مساله در مدار قرار دادن نیروگاهها در سیستم های قدرت الکتریکی، یک مساله بهینه سازی با محدودیت غیرخطی، با حجم بسیار بزرگ و پیچیدگی بسیار زیاد می باشد. برای کاربردهای عملی، بخاطر همزمانی با کاربردهای عملی، بخاطر همزمانی با تولید، نیاز به سرعت بالا در اجرای برنامه و کمترین حافظه کامپیوتری ممکن می باشد. روش جدید که در این پایان نامه گزارش شده است ، مساله در مدار قرار دادن نیروگاهها را به دو بخش ، یکی توزیع اقتصادی بار و دیگری در مدار قرار دادن نیروگاهها تقسیم می کند. همچنین برای کاهش ابعاد مساله از ترکیب لیست اولویت استفاده می نماید تا به یک تکنیک کوتاه سازی مساله دست بیابیم و به منظور در نظر گرفتن محدودیتهای وابسته به زمان از یک تکنیک افزایشی استفاده گردیده است . با مدلسازی تابع هزینه (شامل هزینه های تولید و هزینه های انتقال) و همچنان قیود مساله (شامل قیود عملیاتی نیروگاهها و قیود مربوط به سوخت ) نتایج در مورد یک سیستم با 6 کارخانه و 17 واحد گزارش شده است . روش پیشنهادی موجب نزدیک شدن حل مساله به حل بهینه می شود و نسبت به روش برنامه ریزی دینامیکی عمومی ارجحیت دارد.

مدل تحلیلی پوششی داده ها ‏‎dea‎‏ یکی از روشهای بهینه سازی شناخته شده و مورد استفاده برای سنجش کارایی نسبی واحدهای تصمیم گیری مشابه به شمار می رود. در واقع این مدل یکی از تکنیکهای نوینی است که برنامه ریزی ریاضی در زمینه مدلهای کمی مدیریت ایجاد نموده است . از نقاط ضعف مدل ‏‎dea‎‏ عدم رتبه بندی کامل واحدهای تصمیم گیری می باشد.