در این مطالعه پرونده مبتلایان به کانسر معده در مراکز امام خمینی و طالقانی کرمانشاه بررسی و چنین نتیجه گیری شد که اقدامات تشخیصی و درمانی آنها در راستای توصیه های کتب مرجع جراحی بوده و تنها تفاوت مشخص عدم استفاده از سی تی اسکن در بعضی بیماران جهت مرحله بندی قبل از عمل بوده که پیشنهاد می شود از این پس مورد توجه بیشتری قرار گیرد. علی رغم اینکه میزان شیوع کارسنیوم معده اخیرا" کمتر شده ولی این بیماری هنوز از شایع ترین علل مرگ ناشی از بدخیمی در سراسر دنیا است . کانسر معده از نظر بیولوژیک توموری مهاجم است که در صورت کشف در مرحله علامت دار غیر قابل علاج می باشد. نسبت شیوع آن در مردان 2 برابر زنان و سن ابتلا در دهه ششم و هفتم است . بی اشتهایی و کاهش وزن شایع ترین علائم اولیه آن می باشند. مهمترین روش تشخیص بیماری آندوسکوپی توام با بیوپسی بوده و درمان آن عمدتا" رزکسیون جراحی است .

میاستنی گراویس اختلال عصبی عضلانی است که با ضعف و خستگی پذیری عضلات اسکلتی مشخص می شود. پاتوژنز بیماری کاهش تعداد گیرنده های قابل استفاده استیل کولین در محل اتصال اعصاب و عضله به سبب تحریک سیستم ایمنی و تشکیل آنتی بادی بر علیه گیرنده های استیل کولین می باشد. همچنین وجود فاکتور تیموسی و اختلالات سیستم کمپلمان نیز در پاتوژنز بیماری دخیل می باشد (البته نقش دقیقه تیموس در این بیماری هنوز به طور کامل شناسایی نشده است) برای تشخیص این بیماری از تستهای فارماکولوژیک (تست tensilon)الکترودیاگنوستیک (تست jitter, jolly) اندازه گیری آنتی بادیهای ضد گیرنده استیل کولین و همچنین تستهای رادیولوژیک ، مثل mir, c.t-scan استفاده می شود. درمانهایداروئی میاستنی گراویس شامل استفاده از داروهای آنتی کولین استراز، کورتیکو استروئیدها، داروهای ایمنوساپرسیو، پلاسما فورزیس (plasmapheresis) و ایمونوگلوبولینها می باشد. درمان جراحی بیماری تیمکتومی می باشد که با استفاده از روشهای استرنومی میانی (median sternotomy) و روش جراحی از طریق گردن (trans cervical) انجام می شود. آماده سازی جهت جراحی، انجام جراحی، مراقبتهای حین عمل و بعد از عمل در این بیماران از اهمیت خاصی برخودار است . در فاصله سالهای 1370 لغایت 1376 تعداد 8 بیمار مبتلا به میاستنی گراویس در بخشهای جراحی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه تحت عمل جراحی تیمکتومی قرار گرفتند. این بیماران توسط بخش نورولوژی و یا متخصصین محترم مغز و اعصاب کاندیدعمل جراحی شده بودند، نسبت مرد به زن 1 به 3 بود تمامی بیماران سن کمتر از 26 سال داشتند تشخیص بیماری توسط تستهای تشخیصی که به آنها اشاره گردید تائید شده بود تمامی بیماران قبل از عمل، درمان طبی شده بودند و به دلیل عدم پاسخ مناسب درمانی جهت عمل جراحی کاندید گردیده بودند بفاصله کمی از انجام جراحی جهت 7 بیمار پلاسمافورزیس انجام گرفت و یک بیمار نیز صرفا تحت درمان با ایمونوگلوبولین قرار گرفت . تمامی بیماران به روش استرنومی میانی (median sternotomy) تحت عمل جراحی قرار گرفتند بعد از انجام جراحی بیماران به icu منتقل شدند تمامی بیماران از تیمکتومی سود بردند تقریبا در 100 درصد موارد علائم بیماران بدنبال تیمکتومی بهبود پیدا کرد و میزان نیاز بیماران به دارو بعد از عمل جراحی شدیدا کاهش یافت بطوریکه بعد از عمل تیمکتومی در 50 درصد بیماران مصرف دارو کاملا قطع گردید و در 25 درصد بیماران مصرف دارو به نصف و در 25 درصد دیگر مصرف دارو به یک ششم کاهش پیدا کرد. هیچ مورتالیتی بدنبال عمل جراحی رخ نداد و تا کنون در مورد عود به دنبال جراحی در این بیماران رخ نداده است . در کل نتیجه می گیریم که تیمکتومی یکی از راههای موثر در درمان بیماران میاستنی می باشد و می توان از تیمکتومی بعنوان درمان اولیه میاستنی گراویس در بیمارانی که علائم ژنرالیزه دارند استفاده کرد.