکارهای کنترل آلودگی هوا ناشی از سیستم حمل و نقل مطرح است ، با توجه به خصوصیات سیستم های حمل و نقل، نتایج متفاوتی را ارائه میدهد. برای بهره گیری بهینه از این راه حلها و کنترل آلودگی هوا میبایست ضمن شناخت دقیق پارامترهای گوناگون سیستم حمل و نقل، روش واحدی را جهت ارزیابی راهکارهای مختلف بکار بست . که در این صورت به وضوح میتوان تاثیر هر یک از گزینه ها را با هم مقایسه نموده، بهترین و موثرترین راه حل را نیز انتخاب کرد. در این پایان نامه، علاوه بر بکار بستن کلیه پارامترهای دخیل در تولید آلودگی هوا از سیستم حمل و نقل شهری، نقدار آن محاسبه شده و در نهایت به ارزیابی گزینه های مختلف در ارتباط با روشهای کاهش آلودگی هوا براساس ویژگیهای خاص آن سیستم پرداخته شود. خصوصیات سیستم حمل و نقل در این پایان نامه بر اساس اطلاعات سیستم حمل و نقل شهر تهران توسعه یافته، که در این خصوص گزینه های مختلفی نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است .