مسکن اگر چه در مرحله اول به عنوان یک سرپناه و سکونتگاه مطرح می گردد اما پدیده ای پیچیده تر است که می بایستی از جنبه های گوناگون کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مورد توجه قرار گیرد. برنامه ریزی فضائی مسکن با توجه به تمامی جوانب فوق سعی در ارائه بهترین شیوه های توسعه مسکونی در جهت تامین فضای مسکونی خانوارهای فاقد واحد مسکونی (با انحیاء مختلف تصرف ) دارد. در برنامه ریزی فضائی مسکن تنها تامین مسکن مورد نیاز نبوده بلکه در این برنامه ریزی فضاهای قابل توسعه مسکونی نیز مورد توجه قرار خواهد گرفت . در این رساله ضمن ارائه تعریف جامعی از مسکن، نیازهای مسکونی و اجزاء سیستم مسکونی و برنامه ریزی فضائی مسکن به فرایند این برنامه ریزی مشتمل بر: -1مرور تجارب سایر کشورها -2مرور برنامه ها و تجارب در ایران -3مرور برنامه ها و تجادرب در کلان شهر تهران -4مرور برنامه ها و تجارب در نمونه موردی (شهر کرج) -5ارائه تصویر وضع موجود و تحلیل وضعیت مسکن در ایران، تهران و کرج -6شناخت پتانسیلهای توسعه مسکونی در شهر کرج -7تحلیل مشکلات موجود مسکونی در شهر کرج -8ارائه تکنیکهای مناسب آینده نگری -9آینده نگری -10ارائه سناریوهای مناسب و انتخاب سناریو برتر (اسکان جمعیت ) -11 ارائه سایر راهبردها براساس : -جمع آوری اسناد و مدارک و اطلاعات مربوط به برنامه ریزی فضایی مسکن در سطوح یاد شده -جمع آوری اطلاعات مربوط به سریهای زمانی مسکن در سطوح یاد شده -مصاحبه با برنامه ریزان، مدیران و ساکنین شهر کرج صورت گرفته است . در مورد تجارب به سه دسته از کشورهای بیشتر توسعه یافته، کمتر توسعه یافته و کشورهای با اقتصاد سوسیالیستی بدلیل تفاوت شیوه های برنامه ریزی فضائی مسکن در آنها توجه گردیده که در هر یک ویژگیهای کلی کشور، مرور مشکلات مسکن، مرور قوانین و مقررات و برنامه های مربوط به مسکن، مرور خط مشی های مسکونی، مرور اهداف برنامه ریزی فضائی مسکن و مرور وضعیت زمین مسکونی بررسی گردیده است . در بخش مرور تجارب برنامه ریزی فضائی مسکن در نمونه موردی، پس از توجیه ضرورت انجام این بررسی در سه سطح ملی، استان تهران و تهران و نمونه موردی به استناد آمارهای جمعیت و مسکن و اشتغال و همچنین شاخصهای کمی و کیفی بخش مسکن سعی در ارائه تصویری روشن از وضع موجود وبه دنبال آن تحلیل آن این وضع بوده و نهایتا مشکلات موجود مسکن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است . در انتهای کار پس از مرور تکنیکهای آینده نگری به اعمال تکنیکهای مناسب در جهت تخمین نیاز به مسکن و همچنین شناخت اراضی قابل توسعه مسکونی گردیده است . در ادامه کار ضمن ارائه سه نوع سناریو مربوط به شکل توسعه مکان توسعه، و شاخصهای تراکمی (تراکم نفر در هکتار و واحد مسکونی در هکتار)پرداخته و ضمن سناریوها به معیارهای تعیین سناریوی برتر و نهایتا انتخاب سناریوی برتر پرداخته شده است و به دنبال آن سایر راهبردها به همراه جداول و نقشه های مربوط ارائه گردیده است .