نام پژوهشگر: عبدالرحیم شهلایی
اعظم بخشی محمدی عبدالرحیم شهلایی
چکیده ندارد.
مریم مقدمی عبدالرحیم شهلایی
چکیده ندارد.
مسطوره مقصودی محمد ذکایی
چکیده ندارد.
علی قرشی نوش آبادی عبدالرحیم شهلایی
آزمونها معمولا بر حسب توانشان با هم مقایسه می شوند. در مورد آزمونهای ناپارامتری و برای رده های وسیعی از فرضهای مقابل که آزمونها برای آنها طرح می شوند، محاسبه دقیق توان برای نمونه های متناهی کار پرزحمتی است و این محاسبات را برای هر حالت خاص باید بطور جداگانه انجام داد و ارائه احکام کلی تقریبا غیرممکن است . یک روش مبتنی بر نمونه بزرگ برای مقایسه آزمونها به وسیله پیتمن (یادداشتهای درسی چاپ نشده دانشگاه کلمبیا، سال 1948) معرفی شده است . بیشتر آزمونها در کاربرد معمولی سازگارند، یعنی وقتی n به بینهایت میل می کند، توان آنها به یک نزدیک می شود، بنابراین برای مقایسه توانها، پیتمن دنباله ای از فرضهای مقابل را که به فرض صفر نزدیک می شوند در نظر می گیرد. سپس به جای آنکه توانها را با هم مقایسه کند، حجم نمونه هایی را که برای کسب توان یکسان لازم است با هم مقایسه می کند. اینجاست که بحث کارایی نسبی مجانبی مطرح می شود و ما در این پایان نامه در پنج فصل به بحث در مورد آن پرداخته ایم. در فصل اول، مفهوم کارایی نسبی مجانبی را مطرح می کنیم. در فصل دوم، به بحث درباره مبانی نظری محاسبه ک . ن. م. می پردازیم. در فصل سوم، رابطه بین کارایی نسبی مجانبی پیتمن دو آزمون و ضریب همبستگی بین آماره های دو آزمون را مورد مطالعه قرار می دهیم. در فصل چهارم، چند آزمون علامت سریع را برای روند در مکان و پراکندگی، براساس کارایی نسبی مجانبی مطرح می کنیم. و در فصل پنجم، به ذکر مثال از این کاربردها می پردازیم.